نقش حرفه مددکاری اجتماعی در حوزه مبتلایان به بیماری سرطان

«نقش حرفه مددکاری اجتماعی در حوزه مبتلایان به بیماری سرطان»

یادداشت اختصاصی لیلا مختاری رودبرده

مددکاران اجتماعی ارائه دهنده اصلی خدمات روانی در مراکز درمان سرطان در جهان هستند. با استفاده از تخصص آن­ها در زمینه سرطان و تاثیر روانشناختی آن بر بیماران، خانواده و جامعه، مددکاران اجتماعی در برخورد با مسائل روانی مانند اضطراب، روابط خانوادگی، تغییر در سبک زندگی در طول درمان و بعد از درمان آموزش می­ بینند. همچنین مددکاران اجتماعی برای کمک به بیماران مبتلا در بازگشت مجدد به محیط کار و مقابله با ترس مبتنی بر بازگشت و مرگ که توسط بسیاری از بیماران سرطانی تجربه می­ شوند، کمک و یاری می­ کنند. مددکاران اجتماعی می ­توانند به نیازهای عملی و کاربردی مانند اشتغال و محرک­های اقتصادی و مالی ناشی از بیماری کمک کنند؛ همچنین مددکاران اجتماعی پیوندی مهم در زنجیره ارتباطی در بیمارستان محسوب می­ شوند. مددکاران اجتماعی بیماران را از طریق تمام مراحل فرآیند بیماری از جمله تشخیص، درمان، زندگی پس از سرطان و خدمات درمانی تسکین دهنده حمایتی همراهی می­ کنند.

بخش­های ذیل نقش مددکاران اجتماعی را با جزئیات بیشتر در طول فرآیند درمان شرح می­ دهد:

• تشخیص
• درمان
• ارائه خدمات درمانی تسکین­ دهنده

• تشخیص:

در طول این مرحله، بیمار و خانواده ­اش به عنوان یک بیمار جدید ممکن است دچار تغییرات و تحولات زیادی در سبک زندگی شوند. عدم قطعیت ناشی از اطلاع از یک تشخیص می ­تواند تاثیرات ویژه­ای بر زندگی خانوادگی، اشتغال، وضعیت مالی و عاطفی مراجعان داشته باشد. مددکاران اجتماعی شرایط را به منظور درک تاثیر کامل بیمار و اطرافیان او ارزیابی خواهند کرد و در طی این زمان، بیمار و خانواده وی اطلاعاتی درباره بیماری، نحوه کمک، مذاکره درباره زمان دورماندن از مسئولیت­ های شغلی، اطلاعات در مورد برنامه­ های دارویی و امکانات اجتماعی و مالی دریافت خواهند کرد. مددکار اجتماعی به عنوان رابط برای برقراری ارتباط موثر با تیم ارائه خدمات درمانی بهداشتی جایگاه مناسبی دارد و آن­ها برای ارزیابی نحوه مقابله بیمار و ارائه مشاوره کنترل بیماری و از جمله کودکان خردسال آموزش دیده ­اند. همچنین اگر مددکاران اجتماعی هنگام سروکار داشتن با بیماران، افسردگی، اضطراب یا اندوه را در آن­ها شناسایی کنند جهت ارائه خدمات مناسب بررسی و پیگیری­های متناسب را انجام خواهند داد. ارزیابی اینکه آیا عوامل استرس ­زای دیگری در زندگی او در طول زمان تشخیص نیاز به توجه ویژه و خاص دارد یا خیر؛ این توجه شامل میزان تعارضات خانوادگی، ارتباط نامناسب و دیگر مواردی که به سلامت بیمار آسیب می ­زند. از این روی، چنین فعالیت­هایی می­ تواند به مددکاران اجتماعی کمک کند تا حمایت مورد نیاز برای ایجاد زندگی توام با درمان را تا حدودی آسان­تر شکل دهد.

• درمان:

