اقدام پژوهی و پیشگیری از خودکشی: خودکشی یک مسئله جدی بهداشت عمومی است که جوامع را تحت تاثیر قرار می دهد و در حال حاضر دومین علت اصلی مرگ کودکان ۱۲ تا ۱۷ ساله در ایالات متحده است. در حالی که محققان و پزشکان به بررسی دلایل افزایش خودکشی نوجوانان و رسیدگی به آنها از طریق شیوه های مبتنی بر شواهد می پردازند، مرکز کنترل بیماری (CDC) از جوانان به عنوان محرک های اساسی پیشگیری از خودکشی حمایت کرده است.
اقدام پژوهی و پیشگیری از خودکشی
راهبردهای پیشگیری از خودکشی مختلط است با این حال، به نظر می‌رسد آنهایی که از رویکردهای همتا به همتا استفاده می‌کنند، بیشترین نتایج را به دست می‌آورند. اگرچه موارد فوق الذکر در کاهش افکار خودکشی و تقویت رفتارهای مقابله ای سالمتر مؤثر بوده است، اما جوانان در برنامه ریزی، طراحی یا اجرای استراتژی ها که توسط مرکز کنترل بیماری (۲۰۱۵) و سازمان بهداشت جهانی (۱۹۹۳) توصیه شده است، شرکت نداشته اند. شواهد، رویکردهای ترکیبی، مشارکت جوانان و حضور آنان در تحقیق و مداخله را در پیشگیری از خودکشی موثر میداند.
علیرغم عدم حضور جوانان در تلاش‌های پیشگیری از خودکشی، محققان ادراک جوانان را در مورد موانع پیشگیری از خودکشی بررسی کرده‌اند. در مطالعه ای (۲۰۰۶) وقتی از جوانان پرسیده شد که از نظر آنان موانع دریافت کمک چیست؟ ۶۰٪ از آنان معتقد بودند که جوانان فاقد کسی هستند که بتوانند به او اعتماد کنند. در حالی که والدین بر این باور بودند که فرزندانشان می توانند در مورد خودکشی به آنها اعتماد کنند، بیشتر جوانان نگران این بودند که والدین قادر به کمک به آنان نیستند. مطالعات دیگر نشان داده‌اند که جوانان تمایل بیشتری به کمک گرفتن برای شخص دیگری دارند، اما به دلیل انگ و نیاز به اتکا به خود، تمایل کمتری برای کمک گرفتن برای خود دارند. در پاسخ به این موانع، ادبیات پژوهش در زمینه خودکشی آموزش جامع سلامت روان را پیشنهاد می‌کنند که رفتارهای مقابله‌ای سالم را آموزش می‌دهد و تمایل جوانان به کمک گرفتن از طریق خدمات سلامت روان، همسالان و بزرگسالان مدبر را هدف قرار می‌دهد.
اگر چه فعالیتهای مرتبط با سلامت، به رهبری جوانان توصیه میشود، اما هنوز مشارکت جوانان در تحقیقات پیشگیری از خودکشی نادر است. اقدام پژوهی مشارکتی جوانان (YPAR) با ارائه یک رویکرد کنش محور که جوانان را به عنوان پژوهشگران منصفانه برای بررسی مشکلات بهداشتی و اجتماعی که برای آنها مهم است، درگیر میکند.
اقدام پژوهی مشارکتی جوانان (YPAR) رویکردی برای تحقیقات است که ریشه در چارچوب های نظری- انتقادی دارد که جوانان را تشویق می کند تا به طور انتقادی زمینه های اجتماعی خود را تحلیل کنند و بی عدالتی های اجتماعی را که مانع توسعه آنها می شود شناسایی و به چالش بکشند. در حالی که تحقیق، یکی از مؤلفه‌های YPAR است، جوانانی که در YPAR شرکت می‌کنند درگیر یک فرآیند آموزشی هستند که در آن دانشی در مورد زمینه‌های اجتماعی خود کسب می‌کنند و برای تغییر زندگی خود توانمند می‌شوند. این موضع فلسفی را می‌توان در دیدگاههای پائولو فریره، فیلسوف-پزشکی که بر نقش تأمل انتقادی در تغییرات اجتماعی تأکید داشت و نگران توانمندسازی اعضای حاشیه‌نشین جامعه برای به چالش کشیدن بی‌عدالتی‌های اجتماعی خود از طریق آگاهی انتقادی بود، جست‌وجو کرد.
