تاب آوری بیشتر در سایه حمایت اجتماعی
علل و زمینه های اجتماعیِ مولّد تاب آوری مغفول واقع شده اند
پایگاه خبری اختصاصی مددکارنیوز
در حالی که بسیاری از تحقیقات در مورد تاب آوری، بر نقاط قوت فردی متمرکز هستند، این حمایت اجتماعی است که ممکن است بیشترین اهمیت را داشته باشد.
به این مورد توجه کنید: *وقتی مادرم فوت کرد، اولین کاری که کردم این بود که با دو نفر از صمیمی ترین دوستانم تماس گرفتم. همچون دوستان خوب، آنها همه کارهایشان را رها کردند و برای کمک به من آمدند. حضور آنها در آنجا، موجب شد تمامیِ آن شرایط سخت و طاقت فرسای سوگ، به شکل دیگری سپری بشود!
محققان هیجوقت بر این نوع حمایت اجتماعی به عنوان عاملی در ایجاد یا ارتقاء تاب آوری فردی تأکید نکرده اند- یعنی تواناییِ بهبودی از سختی‌ها و حرکت رو به جلو به روشی مثبت و سازگار. در مقابل، آنها برای مطالعه ویژگی‌های فردی اهمیت زیادی قائل شده‌اند و اغلب نقش کمتر یا کمرنگ تری برای علل یا زمینه های اجتماعیِ ایجاد کننده تاب آوری قائل شده اند.
برای مثال، مطالعات نشان داده‌اند که افرادی که شادتر هستند، هدف قوی‌تری در زندگی دارند، یا از سطوح بالاتری از خودکارآمدی برخوردارند (به عبارتی دیگر، این باور وجود دارد که افراد شاد، بر شرایط کلیِ زندگی‌شان کنترل بیشتری دارند)
به نظر می‌رسد دوره زمانی بهبودی پس از فاجعه راحت‌تر است. برخی از این عوامل شخصیتی حتی برای کسانی که از مشکلات اقتصادی رنج می برند محافظت کننده هستند و می توانند منجر به نتایج بهتر سلامتی، کاهش خطر خودکشی و بهبودی بهتر پس از از دست دادن همسر یا یکی از عزیزان شوند.
علل و زمینه های اجتماعیِ مولّد تاب آوری مغفول واقع شده اند
با این حال، تحقیقات پیرامون تاب آوری پیچیده و متنوع است. در برخی موارد، تاب‌آوری ممکن است بسته به نوع سختی‌هایی که انسان با آن ها مواجه می‌شود، کمی متفاوت به نظر برسد، تفاوت موقعیت هایی همچون از دست دادن همسر در مقابل اثرات درازمدت سوء استفاده در دوران کودکی.
برخی از عوامل محافظتی که ممکن است به یک گروه از افراد انسانی کمک کند، لزوماً به گروه دیگر اثربخشی ندارد.
برخی از مطالعات نشان می‌دهند که تاب‌آوری یک ویژگی پایدار نیست، بلکه در طول زمان در نوسان است، و نشان می‌دهد که در معرض تغییرات رشدی یا محیطی است، نه ویژگی‌های شخصی.
آنچه بیشتر از هر چیزی در ترکیب تحقیقات تاب آوری مغفول واقع گشته است، اهمیت شرایط اجتماعی در ایجاد تاب آوری است.
میزان تاب آوری ما ممکن است به همان اندازه که به نقاط قوت فردی‌مان بستگی دارد، با محیط اجتماعی و دایره حمایتی ما (جوامع، مؤسسات ما، انتظارات اجتماعی فرهنگی ما) مرتبط باشد.
همانطور که محقق تاب آوری، الیوت فریدمن می گوید: “در دسترس بودنِ حمایت اجتماعی در همه اشکالِ آن (حمایت ابزاری، حمایت عاطفی، حمایت از نحوه تفکر شما در مورد موضوعات و موارد مختلف) همه آنها مهم هستند و به ما در مواجهه با چالش ها کمک می کنند.”
اگرچه ممکن است فکر کنیم که در مواجهه با سختی‌ها راحت‌تر این است که خودمان را تغییر دهیم، تحقیقات نشان می‌دهند که روابط مثبت و محیط‌های حمایتی نقش مهمی در میزان تاب آوری و انعطاف پذیری فردی دارند.
