“تعاونوا علی البر والتقوا”
قطعا همه ما به لزوم کارگروهی و فواید ان به خوبی اگاهیم و با توجه به اشتغال و فعالیت در حوزه مددکاری اجتماعی که ماهیت گروهی بودن و وابستگی اجتماعی در بطن ان نهفته است,بیش از پیش مورد توجه و استفاده قرار میگیرد.
فعالیتهای گروهی در صورت سازمان یافتگی و پشتیبانی قانونی می توانند از توفیق بیشتری برخوردار باشندو در این راه برقراری نظامات سازمان یافته صنفی همیشه از راه حل های توصیه شده و استفاده شده توسط دست اندرکاران حرفه ها و صنف های مختلف بوده است.
سازمان چیست؟
سازمان پدیده ای اجتماعی به شمار می آید که به طور آگاهانه هماهنگ شده و دارای حدود و ثغور نسبتاً شخصی بوده و برای تحقق هدف یا اهدافی بر اساس یک سلسله مبانی دائمی فعالیت می کند. در این تعریف عبارت ((به صورت آگاهانه هماهنگ شده)) دلالت بر مدیریت دارد. ((پدیده اجتماعی)) دال بر این فعالیت که سازمان از افراد یا گروه های که با هم در تعاملند تشکیل شده است. یک سازمان مرزهای نسبتاً مشخصی دارد. این مرزها به مرور زمان می توانند تغییر کنند و ممکن است کاملاً واضح و روشن نباشد. اما به هر حال باید مرزهای مشخصی وجود داشته باشد. تا بتوان اعضای سازمان را از غیر اعضاء باز شناخت. نهایتاً اینکه سازمان ها برای انجام امور به وجود آمده اند. این امور یا فعالیت ها، همان اهدافند که دستیابی به آنها توسط یک فرد به تنهای، امکان پذیر نیست. یا اگر هم به وسیله یک فرد قابل حصول باشد، حصول آن از طریق سازمان، اثر بخش تر است.
ساختار سازمانی، راه یا شیوه هایی است که به وسیله آن فعالیت های سازمانی، تقسیم، سازماندهی و هماهنگ می شوند.
سازمان ها ساختارهایی را بوجود می آوردند تا فعالیت های انجام کار را هماهنگ کرده و کارهای اعضاء را کنترل کنند. ساختار سازمانی تعیین کننده روابط رسمی و نشان دهنده سطوحی است که در سلسله مراتب اداری وجود دارد و حیطه کنترل مدیران را مشخص می کند. همچنین ساختار سازمانی در برگیرنده طرح سیستم هایی است که به وسیله آنها هم واحدها هماهنگ و یکپارچه می شوند و در نتیجه ارتباط موثر در سازمان تضمین خواهد شد.
جهت دریافت متن کامل این مقاله اینجا کلیک کنید.
محمد قربانی| کارشناس خدمات اجتماعی کمیته امداد امام خمینی (ره)
پایگاه اطلاع رسانی مددکاران اجتماعی ایران
