در برهه ای از زمان زندگی می کنیم که علیرغم تفاوتهای نژادی ، فرهنگی، دینی، زبانی و جنسیتی انسانها در حال جمع شدن پیرامون ارزشهای یکسان می باشند . ارزشهایی که مرز نمی شناسد و انسان به صرف انسان بودن به آن معتقد می گردد و احترام می گذارد . یکی از این ارزشها احترام به عقاید و ارزشمند شمردن تفاوتهاست.
این ارزش چه در یک رابطه دو نفره ، چه در یک خانواده و چه در روابط بین المللی دولتها تاثیرات عمیق و انسانی دارد و نادیده گرفتن آن فاجعه ای عمیق تر!! بی شک حرفه های یاورانه ای چون مددکاری اجتماعی از جمله حرفه هایی است که استفاده از این دیدگاه ارزشی آنرا غنی می کند.
مددکار اجتماعی که در تفکر و در عمل به عقاید مراجعین و مخاطبانش احترام می گذارد و نیز تفاوتهای انسانی را محترم می شمارد، در کار حرفه ای خود موفق خواهد بود و سبب زایش اندیشه و به تبع آن توسعه اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی را در پی خواهد داشت و نیز بهداشت روانی سالم جامعه محصول دیگر چنین عملکردی خواهد بود.
امیدوارم ما مددکاران اجتماعی وابسته به جامعه جهانی مددکاری اجتماعی در پیشبرد ارزشهای انسانی از جمله احترام به عقاید و ارزشمند شمردن تفاوتها پیشرو و ثابت قدم باشیم.
نگاهی ژرف و منتقدانه در رفتارهای مددکاری خودمان چه در قالب عملگرایانه و چه در قالب مدیریتی گاه خلاف این را نشان می دهد . می بینیم مددکارانی را که نه به عقاید احترام می گذارند و نه تفاوتها را محترم می شمارند !!! گاه ملاک درستی یا غلطی رفتار ، رفتار و خواسته های ما می شود ! اگر منطبق با اراده ما بود که خوب است و ارزشمند ! و اگر بر خلاف اراده ما ، می توانیم عقاید را بکوبیم و تفاوتها را به سخره بگیریم.
در چنین وضعیتی آنچه می شود از بین رفتن کرامت انسانی است و آنچه می ماند شعارهای تو خالی که به درد نمایش دادن می خورد. هر گونه تغییر و تحولی رو به رشد مستلزم محترم شدن اندیشه ها و پذیرش تفاوتهاست. معتقدم زیبایی جامعه انسانی نه در یک دست بودن صداها و احساسات و افکار آدمی که در تعدد آراء، تنوع سلایق، رنگارنگی احساسات و شغل ها و پوشش ها ی مکمل هم می باشد.
جامعه یکدست جامعه مرده است و جامعه متنوع جامعه زنده. این تفاوتها و تنوع ها مبتنی بر احترام متقابل و رعایت هنجارها خواهد بود و از یک نظمی زیبا برخوردار است.
امیدوارم ما مددکاران اجتماعی وابسته به جامعه جهانی مددکاری اجتماعی در پیشبرد ارزشهای انسانی از جمله احترام به عقاید و ارزشمند شمردن تفاوتها پیشرو و ثابت قدم باشیم. اگر چه شاید و بعضا رعایت این اصل نفع شخصی برایمان در پی نداشته باشد.
احمد علی جبارزاده
مددکار اجتماعی
