کنترل خشم مردم با صداقت
مصطفی اقلیما؛ رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران
مهم‌ترین مشکل اساسی این روزها عدم آگاهی مردم نسبت به جریان پیش‌رو است. آنان به طور قطع نمی‌دانند با چه بیماری دهشتناکی روبه‌رو هستند. از طرفی آمارهای مبتلایان هر لحظه بیشتر می‌شود و از طرف دیگر رییس‌جمهور در تریبون می‌گوید از شنبه وضعیت نرمال می‌شود و پشت‌بند آن وزیر بهداشت شرایط هفته جاری را سخت می‌نامد! در همین گیرودار افراد سرمایه‌دار و روحانیون به کیش پناه بردند!
این بیماری هر چقدر هم خطرناک باشد باید به مردم آمار و اطلاعات دقیق را بدهند. آتش زدن یک مرکز درمانی در شرایطی که مسوولان پاسخگوی سوالات مردم نیستند کاملاً طبیعی است. آنها فقط می‌ترسند عزیزان‌شان در بیمارستان مبتلا شوند. مطمئناً در آنجا موضوعی بوده وگرنه مردم بی‌دلیل این واکنش‌ها را نشان نمی‌دهند.
یک موج جالبی بین مسوولان به وجود آمده که همگان یکی پس از دیگری با لب‌های خندان اعلام می‌کنند به کرونا دچار شده‌اند در صورتی که هیچ‌یک از مردم حرف‌های آنان را باور نمی‌کنند. به جای این رفتارهای بچگانه واقعیت آمارها را به مردم بگویند.
در حال حاضر با نگاه امنیتی که در کشور حاکم است، مسوولان ترجیح دادند کروناویروس در تمام کشور و حتی آن را به کشورهای دیگر هم صادر کنند ولی قم را قرنطینه نکنند. آخر چرا نباید جان مردم باارزش باشد؟
اگر مردم رفتارهای هیجانی از خودشان نشان می‌دهند تنها به دلیل همین پنهانکاری‌های مداوم دولت است. همچنین هر فردی که خبر دقیقی را در فضای مجازی نشر می‌دهد بازداشت می‌کنند. اگر مسوولان با مردم شفاف باشند دیگر خبر دروغی درج نمی‌شود. حرف‌های مسوولان با عمل‌شان ۱۸۰ درجه متفاوت است.
مردم ما از عدم آگاهی مفرط رنج می‌برند. اگر اطلاعات جامعی به مردم می‌دادند آنها می‌دانستند که کروناویروس در هوای گرم از بین می‌رود و امکان ندارد در هوای گرم و شرجی بندرعباس شیوع پیدا کند. این بیماری تا یک ماه دیگر مهمان ما خواهد بود. در این ایام فقط کافی است مردم مراقب روان و بهداشت فردی خود باشند.
برخی از مسوولان آگاهانه با دروغگویی شکاف بین دولت و ملت را افزایش می‌دهند. البته شاید عده‌ای از مسوولان بر این عقیده هستند که عدم آگاهی مردم به نفع و آرامش کشور است. عده‌ای هم از این فرصت پیش آمده استفاده لازم و کافی را می‌کنند و مملکت را به سوی نابودی سوق می‌دهند.
دولت باید به حرف‌های گرانبهای رهبری گوش می‌سپرد و افراد شایسته را برای موقعیت‌های حساس انتخاب می‌کرد. در حال حاضر هیچ فردی بر سر جای خود نیست. افرادی بی‌کفایت و ناکارآمد وزیر و منصوب شدند که هرچه زودتر باید از جایگاه خود استعفا دهند تا بیشتر از این کشور را رو به نابودی نبرند.
در این چند ماه اخیر اتفاقات متفاوتی رخ داد و مردم را عاصی کرد. وقتی مردم عاصی شوند دیگر زندگی برای آنها فرقی نمی‌کند. مردم در حد انفجارند. در همین مدت اخیر مسوولان کم به مردم دروغ نگفتند. این همه انسان در حوادث کرمان، تظاهرات آبان‌ماه و هواپیما فوت کردند. هیچ کس درباره آن پاسخگو نبود و هیچ آمار دقیقی از تلفات اعلام نکردند. در مورد همین بیماری کرونا تا روز آخر مدام می‌گفتند هیچ علائمی از این ویروس در ایران وجود ندارد و دقیقا شب انتخابات مجبور شدند بخشی از حقیقت را بازگو کنند.
مردم در این بازی هیچ نقشی ندارند. زمانی که مردم به ستوه بیایند دیگر تر و خشک را با هم می‌سوزانند و هیچ‌کس نمی‌تواند جلوی عصبانیت آنها را بگیرد. تنها راهکار آشتی بین مردم و مسوولان، استعفا و معذرت‌خواهی آنان است. برای یک‌بار هم که شده بیایند با مردم صادق باشند. پایه اسلام بر صداقت و راستگویی است. وقتی مسوولان به پایه اسلام عمل نمی‌کنند چه انتظاری از مردم باید داشت.
اگر برای بیماران کروناویروس کمبود بیمارستان وجود دارد ساختن بیمارستان صحرایی در اطراف شهرها بهترین کار بود نه اینکه بیماران دیگر را مرخص یا کنار گوش بیماران دیگر، مبتلایان را قرنطینه کنند. اگر به همین منوال پیش روند شک نکنید کروناویروس در مدت بسیار کمی تمام کشور را احاطه می‌کند. امیدوارم مسوولانی که تخصص و آگاهی کامل دارند در کنترل اپیدمی خشونت مردم پا پیش بگذارند و برای اولین‌بار صداقت پیشه کنند. اگر در سمت خود موفق نبودند کناره‌گیری کنند تا افراد کاربلد روی کار بیایند.
منبع: جهان صنعت
