مددکاری اجتماعی و محیط زیست
یادداشت یک مددکار اجتماعی پیرامون مددکاری اجتماعیِ محیط زیست با محوریتِ آتش سوزیِ اخیر غرب ایران و جنگل های زاگرس
مددکاری اجتماعی و محیط زیست | یادداشت یک مددکار اجتماعی پیرامون مددکاری اجتماعیِ محیط زیست با محوریتِ آتش سوزیِ اخیر غرب ایران و جنگل های زاگرس
نویسنده: مُنا احسانی؛ دانشجوی کارشناسی ارشد مددکاری اجتماعی و مددکار اجتماعی بیمارستان روانپزشکی
«مددکاری اجتماعی محیط زیست» یکی از شاخههای نوین مددکاری اجتماعی است که بر پایهی نظریه فرد در محیط تبیین شده است و بر اصل اساسی رشتهی مددکاری اجتماعی که همان اصل عدالت اجتماعی است، تاکید دارد.
در این شاخه از مددکاری اجتماعی، بر اساس ارکان حقوق بشر، بر این امر تاکید میشود که حفاظت از محیط زیست و توسعه پایدار آن از مسئولیتهای کلیدی نسل حال در قبال نسل آیندهی بشریت است. به همین منظور مددکاران اجتماعی در نقش مدافع برای نسل آینده و در راستای حفاظت و توسعه محیط زیست اقدام میکنند. علاوه بر اهمیت حفظ محیط زیست برای آیندگان، مددکاری اجتماعی محیط زیست از این جهت حائز اهمیت است که محیط زیست تاثیر بسیاری بر سلامت عمومی و روانشناختی افراد دارد.
مداخلات مددکاران اجتماعی در امر محیط زیست میتواند بصورت فردی، گروهی و بخصوص جامعهای باشد و مددکاران اجتماعی با بسیج نیروهای مردمی و تقویت سطح آگاهی، خلاقیت، مطالبهگری و مشارکت اجتماعی، میتوانند در این زمینه اقدام نمایند.
یکی از مشکلات رایج محیط زیستی، مسئله آتشسوزی جنگلها و خطر انقراض گونههای جانوری است که با تخریب پوشش گیاهی، موجب بالا رفتن دمای کره زمین خواهد شد. از سوی دیگر به دلیل حذف گونههای نادر جانوری، چرخهی حیات دچار مشکلات جبرانناپذیری شده و حقوق نسلهای آینده زیر سوال میرود. در این خصوص میتوان به آتش سوزی غرب ایران و جنگل های زاگرس اشاره کرد که در آن شاهد از بین رفتن بافت گیاهی و جانوری ممتاز این منطقه هستیم.
از جمله دلایل ایجاد آتشسوزی جنگلها، میتوان به مواردی مثل عوامل محیطی همچون صاعقه و خشکسالی و همچنین عوامل انسانی اشاره کرد. عوامل انسانی از کلیدیترین دلایل ایجاد آتشسوزی در جنگلها است، حال آنکه اگر مددکاران اجتماعی در زمینهی مددکاری اجتماعی محیط زیست وارد شوند و با انجام مداخلاتی همچون برپایی گروههای آموزشی، فعالیت و اقدام و همچنین اقدامات اجتماعی و مطالبهگریهای مؤثر از نهادهای مربوطه و دخیل کردن مردم بومی در طرحهای حفاظت از محیط زیست با استفاده از تکنیکهای تسهیلگری اقدام کنند، میتوانیم در آینده شاهد محیط زیستی سالمتر و توسعهیافتهتر باشیم.