افشای آزار جنسی، شکستن یک تابوی جمعی | پنهان کاری باعث تشدید مشکل است
گزارش از گیتی بابایی؛ انتشاریافته در پایگاه تحلیلی خبری مرور
طرح بحث آزار جنسی، تجاوز و تعدی در کشور ما و بسیاری از کشورهای دیگر به ویژه مشرق زمین تابو است.
«جواد طلسچی یکتا» مددکار اجتماعی و مدیر مجموعه رسانه های مددکاری اجتماعی ایرانیان در این باره توضیح میدهد: آزارهای جنسی و تجاوز به عنوان شکلهایی از خشونت مسالهای اجتماعی است بنابر این باید به صورت اجتماعی در جهت حل و رفع آن اقدام شود.
این مددکار اجتماعی اظهار میکند: معمولا افرادی که دچار تجاوز میشوند پنهانکاری میکنند و ترس از آبروریزی، تابوهای اجتماعی، فشار خانواده و مسائل اجتماعی باعث میشود این پنهانکاری ادامه پیدا کند و آسیبهای جبران ناپذیری برای فرد تجاوز دیده در پی داشته باشد.
وی در خصوص ضررهای مکتوم ماندن مساله آزارها و سوء استفادههای جنسی بیان میکند: پنهانکاری باعث جریتر شدن متجاوزین میشود و موجب میشود که این به صورت یک اپیدمی جنسی در نقاط مختلف صورت بگیرد. بنابراین مسؤولیت را برای فرد تجاوز دیده ایجاد میکند که برای پیشگیری از بروز آن برای افراد دیگر، مساله را مطرح و از مجاری قانونی نیز پی گیری کند.
بحث رفع نیازهای جنسی در جامعه ما دیده نشده و جز ازدواج روزنه دیگری برای تخلیه روانی جنسی جوانان و آحاد مختلف جامعه تعریف نشده است.
به گفتهی وی طرح مسأله تجاوزهای اخیر یک مسأله چندسویه است و باید ابعاد مختلف قضیه به صورت موضوعی و موردی شناسایی و ریشه یابی شود.
بعضی اوقات فشار روحی روانی که این مبحث برای فرد تجاوز دیده ایجاد میکند، باعث میشود تحت تاثیر شبکههای اجتماعی دست به خود افشایی در شبکه اجتماعی بزند که به هرحال در همه حالات طرح این موضوع بسیار خوب است.
این روانشناس ادامه میدهد: گرچه طرح موضوع در شبکههای اجتماعی ممکن استاندوه و ناامنی اجتماعی ایجاد کند اما به آن فرد کمک میکند بیشتر در مورد اتفاقی که برایش افتاده سخن بگوید و شاید به لحاظ قانونی هم دنبال کند.
وی در خصوص علل روانشناختی آزارهای جنسی و تجاوز میگوید: به هر حال بحث رفع نیازهای جنسی در جامعه ما دیده نشده و جز ازدواج روزنه دیگری برای تخلیه روانی جنسی جوانان و آحاد مختلف جامعه تعریف نشده و برای برخی نیز مساله ازدواج با موانعی روبرو است. البته طبق استانداردهای نوین مددکاری اجتماعی و روانشناسی به هیچکس برای رفع نیاز جنسی مبحث ازدواج پیشنهاد داده نمیشود.
وی تصریح میکند: به هیچ وجه اصولی، استاندارد و عقلانی نیست که فرد برای حل و رفع نیاز جنسی ازدواج کند بلکه این تنها یکی از چندین و چند مواردی است که میتواند در مبحث ازدواج تعیین کننده باشد ولی همه قضیه نیست و کسانی که با این نیت اقدام به ازدواج میکنند بعد از تخلیه روانی جنسی متوجه میشوند انتخاب بایستهای نداشتهاند.
به گفته وی در ارتباط با ابعاد پیشگیری با توجه به این که نیاز جنسی یکی از مسائل اصلی و غیرقابل انکار جامعه ما است و در بسیاری از افراد مشکلات مهم روانشناختی درمان نشده وجود دارد با بالا رفتن میل جنسی میتواند منجر به خشونت جنسی شود.
این مددکار اجتماعی در خصوص برخورد فرد آسیب دیده با این مساله میگوید: فردی که دچار خشونت جنسی میشود در وهله نخست باید این را بداند پنهان کاری باعث تشدید مشکلات خودش و امثال خودش میشود خیلی از آنهایی که بهشان تجاوز میشود به دلیل ترس دچار استمرار تجاوز بشوند و افراد دیگر نیز در معرض خشونت قرار بگیرند.
وی بیان میکند: فرد آسیب دیده باید به هیچ عنوان از تهدید تجاوزگر نترسند این هراس موجب استمرار مورد تجاوز قرار گرفتن میشود، خانوادهها نباید فرد را سوال پیچ کنند باید فرصت دهند او بهبود یابد و خانوادهها با مشاوران خوب در تماس باشند.
طلسچی میگوید: فرد تجاوز دیده باید به ماموران نیروی انتظامی و مددکاران نیروی انتظامی اطلاع دهد تا علاوه بر اجرای امور قانونی مددکاران دوره احیای روانی فرد و آموزش خانواده را انجام دهند.