با توجه به انتخاباتِ در پیش رویِ انجمن مددکاران اجتماعی ایران و اعلام حضورِ کاندیداهای مختلف جهت حضور در این عرصه انتخاباتی، مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان اقدام به مصاحبه با تعدادی از کاندیداها نموده است که صرفاً جهت آشنایی جامعه مددکاران اجتماعی ایران با نوع نگاهها، ایده ها و برنامه های این افراد صورت می پذیرد و به منزله تأیید و تبلیغِ آنان از سوی این مجموعه رسانه ای تلقی نمی گردد. لازم به ذکر است مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان یک رسانه مستقل و آزاد است و وابسته به هیچ نهاد دولتی و غیردولتی نمی باشد.
ضمن سلام و عرض ادب و احترام؛
*لطفا به اختصار خودتان را معرفی بفرمایید.
با سلام و احترام، اینجانب بهروز علایی هستم، کارشناسی ارشد مددکاری اجتماعی از علامه طباطبایی، فعلاً در دانشگاه علوم پزشکی البرز به عنوان خدمتگزار در خدمت همکاران گرامی و مددجویان عزیز می باشم،
*** از چه سالی وارد حوزه مددکاری اجتماعی شده اید و چه فعالیتهای حرفه ای در این سالها داشته اید؟
اینجانب از سال ۷۸ وارد عرصه مقدس مددکاری اجتماعی در دانشگاه علوم پزشکی اردبیل شدم، در سال ۷۹ مقاله ایی تحت عنوان “آیا سختی کار کارکنان بهداشت درمان بررسی میشود” را نوشتم و در شماره دو مجله علمی پرستاری چاپ شد، در سال ۸۰ طرحی را در بیمارستان امام خمینی اردبیل ارائه دادم، تحت عنوان طرح سبز، هدف کای طرح لینک دادن همراهان بیمار با پزشک معالج در یک مکان مشخص و زمانهای معین، این طرح بیانگر این بود که با توجه به اینکه همراهان بیماران در طول بستری بیمار هیچگونه دسترسی به پرشک معالح نداشتن، باعث نگرانی همراهان شده و به لحاظ اینکه سایر پرسنل زمان لازم برای آموزش بیماران را نداشتن، لذا دیدار همراهان بیماران با پزشک معالج یک دلگرمی خاصی را در همراهان ایجاد می کرد و نهایتاً ارتقاء رضایتمندی بیماران را منجر میشد، در سال ۸۸ به تهران منتقل شدم و پس از گذراندن فراز و نشیب های فرآیند کاری، پیشنهاد، تعرفه ای شدن فعالیت تخصصی مددکاران اجتماعی را در بیمارستانها بصورت آیین نامه برای دانشگاه علوم پزشکی البرز ارائه نمودم، پس از تأیید به وزارت بهداشت درمان ارسال شد و کمک زیادی در برنامه ریزی و سیاستگذاری برنامه های مددکاری اجتماعی در وزارت بهداشت درمان را منجر شد، در سطح دانشگاههای علوم پزشکی، دانشگاه البرز تازه تأسیس شده محسوب میشود اما اداره مددکاری اجتماعی را با ارائه برنامه های استراتژیک عملیاتی، دایر کردیم، مقاله های علمی داخلی و خارجی زیادی در رابطه با مددکاری اجتماعی ارائه کردم که نمونه های آن در سایتهای دانشگاه علوم پزشکی البرز و وسایتهای مددکاری اجتماعی موجود میباشد، البته از همکارانیکه در این راستا با اینجانب مشارکت فعال و صمیمانه ای داشتن از جمله جنابان آقای دکتر مجیدی و استاد بشیری عزیز کمال سپاسگزاری را دارم،
