پدوفیلی چیست؟

پدوفیلی چیست؟

یادداشت کوتاهی در مورد پدوفیلی
شهره طاعتی – مددکار اجتماعی

پدوفیلی یک نوع اختلال روان و انحراف جنسی است که فرد مبتلا از نظر جنسی گرایش و جذب کودکانِ کمتر از سن بلوغ می شود. این گرایش غیر عادی و غیر طبیعی است.

پدوفیلی چیست؟ فرد پدوفیلی توی ذهن خود سیر ارتباط جنسی با کودک را خیال پردازی می کند یا در موقعیت ایجاد شده، رفتار جنسی با کودک را برقرار می کند.

طبق گزارشات و تحقیقات انجام شده اکثر افراد پدوفیلیا مرد هستند و درعین جذب و گرایش جنسی به کودکان و ارتکاب رفتار جنسی با اطفال، عموما با افراد بزرگسال از جنس مخالف نیز ارتباط خوبی برقرار می کنند. دانستن این موضوع باعث می شود که بدانیم افراد مبتلا به پدوفیلی می توانند خیلی به ما نزدیک باشند و ما در صورت نداشتم آگاهی از علائم و نشانه های رفتاری و با اعتماد بیش از حد به دیگران می توانیم کودکان خود را در موقعیت های آسیب زا قرار دهیم.
اکثر افراد متجاوز (پدوفیلیا) با کودکان نزدیک و دردسترس و اکثر مواقع از خویشاوندان رابطه برقرار می کنند. آنها برای توجیه رفتار خود عنوان می کنند که کودک از این رابطه لذت می برد.

رفتار فرد پدوفیلیا در مواجهه با کودک به چند وجه تقسیم می شود که مهمترین آنها به قرار زیر می باشد:
صرفاً نگاه کردن به کودک
درآوردن لباس کودک و نگاه به بدن عریان او
لمس بدن کودک
افشای خود در مقابل کودک
استمناء در مقابل کودک
نشان دادن فیلم پورن به کودک
برقراری رابطه ی جنسی با کودک

چه کودکانی در معرض خطر افراد پدو.فیلی قرار دارند؟
کودکانی که والدینشان از آنها غافل هستند.
سپردن و نگهداری از کودک به افراد ناشناس
اعتماد بیش از حد به اعضا فامیل بدون تحقیق درمورد رفتارهای پرخطر آنها
فرد مبتلا به به پدوفیلی ممکن است از هر قشر و پایگاه اجتماعی و تحصیلاتی باشد. بدین معناست که نمی توان گفت افراد مبتلا مثلا از یک نژاد یا سطح تحصیلات پایین یا بالا هستند.

در خصوص رفتار جنسی و آزارهای جنسی فرد پدوفیلی به کودک، نمی توان علت کینه توزی با والدین کودک را از عوامل آن رفتار دانست زیرا علت اصلی جذب فرد به کودک، جاذبه های جنسی او به کودک است.

ویژگیهای عمده افراد پدوفیلیا :
تمایل مکرر جنسی به کودک نابالغ
ارتکاب رفتار جنسی با کودک بر اثر تمایلات جنسی و تکرار آن به مدت حداقل شش ماه
فرد از نظر سنی بالغ باشد و حداقل از ۱۶ سال بیشتر سن داشته باشد و از کودک قربانی ۵ سال بزرگتر باشد.

تمایلات جنسی فرد پدوفیلیا می توان به هر دو جنس دختر و پسر، اعضا خانواده باشد ولی در اکثر مواقع کودکان دختر قربانیان حداکثری این افراد هستند. قابل ذکر است که عموما این افراد کودکان اعضا خانواده و نزدیک به خود را برای رفتار جنسیشان انتخاب می کنند زیرا نزدیکترین و دردسترس ترین کودکان هستند و رابطه ی آنها با برای دیگران نیز شک برانگیز نمی باشد.

فرد پدوفیلیا می تواند همزمان افسردگی، اضطراب و مصرف مواد مخدر و الکل داشته باشد اما نمی توانیم بگوییم که این رفتارها دلیل اصلی ارتکاب فرد به رفتار جنسی با کودک است. بدین معنا که یک فرد پدوفیلیا می تواند افسردگی داشته باشد و مواد مخدر نیز مصرف کند ولی نمی توان گفت که یک فرد مصرف کننده قطعا و حتما مرتکب چنین رفتار جنسی با کودک می شود.

ژنتیک، رفتار آموخته شده، بی بندوباری های اخلاقی نقش بسزایی در بوجود آمدن آزار جنسی کودک می شود ولی علت اصلی و قطعی نیست و هنوز علت پدید آمدن این اختلال مشخص نشده است.

فرد پدوفیلی از طریق ایجاد ارتباط نزدیک و محبت آمیز با کودک سعی در گول زدن او می کند و او را در مسیر اهداف جنسی خود هدایت می نماید. وقتی کودک وارد این رابطه می شود، با تهدید وی به ضرب و شتم یا ایجاد احساس گناه در او مثلا اگر پدر و مادرت این اتفاق را بفهمند از یکدیگر جدا می شوند و تو مقصر آن هستی، به تکرار این رفتار در زمانهای دیگر ادامه می دهند.

با آگاهی از علائم فیزیکی، روانی و رفتاری در کودک می توانیم از آزار جنسی او توسط فرد پدوفیلی با اطلاع شویم.

علائم فیزیکی:
کبودی و تورم و خونریزی در ناحیه تناسلی کودک
لباس ها و عمدتا لی=باس زیر کودک پاره و خونی باشد
مشکل در راه رفتن پیدا کرده باشد
عفونت های ادراری مکرر
بروز درد و سوزش و خارش در ناحیه تناسلی
علائم رفتاری:
گوشه گیری و استرس
افکار خودکشی عمدتا در نوجوانان
بهانه گیری برای رفتن به مدرسه – افت تحصیلی
کابوس های شبانه و شب ادراری
عدم تمایل به حمام کردن یا حمام کردن بیش از حد
احساس ترس از افراد
ترس شدید از هرگونه تماس فیزیکی
بازگشت به رفتارهای دوران نوزادی مانند مکیدن انگشت دست

چگونه می توانیم کودکمان را از رفتار پرخطر افراد پدوفیلی محافظت کنیم:
هیچ وقت کودک را نزد افرار ناشناس و یا حتی اعضا خانواده تان که رفتارهای آنها از نظر جنسی برایتان مشخص نیست نگذارید.
آموزش و آگاهسازی کودک از موقعیت های تهدید آمیز به گونه ایی که به او ترس از افراد و محیط را القا نکنیم.
آموزش مهارت های جرات ورزی و نه گفتن. فرد پدوفیلی کودکی را انتخاب می کند که از نه گفتن و مخالفت کردن با بزرگسالان می ترسد و یا با تهدید تسلیم می شود
به کودک خود آموزش دهید که در مواجهه با افرادی که احساس راحتی نمی کند با صدای بسیار بلند فریاد بزند و نه بگوید.
به کودک آموزش دهید که با هیچ فردی رازی را نداشته باشد و اگر با فردی روبرو شد که از وی خواست رازی بینشان باشد، فورا والدینش را باخبر نماید.
به کودک خود مطمئن نباشید که هیچگاه گول نمی خورد.
برای آموزش کودک تاکید بر روی کلمه ی غریبه نکنید بلکه افراد قابل اعتماد را برای کودکتان مشخص کنید.
به کودک یاد دهید در زمان قرار گرفتن در موقعیت خطر به یک زن و ترجیحا زنی که بچه دارد و یا پلیس پناه برد و فریاد کمک کنید سر دهد.
کودک را به تنهایی با آژانس به جایی نفرستید.
کودک را نترسانید بلکه روی اعتماد به نفس و مهارت ها و توانایی هایش تاکید کنید.
رفتارها و واکنش ها را در قالب بازی جدی با او تمرین کنید.

درمان پدوفیلیا به چه صورتی است؟
برای این اختلال درمان قطعی و ثابتی کشف نشده است ولی می توان در روند درمان دارویی و روانشناسی علائم بیماری را کاهش داده که تاحدودی فرد مبتلا بر رفتارش شناخت و کنترل داشته باشد.

یکی از راهکارهای اشتباهی که برای درمان این بیماری به کار برده می شود ازدواج فرد پدوفیلی است. این راهکار نه تنها به درمان او کمک نمی کند بلکه کودکانی که ماحصل این ازدواج هستند را نیز در معرض حطر آسیب و آزار توسط پدرشان قرار می دهد.

این بیماری سیری دارد که با سن افراد در نوسان است هرچه سن بالاتر رود امکان کاهش با افزایش گرایش های جنسی به کودکان نیز وجود دارد.

از آنجائیکه افراد مبتلا به این اختلال و بیماری از ترس شناخته شدن و زشت شمردن رفتارشان توسط دیگر افراد، در جامعه پنهان مانده و همین موضوع باعث ایجاد موقعیت های خطر بیشتری شده است. بهترین راه برای مصون ماندن حداکثری کودکانمان از گزند این افراد، آگاهی والدین از خطرات و آموزش خودمراقبتی به کودکان می باشد.

در نهایت می توان به قوانین جدیدی که برای پیگیری آزارهای جنسی کودکان در قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب سال ۱۳۹۹، استناد کنیم و در مقابل آزارهای جنسی کودکان از ترس انگ اجتماعی و برچسب زنی ها سکوت نکنیم.