مصاحبه با یکی از پذیرفته شدگانِ همایش روانپزشکی

با توجه به نزدیک شدن موعد برگزاری “همایش مددکاری اجتماعی روانپزشکی“ که به زودی به همت انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران صورت خواهد پذیرفت و از جایی که مجموعه رسانه های تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان مسئولیت پوشش رسانه ایِ این رویداد را عهده دار خواهد بود لذا مصاحبه هایی با برخی عوامل دست اندرکاران این همایش ترتیب داده شده است که در دومین مورد، گفتگوی رسانه ایِ ما با یکی از پذیرفته شدگان ِبخش مقالات این همایش بوده است که در ادامه میخوانید.

*لطفاً به اختصار خودتان را معرفی بفرمایید؟

مریم لطیفیان هستم، دانشجوی دکترای مددکاری اجتماعی و در حال حاضر در بیمارستان روانپزشکی رازی مشغول به کار هستم.

*لطفا به شکل مختصر و مفید از پیشینه ی آشنایی تان با انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران بفرمایید و اینکه چه تعداد فعالیتهای علمی و پژوهشی تاکنون داشته اید؟

از اولین سال های تحصیل در مقطع کارشناسی به عضویت انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران درآمدم. از همان زمان در فعالیت های مختلف انجمن از قبیل همایش ها، نشست های علمی و کارگاه های آموزشی و …. حضور داشته ام.
از ۳ سال پیش تاکنون فعالیتم در انجمن بیشتر شده تا جایی که در طول هفته زمان زیادی را به فعالیت داوطلبانه در انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران اختصاص می دهم. در واقع فعالیت در انجمن به بخشی از روتین زندگی من تبدیل شده است و از این بابت بسیار خرسند هستم.

سال گذشته بعد از درگذشت سرکار خانم دکتر زهرا سادات ترابی، که یکی از اعضای فعال و موثر انجمن بودند و در حوزه روانپزشکی فعالیت می کردند، تصمیم اعضای انجمن بر این شد که به پاس قدردانی از زحمات این همکار گرانقدر و برای یادبود ایشان همایشی با عنوان مددکاری اجتماعی روانپزشکی برگزار کنند.
افراد زیادی در برگزاری این همایش نقش داشتند و فعالیت شبانه روزی انجام دادند که من همین جا از همه آن ها تشکر و قدر دانی می کنم. قرار بر این بود که همایش در بهار ۹۹ و به صورت حضوری برگزار شود ولی به علت شیوع ویروس کرونا این برنامه به تعویق افتاد و درنهایت دبیرخانه همایش تصمیم به برگزاری این همایش به صورت مجازی و در مورخه ۱۷شهریور گرفت که به عقیده بنده در شرایط فعلی تصمیم کاملا درستی بود.

*با توجه به اینکه مطلع شدیم در جمع پذیرفته شدگان بخش مقالات همایش مددکاری اجتماعی روانپزشکی قرار دارید، ضمن تبریک از این بابت لطفا از مقاله ارائه شده توسط شما به این همایش و مهمترین ابعاد علمی و پژوهشی این مقاله بفرمایید.

از مقالات پذیرفته شده در همایش مددکاری اجتماعی روانپزشکی، ۲ مقاله مربوط به من و همکارانم می باشد و بنده مفتخر هستم که سخنرانی یکی از این مقالات را به عهده داشته باشم.
هردوی این مقالات مراقبین بیماران روانپزشکی را به عنوان گروه هدف، مورد مطالعه قرار دادند. لزوم توجه به مراقبین بیماران روان برای همه ما مددکاران اجتماعی روشن و واضح است و این گروه در برنامه ریزی های سازمان بهداشت جهانی نیز جایگاه ویژه ای دارند. چرا که این افراد به دلیل مراقبت از بیمار روان دچار مسائل مختلفی از قبیل مشکلات عاطفی، مشکلات اقتصادی، کاهش عملکرد اجتماعی، انزوا، افت شاخص های سلامت روان، کاهش کیفیت زندگی و … می شوند و به حمایت و توجه از سوی برنامه ریزان و سیاست گذاران حوزه سلامت، ارگان های حمایتی، مراقبین بهداشتی علی الخصوص مددکاران اجتماعی دارند.
یکی از مقالات ما به طور اختصاصی مراقبینِ بیماران اسکیزوفرنی که یکی از شدیدترین اختلال های روانپزشکی محسوب می شود را مورد مطالعه قرار داده است و دیگری به بررسی و مطالعه مراقبین بیماران آلزایمر پرداخته که یکی از اختلال های روانپزشکی در دوران سالمندی به حساب می آید.

*به نظر شما برگزاری همایشات و کنفرانس های مددکاری اجتماعی تا چه میزان می تواند در جهت اعتلای جایگاه حرفه مددکاری اجتماعی در ایران مثمر ثمر وافع گردد و بنظر شما یک همایش خوب و استاندارد باید دارای چه ویژگی هایی باشد؟

مسئله عدم شناخت کافی اقشار مختلف جامعه از رشته مددکاری اجتماعی، موضوعی است که باید مدنظر صاحب نظران و متخصصان این رشته قرار بگیرد.
به نظر می رسد یکی از بهترین روش های معرفی رشته مددکاری اجتماعی خصوصا برای قشر آکادمیک جامعه، برگزاری همایش ها، کنفرانس ها و نشست های علمی در حوزه های مختلف این رشته می باشد. این کار در کنار کمک به ارتقاء سطح دانش مددکاران اجتماعی، به شناساندن هر چه بیشتر رشته مددکاری اجتماعی و حوزه های تخصصی آن به جامعه علمی کشور مفید واقع می شود.

رشته مددکاری اجتماعی دارای حوزه های شغلی متنوع و گسترده ای است که متأسفانه در جامعه ما نسبت به بسیاری از آن ها شناخت کافی حاصل نشده است. یکی از این حوزه های مهم و تخصصی که در دنیا به عنوان یکی از مهم ترین فیلد های کاری مددکاران اجتماعی شناخته می شود، حوزه سلامت روان است. با توجه به اهمیت حوزه روانپزشکی، این نیاز احساس شد که یک همایش علمی به منظور معرفی وضعیت موجود مددکاری اجتماعی روانپزشکی در ایران و جهان، روش های علمی مداخله مددکاری اجتماعی مورد تایید در دنیا در حوزه روانپزشکی، گزارش های موردی و به طور خلاصه مددکاری اجتماعی روانپزشکی برگزار شود.

*در پایان ضمن تشکر از وقتی که جهت تهیه این مصاحبه در اختیار ما قرار دادید چه پیامی یا توصیه ای برای جامعه مددکاران اجتماعی ایران دارید؟

پیام من برای جامعه مددکاران اجتماعی این است که همه ما اعضای یک خانواده بزرگ هستیم و لازم است برای پیشرفت همه جانبه این حرفه در کنار یکدیگر قرار بگیریم تا انشاالله بتوانیم در کنار هم قدم های بزرگی در این راستا برداریم. رسیدن رشته مددکاری اجتماعی به جایگاه واقعی خودش جز با تلاش تک تک ما مددکاران اجتماعی میسر نمی شود.

تهیه شده در واحد روابط عمومی مجله اینترنتی مددکاری اجتماعی ایران