بیش از نیم قرن از راه اندازی مددکاری اجتماعی در ایران می گذرد و هنوز این حرفه جایگاه واقعی خودش را بدست نیاورده است و هرچند وضعیت موجود ایده آل جامعه مددکاری نمی باشد ، اما با نگاه منصفانه تر به این نتیجه می رسیم که پیشرفتهای قابل ملاحظه ای هم در این راستا صورت گرفته است. بسیاری از مددکاران اجتماعی هستند که داوطلبانه و بدون هیچگونه چشمداشتی در جهت رشد و تعالی حرفه مددکاری اجتماعی تلاش می نمایند. اساتید و بزرگوارنیکه در قالب انجمن های داوطلبانه مددکاری اجتماعی ، شبانه روزی در جهت افزایش منابع ، و نهادینه نمودن مددکاری اجتماعی در تکاپو هستند. و فعالیتهای چشمگیر این تشکلها بخصوص انجمن مددکاران اجتماعی ایران در طول چند سال گذشته ثمرات و دستاوردهای مهمی را نصیب جامعه مددکاران اجتماعی ایران نموده است و حقیقتا رشد و توسعه و کلا موجودیت مددکاری اجتماعی مدیون تلاشهای بزرگان این حرفه بوده است، لذا به نظر می رسد، بی انصافی است گاها در مقام نقد حرفه، پشتکاری و سختکوشی این عزیزان را نادیده بگیریم. به امید اینکه ما مددکاران اجتماعی به جای نشانه گرفتن انگشت اتهام به برخی از بزرگان و زحمت کشان حرفه، تلاشهای آنها را سرلوحه زندگی حرفه ای قرار داده و با یاری و همدلی همدیگر در راستای رشد و تعالی حرفه مقدس مددکاری اجتماعی تلاش نماییم.
امین موحدی
مددکاراجتماعی