روایت سوگواران خاموش گیلان | سوگواری در امتداد سایه‌ی سیاه کرونا ادامه دارد
گزارشگر: مریم ساحلی | منبع: پایگاه خبری تحلیلی مرور
فرآیند سوگ طی نشده
این روزها پشت سرگذاشتن دوران سوگ به صورت مناسب موضوعی‌ست که نیازمند توجه بیشتر است. یک مددکار اجتماعی و کارشناس ارشد روانشناسی بالینی در گفت و گو با مرور اظهار می‌کند: موضوع مهمی که امروزه جامعه‌ی ما را دچار بحران‌های روانی‌اجتماعی کرده، سوگواری‌هایی ست که بابت از دست رفتگان کرونا پیش آمده است. چرا که این سوگواری‌ها با سایر سوگواری‌هایی که بر اساس مباحث عقیدتی و فرهنگی ما وجود داشت، متفاوت است. در واقع فرآیند سوگ برای سوگواران کرونا به درستی طی نمی‌شود واز نظر روانشناختی یک فرآیند سوگ طی نشده تلقی می‌شود.
جواد طلسچی یکتا می‌گوید: درحالت عادی برای هر سوگواری مراسم‌هایی برگزار می‌شود و افراد دور هم جمع شده و گریه می‌کنند. از آغاز سوگ در اطراف شخص سوگوار، افرادی حضور دارند و امکان تخلیه‌ی روانی با حرف‌زدن و گریستن مهیا می‌شود اما در سوگواری‌های کرونا با توجه به شرایط حاکم و اهمیت فاصله‌گذاری، افراد در اتومبیل می‌نشینند و از دور تشییع را نظاره‌گر هستند و بعد از خاکسپاری همه خانواده‌ها راهی خانه‌ی خود می‌شوند. از سوی دیگر اطرافیان فرد فوت شده مشکوک به کرونا هستند و باز فاصله‌ها نسبت به آنها بصورت غیرمستقیم بیشتر می‌شود و این دردی مضاعف در کنار سوگواری طی نشده‌ای است که آنها دارند.
سوگواری با فاصله گذاری
وی یادآور می‌شود: در چنین شرایطی باید کوشید تا با رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی از دیدار فرد سوگوار غافل نشویم و با رعایت دستور‌العمل‌های بهداشتی اظهار همدلی کرده و به او این فرصت داده شود که از‌اندوهش سخن بگوید. همچنین افرادی که برای دیدار با سوگواران کرونا می‌روند، باید توجه داشته باشند تا سوالی نپرسند که بر داغ ایشان افزوده شود. مثلا این جمله که ایکاش او را در بیمارستان بستری نمی‌کردید یا فلان مراقبت را انجام می‌دادید، بیان نشود. این صحبت‌ها نه تنها تاثیری بر قضیه ندارد بلکه احساس گناه در فرد سوگوار ایجاد می‌کند. چرا که در اکثر سوگواران کرونا خود گناهکار‌پنداری در مواردی چون نحوه‌ی مراقبت از بیمار و چگونگی ابتلا وجود دارد و حرف‌های نسنجیده می‌تواند این احساس را تقویت کند. بهتر آن است که بیشتر در مورد خوبی‌ها و ویژگی‌های شخصیتی فرد مرحوم سخن گفته شود و به تماشای آلبوم عکس‌ها ومرور خاطرات پرداخته شود. شمعی روشن کنند و قرآنی بخوانند و در شرایطی که امکان دیدار از نزدیک فرد سوگوار وجود ندارد، دست‌کم بصورت تصویری و صوتی هم که شده از ارتباط با آن فرد، دریغ نورزند و به هیچ عنوان، توصیه‌هایی نظیر این که «گریه نکنید» نداشته باشند. باید اجازه داده شود تا فرد سوگوار حرف‌هایش را بزند و گریه کند تا فرآیند تخلیه‌ی روانی به خوبی طی شود.
طلسچی در پایان با تصریح بر اهمیت اظهار صحیح همدلی با سوگواران می‌گوید: واقعیت این است که روانشناسان و مددکاران اجتماعی به این نتیجه رسیده‌اند که سوگواران جانباختگان کرونا،مرحله‌ی سوگ را به درستی طی نکرده‌اند و با افرادی عادی که این موقعیت را پشت سر گذاشته‌اند دارای شرایط متفاوتی هستند.
