به نام خدایی که در این نزدیکی است
ترویج روابط انسانی، ضرورت جامعه کنونی
در ابتدا ضمن تبریک فرارسیدن روز جهانی مددکاری اجتماعی (۲۰ مارس ۲۰۱۹) و روز ملی مددکاری اجتماعی (مصادف با سیزدهم رجب و ولادت بزرگ مددکار عالم اسلام) که امسال هر دو مناسبت مصادف با ۲۹ اسفند و آغاز عید نوروز شده است، به شما و جامعه مددکاران اجتماعی ایران عزیز، صمیمانه ترین و گرم ترین درودها را تقدیم شما مهربانان و مددکاران اجتماعی که سفیران سلامت اجتماعی هستید، می کنم و در برابر تلاش های انسانی و حرفه ای شما سر تعظیم فرود می آورم و از تلاش های موثر همه کسانی که در توسعه این حرفه تلاش کردند نیز، سپاسگزاری می کنم. فرارسیدن این مناسبت ها را بهانه می کنم تا در دو بخش نکاتی را به استحضار شما بزرگواران برسانم. در بخش اول به شعار سال ۲۰۱۹ فدراسیون جهانی مددکاران اجتماعی که «ترویج اهمیت روابط انسانی» می پردازم. ارتباطی که از آن به عنوان عالی ترین دستاورد بشر یاد می شود که اگر «انسانی» هم باشد می تواند تحولی شگرف در کیفیت زندگی ما ایجاد کند و زمینه را برای «به زیستن اجتماعی» نوع انسانی، بیش از پیش فراهم کند و کمک کند تا عشق در روابط میان ما جایگزین تنفر و کینه و بدبینی شود. چراکه بقول حافظ شیراز:
از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر/ یادگاری که در این گنبد دوار بماندست
همچنین ترویج روابط انسانی می تواند انسان ها را از «درد تنهایی» در خانواده و جامعه که بنا به دلایل مختلف، امروزه دامن گیر بسیاری از جوامع شده برهاند و محبت و مهربانی اجتماعی و همکاری و تعامل و احترام به حقوق متقابل را با احترام به تفاوت های افراد که از اصول اساسی مددکاری اجتماعی است، جایگزین کند:
از تو دشمن چون محبت دید یارت می شود/ دوستدار هر که باشی دوستدارت می شود
چون بد اندیش از تو بد بیند شود بد خواه تو/ ور نکویی از تو بیند شرمسارت می شود
گر کسی را خوار سازی تا کنی تا کنی خود را عزیز/ عاقبت آن خوار، خار رهگذارت می شود
ز آتش دل ار بسوزانی دل مظلوم را / تیره تر از دود آهش روزگارت می شود
نوع دوستی و نیکی کردن به دیگران از جمله مصادیق روابط انسانی سالم است که خداوند هم در آیه ۵ «سوره مبارکه انسان» قرآان مجید به پاداش این رفتار افراد چنین بشارت داده است:
«به یقین ابرار و نیکان از جامی می نوشند که با عطر خوشی آمیخته است». در ادبیات غنی فارسی هم به دفعات به این موضوع توجه شده که شعر زیبای سعدی شیرازی از جمله آنهاست:
بنی آدم اعضای یک پیکرند/ که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار/ دگر عضو ها را نماند قرار
در واقع می توان گفت که روابط انسانی کمک می کند تا حس خوشایند و مثبت زندگی کردن و اعتماد به نفس در میان مردم در روابط بین فردی ساری و جاری باشد تا فقط به داشته های خوب گذشته مان دلخوش نباشیم و حسرت نخوریم و از بی مهری ها گلایه نداشته باشیم چرا که نیاز همیشگی همه انسان ها در همه جوامع داشتن روابط انسانی سالم است و بقول حافظ شیرازی نگوییم:
شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار/ مهربانی کی سر آمد؟ شهریاران را چه شد؟
نکته دیگری که اینجا می خواهم اشاره کنم این است که هر نوع سبک زندگی را که انتخاب می کنیم نباید ما را از انسان بودن دور کند. موضوعی که معلم شعید دکتر علی شریعتی به خوبی به آن اشاره کرده است. آنجا که می گوید:
« فرزندم! تو می توانی هرگونه « بودن» را که بخواهی باشی، انتخاب کنی. اما آزادی انتخاب تو در چارچوب حدود« انسان بودن» محصور است».
در بخش دوم به موضوع مددکاری اجتماعی اشاره می کنم. در حالی وارد شصت و دومین سال تأسیس علمی مددکاری اجتماعی در ایران وارد می شویم که تنها چند سال است که انجمن مددکاران اجتماعی ایران به عضویت فدراسیون جهانی مددکاران اجتماعی که سابقه ای حدود یک قرن دارد، در آمده است و برگزاری نخستین جشنواره ۶۰ سالگی مددکاری اجتماعی در ایران فرصتی شد تا این ارتباط تقویت شود و حضور مستمر مددکاران اجتماعی در کنفرانس ها و مجامع بین المللی در سال گذشته خود گویای این موضوع است. بر این باورم که در تعاملات جهانی چند اقدام را می توانیم انجام دهیم:
- بهره گیری از تجارب و دانش روز جهانی و انتقال به جامعه مددکاری اجتماعی در ایران
- مستندسازی اقدامات ایران و انعکاس به جامعه جهانی
- برگزاری همایش ها و کارگاه های آموزشی مشترک
- برگزاری تور های علمی مشترک
- حضور مستمر و موثر در سیاستگذاری های مرتبط با مددکاری اجتماعی در جهان
- انجام پژوهش های مشترک
- تقویت تعاملات جهانی در چارچوب مقررات کشور
- انعقاد تفام نامه های همکاری با کشور های عضو فدراسیون جهانی ( در حال حاضر با ۸ کشور و ۹ انجمن این تفاهم نامه امضاء شده است)
- بهره گیری از ظرفیت های جهانی برای نهادینه سازی مولفه های مرتبط با تعریف جدید جهانی مددکاری اجتماعی
- برنامه ریزی و اهتمام به تولید دانش بومی و تاثیر گذاری در تولید دانش مددکاری اجتماعی در جهان
ضمن سپاس مجدد از همه مددکاران اجتماعی و مدیرانی که در توسعه و تقویت مددکاری اجتماعی در ایران تلاش می کنند بهترین ها را برای همه شما آرزو می کنم و با سهراب سپهری همراه می شوم که:
بیایید بیایید، در این خاک، در این مزرعه پاک، به جز عشق، به جز مهر، دگر بذر نپاشیم.
ارادتمند شما؛ دکتر سید حسن موسوی چلک
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران
کمیسر اخلاق فدراسیون جهانی مددکاران جتماعی و عضو هیأت رئیسه منطقه آسیا و اقیانوسیه
۲۳ اسفند ۱۳۹۷
