نیازهای مددکاری اجتماعی و روانشناختی دریانوردان – قسمت اول
با توجه به گستره ی نامحدود مددکاری اجتماعی و علم روانشناسی و ضرورت وجود واحدهای تخصصی ارائه خدمات مددکاری و روانشناختی برای کارکنان تمامی سازمان ها، بر حسب رسالت رسانه ایِ این پایگاه اینترنتی، اینبار به سراغ دریانوردان و نیازهای مددکاری اجتماعی و روانشناختیِ کارکنان این رسته شغلی رفتیم، مصاحبه ای توسط مدیریت مجله اینترنتی مددکاری اجتماعی ایران با یکی از دریانوردانی که بیش از یک دهه در این حوزه اشتغال دارد ترتیب داده شده است که در ادامه میخوانید؛
لطفاً به اختصار خودتان معرفی بفرمایید؛
* از چه سالی در حوزه دریانوردی مشغول به فعالیت میباشید؟
ضمن سلام و احترام؛ من در سال ۱۳۸۲ وارد دانشگاه جزیره خارک شدم و در رشته ارزشمند دریانوردی به مدت ۴ سال تحصیل نمودم و در سال ۱۳۸۵ بورسیه شرکت ملی نفتکش ایران شدم و پس از گذراندن دوره کارورزی بر روی کشتی های ناوگان مربوطه در سال ۱۳۸۹ به عنوان افسر عرشه در این شرکت فعا لیت خود را آغاز نمودم.
* به نظر شما؛ همکاران شما و کلیه فعالان در عرصه دریانوردی تا چه حد نیاز به سرویس ها و خدمات تخصصی مددکاری اجتماعی و روانشناسی دارند؟ آیا بنظر شما وجود یک تیم تخصصی متشکل از مددکار و روانشناس در حین سفرهای دریایی برای کاهش آلام روحی- روانی دریانوردان ضروری است؟
همانطور که شما خودتان در این عرصه ها فعالیت مستقیم دارید و مسلماً بهتر از من میتوانید نیازهای مددکاری و روانشناختیِ دریانوردان را در یک تخمین ساده برآورد کنید؛ پاسخ من به شما مثبت هست و من در جواب شما به گفتن این نکته کفایت میکنم که مسلماً، بررسی و ارزیابی موقعیت روانی اجتماعی دریانوردان خصوصاً در حین حضورِ چند ماهه در سفر های دریایی امری ضروری و اجتناب ناپذیر تلقی میشود.
در ادامه لازم میدونم به این نکته هم اشاره داشته باشم که شرکت ملی نفتکش ایران تمهیداتی را در این خصوص اندیشیده است و به نیازهای مددکاری و روانشناختی جامعه دریانوردان واقف است و متناسب با نیازمندی های اجتماعی – روانی دریانوردان تلاش میکند ضمن پوشش روحی- روانیِ دریانوردان در جهت تقلیل و تعدیل فشارها و آلام روحیِ دریانوردان حین سفرهای دریایی، اقدامات لازم و مقتضی را به عمل آورد ولی آنچه بدیهی است ما دریانوردان، حین حضور در خشکی در کنار خانواده و با برخورداری از امکانات عمومی زندگی نسبت به دسترسی به روانشناس و مددکار مشکلی نداریم و در صورت نیاز در شهرهای خودمان با مراجعه به مراکز مددکاری موجه این نیازها را پوشش دهیم و مسلماً در حین سفرهای دریایی در صورت بروز هرگونه فشار ناگهانی در ابعاد مختلف روحی- روانی، خانوادگی و سایر مباحث، نیاز مبرم به دریافت خدمات تخصصی مددکاری احساس می شود و من امید دارم شرکت وزین ملی نفتکش ایران در آینده ای نه چندان دور در جهت تأمین منابع لازمِ ارائه دهنده ی سرویس های مددکاری اجتماعی در حین سفرهای دریایی، برای دریانوردان برنامه ریزی های خوب و عملیاتی را در دستور کار خود قرار خواهد داد.
* شما بر حسب تجارب حاصل از بیش از یک دهه فعالیت خود در حوزه دریانوردی چه پیشنهادی در زمینه خدمات مددکاری و روانشناسی برای دریانوردان دارید؟
من ضمن تشکر از توجه شما به نیازهای اجتماعی- روانی دریانوردان پیشنهادی که به ذهن این حقیر متبادر میشود این است که با توجه به پیچیدگی های زندگی اجتماعیِ امروزی و با مدنظر قرار دادن انواع و اقسام مشغله های ذهنی و روانیِ انسان ها که مسلماً دریانوردان نیز از این حیث مستثنی نیستند، پیشنهاد میدهم یک تیم متشکل از مددکاران اجتماعی و روانشناسان ورزیده و زبده و آشنا با مباحث روانشناختیِ دریانوردان در حین همه سفرهای دریایی به کادر و پرسنل کشتی ها اضافه گردد.
با تشکر از وقتی که جهت تهیه این مصاحبه در اختیار ما قرار دادید.