زلزله زدگان کرمانشاه در دام آسیب های اجتماعی | اعتیاد به روستاهای مناطق زلزله زده کرمانشاه رسید
نویسنده: دکتر فاضل الیاسی- مدیر دفتر انجمن جامعه شناسی ایران در مناطق زلزله زده کرمانشاه
حوادث طبیعی فی نفسه به فاجعه تبدیل نمی شوند، به وجود نمی آیند، بلکه اتفاق می افتند و به فاجعه تبدیل می شوند.
در این مطلب ضمن پرداختن به یکی از آسیب های اجتماعی پسا زلزله، مختصر عرض می کنم که حوادث طبیعی به دلیل فقدان مدیریت، بازرسی، برنامه، پلان از پیش طراحی شده، آموزش، توانمندسازی، هژمونی نگاه و گفتمان فنی و عدم توجه به ابعاد اجتماعی و انسانی آن به فاجعه انسانی تبدیل می شود.
در جریان زلزله کرمانشاه ما شاهد تلاش چندانی جهت بازسازی فضای اجتماعی این مناطق نبوده ایم، بلکه برخی از اعمال صورت گرفته خود ناخودآگاه در راستای تخریب فضای اجتماعی و افزایش آسیب ها بوده است.
ورود حدود ده هزار نیروی کار که اغلب معتاد بودند منجر به شکستن تابوی اعتیاد در مناطق زلزله زده شد، تا قبل از زلزله افراد این مناطق وقتی با هم دعوا می کردند از مفهوم (تریاک) به عنوان فحش استفاده می کردند، اما متاسفانه ورود این افراد منجر شد که در همه جای شهر و روستا مصرف تریاک، شیشه، حشیش و غیره چنان به یک امر عادی تبدیل شد که صاحب خانه ها خود به دنبال فراهم کردن تریاک برای کارگر و استادکارهای معتاد خود بودند تا بتوانند کارشان را انجام دهند.
تعداد زیادی از افراد مناطق زلزله زده کرمانشاه معتاد شدند، و تعداد زیادی نیز به فروشنده مواد مخدر تبدیل شدند، فروش و مصرف مواد به مخدر به مدارس نیز سرایت کرده است، دسترسی به مواد مخدر به سهولت و در کمتر از ده دقیقه امکانپذیر است.( این یعنی فاجعه)
این قبح شکنی به گونه ای گسترده رواج یافت که افراد روستایی نیز دچار اعتیاد شدند، تحقیقات و مصاحبه های میدانی نشان میدهد که بر خلاف انتظار عامه، افراد روستایی راحت تر اقدام به تابو شکنی کرده اند، کار به جایی کشیده شده است که دستیابی به مواد مخدر در روستاها به سهولت انجام می گیرد، بیکاری، فقر و عدم حضور نیروهای انتظامی در روستاها بر شیوع مواد مخدر دامن زده است.
این نیروهای کار که اغلب معتادبودند، آمدند خانه ها را بسازند، اما گویی آمدند تا خانواده را نابود کنند؟
راهکار:
برای جلوگیری از مصرف و فروش مواد مخدر و کاهش سایر آسیب های اجتماعی در مناطق زلزله زده نکات زیر را مورد توجه قرار دهیم:
– خانواده ها مواظب فرزندان خود باشند.
– در مدارس با آموزش و نظارت و با همکاری والدین از شیوع بیشتر مواد مخدر جلوگیری کنند.
– نیروهای انتظامی توجه بیشتری داشته باشند و در امور روستایی نیز دخالت کنند.
– خطیبان و امام جمعه به روشنگری بپردازند.
– روشنفکران و فعالان اجتماعی با ایجاد یک پویش مردمی به مبارزه با این بلای ویرانگر و سایر آسیب های اجتماعی بپردازند.
– در شهر و روستا در صورت مشاهده هرگونه فروش و مصرف مواد مخدر نیروهای انتظامی را در جریان قرار دهید.
