در حالی که جامعه از خبر تلخ حادثه کودک آزاری دختربچه افغانستانی در خمینی شهر به شدت متأثر بود، خبری تلخ تر واصل شد و آنهم واکنش غیرقابل درک نماینده خمینی شهر به انتشار خبر بود.
وی در نامه عجیب خود، از ریاست سازمان بهزیستی تقاضا کرده است رئیس اورژانس اجتماعی را به دلیل انتشار خبر برکنار نماید.
اینکه فردی در سطح نماینده مجلس به اختفای چنین اخباری باور دارد، خیلی عجیب است ولی عجیب‌تر، غیرقابل درک‌تر و حتی تأسف بارتر اینکه یکی از دلایل ایشان برای عدم انتشار این بود که «معلوم نیست انگیزه های عامل یا عاملین در صورت صحت ماجرا چه بوده است ….». سئوال اینکه مگر چه انگیزه ای می تواند در ماهیت مسأله تغییری ایجاد کند؟!!
یک واقعیت جهانی وجود دارد و آن اینکه هرگونه اختفا و پنهان کردن آزارهای جنسی، تابو کردن و آن را به آبرو گره زدن، به نفع آزارگران جنسی و تداوم آزارهای جنسی است.
متأسفانه در این مورد خاص، این نماینده مجلس مسأله را به اشتباه به آبروی شهرش گره زده است.
* در سوءاستفاده‌ها و تجاوزهای جنسی، کسی که باید شرمگین باشد، از افشا بترسد و با افشا آبرویش برود فرد آزارگر است، نه فرد آزاردیده، نه خانواده‌ی آزاردیده و نه همشهریان فرد آزاردیده.
بی شک آحاد جامعه و به ویژه جامعه علمی کشور:
حمایت خود را از تلاش های ارزنده مسئولان و کارشناسان سازمان بهزیستی به ویژه اورژانس اجتماعی کشور در پیشگیری و مقابله با کودک آزاری ها و آزارگری‌های جنسی بعمل خواهند آورد،
از هر تلاشی برای تصویب قوانین حمایت از کودکان پشتیبانی خواهند کرد،
بله خواهند گفت به افشا در سطح فردی و اطلاع رسانی در سطح اجتماعی (البته با لحاظ کردن اصول اطلاع‌رسانی)،
و نه خواهند گفت به هر گونه اختفای آسیب جنسی و کودک آزاری.
=============
نویسنده: دکتر حمید پورشریفی
دانشیار روان‌شناسی سلامت دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
۱۸ خرداد ۱۳۹۷
