هشدار یک مددکار اجتماعی بوشهری در زمینه وضعیت نامساعد یک بیمارستان اعصاب و روان در شهرستان دشستان
وضعیت اسفبار بیمارستان اعصاب و روان برازجان و تعطیلی بخش زنان این بیمارستان
سید ناصر شهبازی؛ کارشناس مددکاری اجتماعی – فعال اجتماعی
متأسفانه یکی از بزرگ ترین معضلاتی که مدت دو سال گریبانگیر وضعیت بهداشت و سلامت عمومی شهرستان دشتستان شده است، وضعیت نابسامان بیمارستان اعصاب و روان شهر برازجان واقع در بلوار آیت اله سعادت (خیابان پنجاه متری) است.
این بیمارستان قبل از اینکه تعمیراتی در آن صورت بگیرد، ظرفیت پذیرش تعداد قابل توجهی از بیماران اعصاب و روان زن و مرد را داشت، اما اکنون به واسطه تعمیرات ناتمام و ناقص این بیمارستان، فقط ظرفیت پذیرش ۱۲ نفر بیمار مرد را دارد. این در حالی است که بیماران اعصاب و روان فراروانی وجود دارند که با مشکل روحی و روانی بسیار حاد در صف انتظار قرار دارند؛ برای نمونه یک بیمار اعصاب و روان که در روستای دهقاید داشتیم که ایشان به واسطه وضعیت حاد روانی، چندین بار نزدیک بود اعضای خانواده خود را دچار مشکلاتی کند.
به مدت یک ماه مکرر به دکتر عبداله فتاح مراجعه کردیم و ایشان به واسطه عدم تخت خالی نتوانستند وی را بستری کنند و سرانجام بعد از یک ماه با پیگیری های مکرر آن بزگوار توانست بیمار مذکور اعصاب و روان را بستری کنند.
ابراهیم حیات داوودی ریاست شورای دهقاید هم در جریان وضعیت بیمار مذکور می باشد. لازم به ذکر است که از طریق واتساپ وضعیت بیمار مذکور را با ذکر اسناد خدمت آقای دکتر جواد لقمان زاده سرپرست فرمانداری دشتستان و دکترماریاخویش دوست مدیریت شبکه بهداشت و درمان شهرستان دشستان ارسال کردیم.
اکنون این سوالات پیش می آید؟
۱- شهرستان دشستان که بزرگ ترین شهرستان استان است، چرا بایستی به مدت دو سال و اندی مرکز نگهداری اعصاب و روان آن دارای چنین وضعیت بسیار نامطلوب و زننده ای باشد؟
۲- بیماران اعصاب و روان فراوانی اکنون در صف انتظار بستری شدن می باشند، اگر خدای نکرده مرتکب انجام قتل یا حادثه ناگواری شوند چه کسی باید پاسخگو باشد؟
۳- آیا حتما باید فاجعه ای صورت بگیرد تا مسوولین محترم ذی ربط به فکر چاره بیفتند؟
همانطور که قبلا ذکر شد، به واسطه تعمیرات الان به مدت دو سال است که بخش بستری زنان مبتلا به بیماری اعصاب و روان تعطیل شده و این قسمت از بیمارستان تبدیل به سالن ملاقات با بیماران شده است و در آن محل مقادیر زیادی از مصالح نظیر سنگ و غیره و حتی سیم های برق نیز وجود دارد.
اگر خدای نکرده یکی از این بیماران با استفاده از این مصالح ساختمانی کسی را مورد ضرب و شتم قرار دهد یا خدای نکرده قتلی رخ بدهد، کدام مسوول محترم باید پاسخگو باشد؟
از سمن ها و انجمن های محترمی که گاهی اوقات از مرکز نگهداری سالمندان واقع در خیابان فرهنگیان برازجان و مرکز نگهداری بیماران اعصاب و روان واقع در بلوار امام خامنه ای بازدید می کنند تقاضا دارم که بازدیدی هم بیمارستان اعصاب و روان واقع در خیابان پنجاه متری شهر برازجان به عمل آورده و وضعیت نابسامان فعلی آن را به مسوولان ذیربط منعکس نمایند و مصرانه از آن ها حل عاجل این معضل را مطالبه نمایند.
همچنین از دکتر لقمان زاده سرپرست فرمانداری شهرستان دشستان، دکتر ماریاخویش دوست، رییس شبکه بهداشت و درمان شهرستان دشتستان، محمدباقر سعادت نماینده مردم فهیم دشستان در مجلس شورای اسلامی مصرانه تقاضا داریم قبل از اینکه خدای نکرده اتفاق ناخوشایندی بیفتد نسبت به حل این قضیه اقدام عاجل به عمل آورند.
