لزوم مددکاری اجتماعی و تاب آوری: مددکاری اجتماعی و تاب آوری باعث می‌شود فرد بتواند در برابر مشکلات و مصائب مقاومت کرده و دچار یاس و ناامیدی نشود. در این صورت فرد به کمال خواهد رسید.
تاب آوری و تحمل شرایط سخت
تقریبا می توان گفت همه افراد به نوعی در طول عمرشان با مشکلات و دشواری های فراوانی دست و پنجه نرم کرده اند. انسان ها همیشه برای به دستیابی به اهداف و خواسته هایشان با موانعی روبرو هستند و اغلب شکست ها و ناکامی های زیادی را تجربه می کنند.
در این میان جوامعی موفق می شوند به حیات و فعالیت خود ادامه دهند که افراد آن بتوانند با مشکلات و موانع مواجه شوند و توان و امید خود را از دست ندهند. در این صورت استعدادها و توانمندی های فرد و جامعه شکوفا خواهد شد و به کمال می رسد.
به این منظور می توان از تاب آوری و مددکاری اجتماعی برای عبور از مصائب و گرفتاری ها کمک گرفت. در شرایط بحرانی و بلایای طبیعی این مهارت بسیار اثربخش خواهد بود. زیرا همه افراد از نظر ظرفیت و توانایی برخورد با مشکلات یکسان و برابر نیستند و برخی از افراد که ضعیف تر هستند؛ علاوه بر نیرو و توان درونی به عوامل بیرونی نیز نیاز دارند.
این عوامل بیرونی در قالب مددکاری اجتماعی و تاب آوری؛ تحمل مشکلات را آسان تر می کند و یاری رسان افراد ضعیف تر خواهد بود.
این کار بر عهده مددکاران اجتماعی تاب آور است. در واقع مددکاران اجتماعی با استفاده از مهارت تاب آوری در مددکاری اجتماعی میزان تحمل و تاب آوری آنها را افزایش می دهند.
لزوم مددکاری اجتماعی و تاب آوری
مددکاری اجتماعی و تاب آوری باعث می شود افراد خوشبین و سخت کوش باشند. همچنین باعث می شود بتوانند راهی مناسب برای تخلیه‌ی احساسات منفی و مقابله با آن را بیابند.
ناگفته نماند؛ مهارت تاب آوری و مددکاری اجتماعی صرفا برای بعد از وقوع مشکلات و حوادث نیست و باید قبل از وقوع این کار صورت گیرد. در نتیجه با کمک این مهارت؛ احساس بدبختی و افسردگی در فرد از بین می رود و یا اصلا شکل نمی گیرد.
مددکاری اجتماعی و تاب آوری در قالب های ظرفیت مقابله، ظرفیت سازگاری و ظرفیت تحول آفرینی، مشارکتی و همکاری ارائه می گردد.
