بعضی ها می گویند مددکاری اجتماعی یک علم است، و بعضی می گویند یک هنر است. ما معتقدیم که هر دو است. با این وجود، هنگامی که شما تبدیل به یک مددکار اجتماعی حرفه ای شدید، به سرعت متوجه می شوید که اکثر مردم تصور نسبتاً کمی دارند از آنچه مددکاران اجتماعی انجام می دهند و انواع شغل هایی که دارند. همچنین افسانه های زیادی مربوط به حرفه ی مددکاری اجتماعی وجود دارد. اگر میخواهید یک تجربه جالب را امتحان کنید، از افرادی که می شناسید این سوال را بپرسید: «مددکاران اجتماعی چه کار می کنند؟» یکی از پاسخهای زیر بسیار معمول است: مددکاران اجتماعی «به مردم کمک می کنند»؛ آنها “با کودکان و خانواده های دچار مشکل، کار می کنند”؛ آنها “با افراد فقیر که در خیریه هستند کار می کنند”. در حالی که این پاسخ ها از لحاظ فنی درست هستند، این جواب ها به سختی به گزینه های موجود برای کسانی که علاقه مند به حرفه ی مددکاری اجتماعی هستند و دانش و مهارت های مورد نیاز برای انجام این کار، نزدیک هستند.
هفت افسانه مهم در مورد حرفه مددکاری اجتماعی
افسانه شماره یک: اکثر مددکاران اجتماعی توسط دولت استخدام می شوند.
واقعیت: اکثر مددکاران اجتماعی در بخش خصوصی کار می کنند؛ در سازمان های غیر انتفاعی، مراکز انتفاعی، سازمان های مذهبی، و بسیاری برای خودشان کار می کنند.
افسانه شماره دو: تمام مددکاران اجتماعی حقوق خیلی کمی دارند.
واقعیت: در حالی که درست است برخی از مددکاران اجتماعی حقوقی که دریافت می کنند کمتر از آن است که باید باشد،اما به بسیاری از مددکاران اجتماعی پرداخت خوبی می شود، به خصوص کسانی که سمت اداری یا نظارتی دارند.
افسانه شماره سه: تمام مددکاران اجتماعی مشاغل پر استرسی دارند.
واقعیت: اگرچه برخی از مددکاران اجتماعی مانند مددکاران محافظت از کودکان، مشاغل بسیار پراسترسی دارند، بسیاری از مددکاران اجتماعی مشاغلی هستند که تنش کمی دارند. با این حال، یک مهارت مهم برای یک مددکار اجتماعی، مراقبت از خود به منظور اجتناب از فرسودگی است
متن کامل این مقاله را از اینجا دانلود نمایید.
گردآوری و ترجمه: فاطمه محمدی
انتشاریافته در مجموعه رسانه های مددکاری اجتماعی ایرانیان