در طول این مرحله، هدف مددکاراجتماعی، نظارت بر نحوه مقابله بیمار با تغییرات در زندگی خود به عنوان نتیجه درمان است. این مرحله­ ای است که بسیاری از خانواده ­ها متوجه می­ شوند که مشکلات مالی بزرگترین مسئله در ادامه فرآیند درمان محسوب می ­شود. با مراجعه­ های مکرر به بیمارستان و گذشتن از روزهای اولیه، هزینه­ ها می­تواند قابل توجه ­تر شود. از این روی مددکاران اجتماعی می­توانند با یافتن امکانات داوطلبانه یا اجتماعی در واگذاری بخشی از مسئولیت ارائه دهندگان خدمات دارویی نیز کمک کنند. مددکاران اجتماعی اغلب امکان ارجاع به نهادهای مربوطه را فراهم می­ کنند و می ­توانند در تجهیز امکانات در این رابطه مفید باشند تا شما بتوانید در خانه بمانید و از بستری شدن غیرضروری اجتناب کنید. اگر بیمار بستری شود مددکار اجتماعی به همراه یک تیم چند رشته ­ای به گونه ­ای عمل می­ کند تا به طرح خروج از منزل کمک کند که این انتقال یکپارچه باشد. برای آن دسته از بیمارانی که علاوه بر شیمی­ درمانی به پرتودرمانی روزانه نیازدارند، اگربیمار از مناطق دور آمده باشد با مددکار اجتماعی صحبت کنید تا بررسی شود چه گزینه­ ای برای کمک در زمینه پارکینگ، انتقال یا اقامت وجود دارد. تشخیص سرطان یک چالش مهم و قابل توجه در زندگی می­ باشد. با این وجود بیمار تنها نیست. مددکار اجتماعی یکی از اعضای موثر تیم درمان سرطان است که می­تواند این زمان را در زندگی بیمار کمی آسانتر و سهل­ تر نماید.

• ارائه خدمات درمانی تسکین دهنده:

مددکار اجتماعی بخش جدایی ­ناپذیر از یک تیم چندرشته ­ای در بخش ارائه خدمات درمانی تسکین­ دهنده و خدمات همه ­جانبه به بیماران و خانواده ­ها می­ باشد. مددکاراجتماعی برخلاف بسیاری ازحوزه ­ها، خدمات درمانی تسکین­ دهنده تخصصی ارائه می ­دهد که به طور بالقوه یک خدمات عمومی است و آن­ها با طیف متنوعی از افراد از نظر سن، هویت، طبقه، قومیت، گرایش جنسی، مذهب و فرهنگ ارتباط دارند. خدمات درمانی تسکین دهنده مددکار اجتماعی شامل ارتباط با دو گروه از کاربران جهت ارائه خدمات مستقیم با شرایط تهدیدکننده یا پایانی زندگی و آنانی که محروم هستند، می ­باشد. مددکاران اجتماعی در تعادل بین نیازهای متفاوت و گاهی اوقات مقایسه دو گروه مهارت دارند. مددکاران اجتماعی خدمات درمانی تسکین­ دهنده تخصصی را در محیطی از جمله بیمارستان خصوصی، بیمارستان­های دولتی، واحدهای درمانی تسکین ­دهنده تخصصی (خدمات ملی سلامت)، بخش­های آنکولوژی و در تیم­های درمان خانگی ارائه می­ کنند. آن خدمات شامل ارتباط با افراد مبتلا به سرطان، ایدز، بیماری­های مزمن گردش خون و دیگر بیماری­های تهدیدکننده زندگی می­باشد. مددکاران اجتماعی بخش درمان تسکین ­دهنده تخصصی اغلب در بین حوزه­ های بهداشت و خدمات اجتماعی و ارتباط بین این دو مورد فعالیت می ­کنند. آن­ها برای ارتباط با کودکان، بزرگسالان و افراد در خانواده­ های خود فعالیت می ­کنند. مددکاران اجتماعی متخصص در بخش درمان تسکین­ دهنده، طیف گسترده ­ای از حمایت بیماران و خانواده ­ها را در زمینه کمک کاربردی و رایزنی در مورد حفظ درآمد، مشاوره جهت پرداخت بدهی، کمک به منظور یافتن مسکن و دسترسی به خدمات دیگر، ازطریق مشاوره فردی و گروهی ارائه می ­دهند. این حمایت شامل ارتباط با بزرگسالان و کودکان به عنوان افراد محروم و در محیط ­های گروهی می­ شود. مددکار اجتماعی به عنوان نیروی کلیدی در جهت درمان تسکین ­دهنده تخصصی، تمایل و توانایی در راستای مشاهده مردم به صورت همه­ جانبه و نه به عنوان مجموعه­ ای از مشکلات، درک ارتباط زندگی آن­ها در جامعه تجربه می­ کنند، می ­باشد. ترکیبی از مهارت­های ارائه شده توسط مددکاران اجتماعی بخش درمان تسکین­ دهنده تخصصی در جهت کمک منحصر به فرد در جنبه­ های روانشناسی و اجتماعی متشکل از یک تیم حرفه ­ای چند رشته ­ای برای درمان بیماران و نگرانی­ های خانواده­ های آن­ها انجام می­ شود.

:Reference

Grace Christ, Carolyn Messner, Lynn Behar. (2015). Handbook of Oncology Social Work: Psychosocial Care for People with Cancer. Oxford University Press