مجلس با مشارکت مردم تکصدا نمیشود
سیدحسن موسوی چلک؛ رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران
یکی از اتفاقات خوب در هر کشوری داشتن حق قانونی برای انتخاب مسئولان در حوزههای مختلف توسط مردم است که از آن بهعنوان انتخابات یاد میشود. در ایران براساس قانون اساسی این فرصت را داریم که بتوانیم در حوزههای مختلف از جمله ریاست جمهوری، مجلس، شوراها و خبرگان رهبری، کاندیداهای خودمان را تبلیغ و در صورت انتخاب، حمایت کنیم. این شانس و مشارکت مستلزم چند مولفه است. اولین مولفه، وجود کاندیداها با گرایشهای سیاسی متفاوت اما در چارچوب قوانین و مقررات آن جامعه اعم از ایران یاهر جای دیگر است. براساس آنچه در قانون تعریف شده، طبیعتا اگر این شانس را بپذیریم اتفاق بعدی در حوزه اعتماد میافتد. وقتی فرصت برای حضور گسترده افراد از گرایشهای سیاسی مختلف ایجاد میشود، میتواند یک فرصت برای افزایش اعتماد به مسئولان آن کشور باشد، چراکه حق برخورداری در انتخاب کاندیدای مورد نظرشان را پیدا میکنند که خود این اعتماد میتواند بهترین بستر برای افزایش مشارکت مردم باشد. در کنار این حق که اعتماد را افزایش میدهد، اعتماد به مجریان یا برگزارکنندگان انتخابات هم هست که میتواند نگرانی مسئولان را برای کاهش مشارکت کمتر کند چرا که اگر مردم به این نقطه برسند که برگزارکنندگان قانون را درمورد همه کاندیداها، یکسان عمل میکنند لذا اعتماد بیشتر خواهد شد و میتواند بستر و مشارکت بیشتر را فراهم بکند. چون در هر جامعهای اگر مردم این احساس را بکنند که همه شانس برابر ندارند، طبیعتا آن افرادی که فکر میکنند شانس شان کمتر است، احتمال اینکه کمتر مشارکت بکنند، بیشتر میشود. لذا یکی از شاخصهایی که برای مسئولان در هر انتخابات و جامعهای باید مطرح باشد این است که اعتماد رای دهندگان را در تمام طول فرآیند برگزاری انتخابات فراهم کنند. گاهی مواقع مردم به دلیل اعتراض به وضع موجود که ممکن است در هر جامعهای وجود داشته باشد، مجبور شوند با انتخابات و صندوق فاصله بگیرند ولی این مطلوب فرآیند دموکراسی و مردم نخواهد بود. گرچه محدود شدن تعداد کاندیداها با گرایشهای سیاسی مختلف میتواند یک عامل برای کاهش مشارکت باشد اما نرفتن پای صندوق این حق را از خود مردم میگیرد. لذا همیشه اینگونه بوده که وقتی پای صندوق نمیروند هم در داخل و هم در بیرون از کشور میتواند مورد بهرهبرداری گروههای مختلف سیاسی قرار بگیرد. به همین دلیل است که معمولا کمتر گروه سیاسی حداقل در ایران، عدم مشارکت را بهعنوان اولویت اول اعلام میکنند. گاهی اوقات بنا به دلایل متعدد ممکن است از یک گرایش سیاسی تعداد کمتری تایید شده باشند اما نرفتن پای صندوق مثلا در همین انتخابات مجلس به معنای یکصدا شدن مجلس است. یکصدایی مجلس در هیچ دورهای نه به نفع مجلس، نه به نفع کشور و نه به نفع مردم است. لذا نباید بهراحتی از کنار حق مشارکت بگذریم حتی اگر نارضایتی داریم، حتی اگر در تایید صلاحیتها ممکن است یک گروه سیاسی به اینجا برسد که در حقش آنگونه که باید طبق قانون عمل نشده یا حتی در بدترین حالت احساس تبعیض کند. گاهی مواقع، حضور چند نماینده در یک مجلس مخالف گرایش سیاسی حاکم بر نمایندگانی که انتخاب میشوند، میتواند یک جایی صدای مردم باشد. مردمی که درمقابل جناح سیاسی و تصمیم گیریهایی که انجام میدهند، مخالفند، حداقل میتوانند سوال بپرسند و مطالبهگری کنند. وجود مجلس یکصدا باعث میشود صدای یک عدهای به جایی نرسد. به همین دلیل اگر عدهای از این شرایط ناراضی هستند اما با صندوق رای قهر نکنند.
منبع: روزنامه آرمان ملی