*** در صورت تمایل از علل و انگیزه تان جهت کاندیداتوری انتخابات انجمن مددکاران اجتماعی ایران بفرمایید که با چه اهدافی بوده است و چه برنامه هایی را در دستور کار خود دارید؟
اینکه چه عاملی باعث شد که بنده وارد کاندیداتوری مددکاری شدم، قبل از هر چیز باید عرض کنم، فرهنگ حاکم در ایران متأسفانه که در جامعه مددکاری هم رخنه کرده، تخریب دیگران بخاطر پیشرفت و منافع شخصی می باشد. ما باید در درجه اول نباید کار دیگران را تخریب کنیم، چه برسد به اینکه این دیگران همکاران ما باشد، بنده به علت اینکه بتوانم کمکی در رشد مددکاری اجتماعی بصورت مستقیم و تصمیم گیر داشته باشم حضور یافتم و تا جایی که توانم یاری کند تغییر در نگرش مثبت تصمیم گیران و سیاست گذاران کلان قوه مقننه داشته باشم و همچنین، ایجاد همدلی در جامعه مددکاری اجتماعی بطوریکه بتوانم دوتیرگی را در جامعه مددکاری اجتماعی خاتمه بدم و این شروع کار و بستری فراهم بشود تا اساتید گرانقدر مددکاری اجتماعی از دو طیف و کل مددکاران اجتماعی وارد عرصه مددکاری اجتماعی شده تا اینکه اولین گام پیشرفت حرفه که اتحاد هست به نحو احسن شکل عملیاتی بخود بگیرد، لازمه پیشرفت مددکاری اجتماعی همدلی و اتحاد جامعه مددکاری اجتماعی و عدم تخریب همدیگر می باشد، بدین ترتیب پس از این گام، میتوان خواسته های مددکاذی اجتماعی را به منصه ظهور رسانید، در رابطه با اهداف، باید عرض کنم مصوب شدن نظام مددکاری اجتماعی، ایجاد مرکز خدمات اجتماعی قانونی، برای ارائه نظریه تخصصی مددکاری اجتماعی (در اهداف کلی توضیح دادم) ایجاد اداره مددکاری در تمامی بخشهای دولتی و خصوصی و التزام ایجاد مددکاری اجتماعی جزء برنامه اصلی خواهد بود، تکریم خانواده، تکریم معلم، بجز مداخله مددکاری اجتماعی ترمیم کامل نخواهد یافت، اگر آموزش پرورش را ملزم کنند مددکار اجتماعی استخدام نمایند، بسیاری از آسیبهای اجتماعی کاهش خواهد یافت، چرا که خلاء ارتباط اولیاء و مربیان تخریب بزرگی را برای پرورش انسانی وارد میکند، ملاحظه میشود در اهداف و برنامه های فوق، بسترسازی برای استخدام مددکاران اجتماعی و به تبع آن کاهش آسیبهای اجتماعی کاملا مشهود می باشد، یکی از برنامه های خاص، تخصصی کردن مددکاری اجتماعی در سطح PHD از طریق رایزنی با وزارت علوم و بهداشت درمان خواهد بود.
*** اوضاع فعلی مددکاری اجتماعی ایران را چگونه ارزیابی می کنید و چه دورنمایی را برای این حرفه میتوانید بصورت کوتاه ترسیم نمایید
مددکاری اجتماعی در ایران بصورت تخصصی کامل در سازمانها ارائه نمی شود و یک برنامه نظامند و قابل اندازه گیری فعالیتها در آن مشهود نیست، فعالیتهای مددکاری اجتماعی باید، با شاخصهای مشخص و سنجه های معین باید در سازمانها بصورت کیفی و کمی عملیاتی گردد، و این میسر نیست اولاً، باید مددکاری اجتماعی تخصصی آموزش بدهیم، دوم برای مددکاران اجتماعی شرح وظایف مشخص با شاخصهای قابل اندازه گیری و سنجه های مشخص داشته باشیم، مرحله سوم، فعالیتهای تخصصی باید تعرفه گذاری بیمه ای باشد و این تعرفه گذاری مددکاری اجتماعی را از هزینه بر بودن به درآمد زایی سوق خواهد داد.
با تشکر از جناب آقای بهروز علایی، به جهت وقتی که برای شکل گیریِ این گفتگو به ما اختصاص دادند.
مصاحبه و گردآوری: جواد طلسچی یکتا؛ مددکار اجتماعی
انتشاریافته در مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان
