هوش مصنوعی در علوم اجتماعی

کاربرد هوش مصنوعی در علوم اجتماعی مورد بررسی قرار گرفته سپس به مباحث هوش مصنوعی در خدمات اجتماعی و هوش مصنوعی در مددکاری اجتماعی پرداخته شده است.

امروزه هوش مصنوعی در علوم اجتماعی مشابه طیف وسیعی از فعالیت‌های انسانی دیگر، مورد استفاده قرار گرفته است. هوش مصنوعی در علوم اجتماعی این پتانسیل را دارد که مزایای مختلفی برای سلامت، ایمنی و رفاه عمومی ما به همراه داشته باشد.

با این حال، اگر هوش مصنوعی در علوم اجتماعی به دقت مورد نظارت قرار نگیرد، می‌تواند بر گروه‌های جمعیتی خاصی تأثیر منفی بگذارد.

دانشمندان کامپیوتر تاکید می کنند که هوش مصنوعی در علوم اجتماعی نسبت به همتایان انسانی خود در محاسبات خطای کمتری مرتکب می شود.

هوش مصنوعی در علوم اجتماعی

هوش مصنوعی در علوم اجتماعی می‌تواند جستجو و تفسیر حجم زیادی از اطلاعات را تسهیل کند. ولی در عوض داده های هوش مصنوعی می توانند باعث گمراهی تصمیمات انسانی شده و منجر به نتایج اخلاقی مشکل ساز شوند.

هوش مصنوعی در علوم اجتماعی با جمع آوری داده ها، به قاضی کمک می کند تا تصمیم بگیرد که آیا متهم واجد شرایط وثیقه است یا خیر. اما در مقابل می‌تواند تصمیم گیری قاضی را نیز دچار خطا کند.

برای مثال یک متهم سفیدپوست به دلیل تفاوت‌های نژادی سیستماتیک در ایالات متحده، نسبت به یک متهم سیاهپوست با سابقه جنایی مشابه، شانس بیشتری برای پذیرش درخواست وثیقه دارد. با اینکه خود نژاد به ‌عنوان یک متغیر مستقیماً در نظر گرفته نمی‌شود؛ اما متغیرهای نیابتی که می‌توانند پیشینه نژادی فرد را منعکس کنند، مانند منطقه محل سکونت، وضعیت شغلی، اصل و نسب و پیشینه اجتماعی و اقتصادی در نظر گرفته می‌شوند.

این موضوع می‌تواند به نابرابری‌های نژادی اجازه دهد تا به سیستم‌های یادگیری هوش مصنوعی در علوم اجتماعی نفوذ کرده و حلقه‌های بازخورد ایجاد کنند.

به دلیل وجود چنین مشکلاتی، دانشمندان علوم اجتماعی و علوم انسانی شروع به تأمل درباره خطاهای هوش مصنوعی در علوم اجتماعی کرده اند.

هوش مصنوعی در خدمات اجتماعی  

هوش مصنوعی در خدمات اجتماعی می تواند با توانایی خود در تجزیه و تحلیل حجم وسیعی از داده ها، شناسایی الگوها و ارائه پیشبینی های دقیق، نقشی حیاتی در کمک به دستیابی به اهداف توسعه پایدار ایفا کند.

همچنین هوش مصنوعی در خدمات اجتماعی می تواند به بهبود دسترسی به آموزش عمومی، مراقبت های بهداشتی همگانی، آب سالم و غیره کمک کند.

به طور مثال هوش مصنوعی در خدمات اجتماعی، به سازمان‌های رفاه اجتماعی کمک می‌کند طوری هدف‌گذاری کنند که خدمات و منابع را به سمت کسانی که بیشتر نیاز دارند سوق دهند.

هوش مصنوعی در خدمات اجتماعی با تجزیه و تحلیل داده های جمعیتی، اجتماعی، اقتصادی و سلامت، می تواند جمعیت های آسیب پذیر را شناسایی کرده و نیازهای آینده را پیش بینی کند تا آژانس ها منابع را به طور کارآمدتر و موثرتر تخصیص دهند.

هوش مصنوعی در مددکاری اجتماعی

هوش مصنوعی در مددکاری اجتماعی کارکردهای زیادی دارد. پیش بینی اینکه چه کسی اقدام به خودکشی خواهد کرد کار آسانی نیست. عوامل مختلفی در خودکشی افراد دخیل هستند که شناسایی آنها برای مددکار دشوار است. اما هوش مصنوعی در چنین مواقعی می تواند به کمک مددکار اجتماعی بیاید.

در یک مطالعه، با استفاده از هوش مصنوعی در مددکاری اجتماعی با دقت ۸۰ درصد، پیش‌بینی شده است که کدام افراد تا دو سال آینده اقدام به خودکشی خواهند کرد. البته شناسایی ریسک اولین قدم است. اما می تواند به مددکاران اجتماعی کمک کند تا از افراد در معرض خطر حمایت مناسب تری داشته باشند و به طور بالقوه جان آنها را نجات دهند.

افراد زمانی که در بحران هستند و احساس تنهایی می کنند آسیب پذیرترین حالت را دارند. آنها ممکن است به خود آسیب برسانند. در چنین لحظاتی، داشتن کسی که با آنها صحبت کند می تواند بسیار مهم باشد.

پشتیبانی ۲۴ ساعته از مددجو برای مددکاران چالش برانگیز است. اما هوش مصنوعی در مددکاری اجتماعی در قالب چت بات ها و سایر سیستم های خودکار می تواند افراد را به سمت منابع مناسب هدایت کند.

گذشته از چنین ظرفیت‌هایی، یکی از مهمترین کمک های هوش مصنوعی در مددکاری اجتماعی تقویت همکاری و تبادل دانش بین متخصصان مددکاری اجتماعی در کشورهای مختلف جهان است.

ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی می‌توانند به مددکاران اجتماعی کمک کنند تا تخصص خود را به اشتراک بگذارند، از یکدیگر بیاموزند و راه‌حل‌های نوآورانه‌ خود را توسعه دهند.

سخن آخر

باید توجه داشت هنگام گنجاندن هوش مصنوعی در مددکاری اجتماعی، حفاظت از حریم خصوصی و محرمانه بودن اطلاعات مددجو بسیار مهم است. ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی برای تجزیه و تحلیل داده ها، تولید گزارش یا ارتباط با مددجو باید با استانداردهای سختگیرانه حفاظت از داده ها و قوانین مربوط به حریم خصوصی مطابقت داشته باشند.

در حالی که ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی در مددکاری اجتماعی می توانند وظایف معمول را با کارایی بیشتری انجام دهند، درک این نکته ضروری است که هوش مصنوعی نمی تواند جایگزین مددکاران اجتماعی شود. مددکاران اجتماعی مهارت های انسانی و منحصر به فردی دارند که هوش مصنوعی فاقد آن است.