مددکاری اجتماعی کودک و نوجوان

مددکاری اجتماعی کودک و نوجوان، خدمات مراقبتی و درمانی را با کیفیت مناسب برای کودکان و نوجوانان تامین می‌کند.

مددکاری اجتماعی کودک و نوجوان

Child and adolescent social work

امروزه زندگی عاطفی و رفتاری کودکان و نوجوانان به درک و حمایت بیشتری نسبت به گذشته نیاز دارد. افزایش حجم، پیچیدگی و شدت مشکلات سلامت روان کودک و نوجوان توجهات زیادی را به خود جلب کرده‌اند و بر ضرورت مددکاری اجتماعی کودک و نوجوان تاکید دارند.

مددکاری اجتماعی کودک و نوجوان می‌تواند در حوزه‌های سرپرستی، حمایت از کودک، عدالت نوجوان، حمایت خانواده و رفاه تحصیلی به حل مسائل بپردازد.

خدمات مددکاری اجتماعی کودک و نوجوان

• آن‌ها از والدین و مراقبین حمایت می‌کنند.
• جهت بازسازی ارتباطات کودکان و نوجوانان با دیگران، خدمات گوناگونی را ارائه می‌دهند.
• متخصصین مددکاری اجتماعی کودک و نوجوان، وظیفه دارند آگاهی و توانایی‌های گوناگون افراد را در قالب تمرینات سلامت روان افزایش دهند.

مددکاری اجتماعی کودکان

کودکانی که از مشکلات سلامت روان رنج می‌برند، ممکن است به هر یک از این ۴ سیستم انتقال داده شوند: عدالت کیفری، خدمات اجتماعی، خدمات تحصیلی و خدمات سلامت. گاهی ممکن است به علت عدم دسترسی به منابع کافی، کودکان تحت خدمات مناسب قرار نگیرند.

هنگامی که کودکان در زندگی خود تحت فشار هستند به کمک و راهنمایی افرادی که با آن‌ها احساس راحتی بیشتری نسبت به والدین خود دارند، نیاز دارند.

متخصصین مددکاری اجتماعی کودک و نوجوان در این مواقع باید به صحبت‌های کودکان راجع به احساسات و نگرانی‌هایشان گوش دهند. نکته‌ی حائز اهمیت این است که مددکار باید از قبل برای کودک توضیح دهد که راز‌های او مگر در مواقع اضطرار جهت حفاظت از او، فاش نخواهند شد.

با اینکه این اصل می‌تواند در بیشتر مواقع مانع اشتراک‌گذاری اطلاعات مهم توسط کودک شود، رعایت آن حکم احترام به حقوق پایه‌ی کودک را دارد. مددکاری اجتماعی کودکان   مددکاری اجتماعی کودک

مددکاران اجتماعی هنگامی که تصمیم بر دخالت درمانی در مورد رفتار‌های مخرب کودکان دارند، باید به اصول زیر توجه لازم را داشته‌باشند:

• اطلاع‌رسانی کامل به کودک، مشورت با او، در نظر گرفتن آرزوها و دیدگاه‌های کودک.
• در صورتی که کودک از هوش و فهم کافی برخوردار است، باید به او اجازه‌ی تصمیم‌گیری برای خودش داده شود. کودک باید به طور مستقل رضایت خود به آغاز و ادامه‌ی فرآیند مددکاری اجتماعی را بروز دهد.
• فرآیند مددکاری اجتماعی کودک و نوجوان نباید کودک را از خانواده، دوستان، جامعه و مدرسه جدا کند.

مددکاری اجتماعی نوجوانان

سوء مصرف دارو و الکل و افزایش بی‌خانمانی در افراد جوان همگی می‌توانند منجر به ایجاد احساس بیزاری و بی‌میلی در آن‌ها شوند. درمان و مدیریت این مشکلات و بیماری‌ها، عوارض جانبی این مسائل را به حداقل می رسانند. مددکاری اجتماعی نوجوانان  مددکاری اجتماعی نوجوانان

مددکاری اجتماعی کودک و نوجوان چگونه است؟

مددکاری اجتماعی کودک و نوجوان می‌تواند در حوزه‌های زیر به نوجوانان کمک کند:

• ارزیابی نقاط ضعف و قوت نوجوانان و خانواده‌های آن‌ها
• ارجاع افراد به برنامه‌ها و خدمات مورد نیاز
• اطلاع‌رسانی در خصوص مشکلات و منابع قانونی و مالی
• معرفی متخصصین تحصیل‌کرده و مشاورین معتبر
• ارائه‌ی خدمات مشاوره‌ای در هنگام وقوع بحران‌ها
• ارائه‌ی خدمات روان‌درمانی برای نوجوان، والدین یا خانواده‌ی او
• اخطار دادن در خصوص نوجوانی که در مرز فروپاشی روانی قرار دارد و اطلاع‌رسانی در خصوص مراحل کمک به او

مددکاری اجتماعی خانواده

مددکاری اجتماعی در سلامت روانی و عاطفی شهروندان و خانواده‌ها موثر است.

افزایش طلاق و تعداد والد مجرد در جامعه، در الگوی روابط خانوادگی تغییرات ساختاری را به وجود آورده‌اند. افزایش فاصله‌ی طبقاتی بین افراد ثروتمند و فقیر، بر رسیدگی به نیاز‌های خانواده‌هایی که به حاشیه رانده شده‌اند تاکید دارد. مددکاری اجتماعی کودکان و نوجوانان   مددکاری اجتماعی کودکان و نوجوانان 

خدماتی که مددکاران اجتماعی برای خانواده‌ها ارائه می‌دهند:

• صرف نظر از نوع مشکل، مددکار باید ابتدا به عنوان یک ناظر بی‌طرف به ارزیابی ابتدایی موقعیت بپردازد.
• به خانواده جهت ایجاد اهداف دست‌یافتنی برای حل مشکلاتشان کمک ‌کند؛ این اهداف باید بر اساس توانایی‌ها و ضعف‌های خانواده باشند.
• بر اساس اهدافی که خانواده برای خود در نظر گرفته است، مددکار اجتماعی باید میان اعضای خانواده و سازمان‌های خدماتی متناسب ارتباط برقرار کند.
• مددکار در کنار یک پزشک یا روانشناس می‌تواند یک برنامه‌ی درمانی را برای اعضای خانواده ایجاد کند.
• یک مددکار اجتماعی وظیفه دارد به طور مکرر روند درمانی خانواده را تحت نظر داشته باشد.

روش‌های ارتقاء تاب آوری کودکان و نوجوانان

۱. برقراری ارتباط با آن‌ها
2. تقویت روحیه‌ی یاری دادن به دیگران
3. انجام یک فعالیت روزانه و روتین
4. اجازه‌ی استراحت به آن‌ها در زمان‌های پراسترس
5. آموزش خودمراقبتی
6. کاشتن دیدگاه خوب نسبت به خود در آن‌ها
7. پذیرش تغییرات
8. استفاده از فرصت‌های خودشکوفایی

منابع

• https://www.researchgate.net/publication/331936481_Social_Work_and_Child_and_Adolescent_Mental_Health
• https://www.apa.org/topics/resilience/guide-parents-teachers
• https://www.gcu.edu/blog/criminal-justice-government-and-public-administration/how-social-workers-support-families-need