انسجام اجتماعی، علل و دلایل آن، حضور و غیاب و اشکال و انواع آن، یکی و شاید مرکزی ترین مسئله در لایه های سیاستگذار اجتماعی در گذشته و حال بوده است. این سازه جامعه شناختی به دلیل تحول شرایط جوامع و شکاف های عمیق تاریخی که به واسطه مدرنیته و اثرات و تبعات آن بوجود آمده، تغییرات عمیقی به خود دیده و از این روی بررسی و مطالعه علل مقوّم و محلّل آن ابعاد گسترده ای به خود گرفته است. در پرتو «جهانی شدن»، الگوهای سیاست ورزی، فرهنگ و حتی حوزه های شخصی زندگی، انسجام و همبستگی اجتماعی و تعاریف و تلقی ها از آن و حتی صور تحقق آن در جوامع امروزین دستخوش تحولات شگرفی شده است؛ لذا انسجام را چه از نگاه «دورکیم» به شکل «مکانیکی» و «ارگانیکی» ببینیم، چه از دیدگاه «مارکس» مبتنی بر همسازی «روابط و نیروهای تولید» یا از نگاه پست مدرنیست ها به صورت امری متکثر و پاره پاره مشاهده نماییم، مسئله ای است که نیازمند بررسی و کاوش هرچه بیشتر است.
جهت دریافت متن کامل این مقاله اینجا کلیک کنید.
نویسنده: سجاد مجیدی پرست | کارشناس ارشد مددکاری اجتماعی
روز جهانی مددکاری اجتماعی سال
