مدیریت مورد در مددکاری اجتماعی

مدیریت مورد در مددکاری اجتماعی: هدف اصلی مددکاری اجتماعی در مدیریت مورد، بهینه سازی عملکرد و رفاه مددجو است که از طریق ارائه و هماهنگی خدمات با کیفیت بالا، در موثرترین و کارآمدترین راه ممکن برای افراد با نیازهای پیچیده متعدد صورت می گیرد.

مددکاری اجتماعی

مددکاران اجتماعی در دستیابی به این هدف از استراتژیهای زیر استفاده میکنند:

۱- توسعه توانایی ها؛

۲- حل مسأله؛

۳- افزایش ظرفیت مقابله در مددجو؛

۴- افزایش توانایی مددجو در تعامل با جامعه و مشارکت در آن؛

۵- پیوند افراد با سیستم های تأمین خدمات و منابع، ضمن احترام به ارزش ها و اهداف مددجو؛

۶- افزایش دامنه فرصت ها و ظرفیت سیستم های تحویل خدمات؛

۷- ارتقاء عملکرد موثر سیستم های خدماتی که به توسعه و بهبود سیاست های اجتماعی کمک میکند.

مددکاری اجتماعی در مدیریت مورد دارای ویژگیهای زیر است:

۱- خدمات شخص محور؛

۲- اولویت دادن به ارتباط بین مددجو – مددکار اجتماعی؛

۳- شخص در موقعیت؛

۴- دیدگاه مبتنی بر توانمندی های مددجو؛

۵- مشارکت تیمی؛

۶- ارائه مداخله در سطوح خرد، میانه و کلان

به طور کلی، نقشها و مسئولیتهای افراد در مددکاری اجتماعی مدیریت مورد با توجه به اهداف و برنامه های سیستم کاملاً متفاوت است. برخی از کارکردهای اصلی این رویکرد به شرح زیر است:

۱-  تعامل و همکاری با مددجو؛

۲-   ارزیابی اولویتهای مددجو، نقاط قوت و چالش ها؛

۳-  توسعه و اجرای طرح مراقبت؛

۴-  نظارت بر ارائه خدمات؛

۵-  ارزیابی برآیندها

۶-  اختتام (اختتام یا پیگیری امور)

ترجمه: کیمیا واعظی؛ کارشناس ارشد مددکاری اجتماعی
انتشاریافته در مجموعه رسانه های مددکاری اجتماعی ایرانیان

Reference

• Anastas, j.w. Clark, E. (2013). Social work case management. National association of social workers: 1- 55