اقدام پژوهی مشارکتی جوانان (YPAR) در زمینه پیشگیری از خودکشی و برای مشارکت دادن جوانان در کنار سایر مسائل بهداشتی که برای آنان وجود دارد، به کار گرفته میشود. در واقع، همانطور که کاربرد YPAR در رشته های مختلف بیشتر میشود، در مورد مسائل پیچیده بهداشتی و کاهش نابرابری های بهداشتی نیز مورد توجه قرار می گیرد.
اقدام پژوهی مشارکتی جوانان (YPAR) معتقد است که جوانان در مسائلی که بر آنها تأثیر می گذارد متخصص هستند و باید به عنوان محقق در هر مرحله از فرآیند تحقیق درگیر شوند.
این رویکرد به برنامه‌های بهداشتی کمک میکند که نیازهای جوانان را بهتر برآورده کند و در عین حال دانش و مهارت‌هایی را ایجاد میکند که جوانان در زندگی خود به کار می‌برند و خودشان تصمیمات سالم‌تری می‌گیرند. علاوه بر این، جوانانی که در YPAR شرکت می‌کنند همسالان، والدین، معلمان و پزشکان خود را تشویق می‌کنند تا در مسائل بهداشتی و اجتماعی مانند پیشگیری از خودکشی مشارکت کنند – استراتژی ای که برای کاهش نرخ‌های خودکشی ضروری است.
تشکیل شورای جوانان برای پیشگیری از خودکشی با رویکرد YPAR که جوانان را به عنوان محقق درگیر می کند، برای ایجاد مداخلات بهداشتی مفید است و به طور بالقوه تلاش های خودکشی نوجوانان و جوانان را کاهش می دهد. شورای جوانان نیاز به مشارکت چندین گروه در تلاش‌های پیشگیری از خودکشی را پیشنهاد میکند. علاوه بر این در استراتژی‌های پیشگیری از خودکشی از رویکردهای متعددی استفاده میشود که فقط جوانان را هدف نمی‌گیرد، بلکه همسالان و سیستم‌هایی را که زندگی آنها را تحت تأثیر قرار می‌دهند، هدف قرار می‌دهند.
YPAR یک راه موثر برای دستیابی به این اهداف است زیرا جوانان را به عنوان شرکت کنندگان فعال درگیر می کند. از طریق انجام تحقیقات در این زمینه، جوانان عضو شورا می توانند نظر سایر جوانان در مورد پیشگیری از خودکشی را معنا کنند. آنها نه تنها می توانند موضوعات برجسته را شناسایی کنند، بلکه در مورد موضوعات مختلف می توانند داستانی را روایت کنند – داستانی در مورد برقراری روابط اجتماعی و ایجاد احساس تعلق، یادگیری در مورد علائم هشدار دهنده، مبارزه با انزوا، تعهدات شخصی، ارائه راهنمایی و آموزش مبتنی بر شواهد و تلاش برای کاهش انگ خودکشی. در نهایت، اقدام پژوهی مشارکتی جوانان (YPAR) یک چارچوب راهنمای مفید برای سازماندهی فعالیت های پیشگیری از خودکشی است که به نیازهای جوانان پاسخ می دهد.
Haddad, K. Lindquist-Grantz, R. Vilvens, H. Boards, A. Jacquez, F. Vaughn, L (2020). Empowering Youth to Build BRIDGES: Youth Leadership in Suicide Prevention. Collaborations: A Journal of Community-Based Research and Practice, 3(1): 10, 1–۱۰
