نقش مددکاران اجتماعی در حمایت از بیماران خاص، از نگاه یک مددکار اجتماعی

مددکاری اجتماعی و بیماران خاص: شهروندان حق دارند از تأمین اجتماعی در مواردی همانند بیماری، معلولیت، پیری، بازنشستگی، بیکاری، از کارافتادگی، بی سرپرستی و… که نیاز به خدمات بهداشتی و درمانی و مراقبت های ویژه پزشکی به صورت بیمه و امثال آن دارند به عنوان حق همگانی بهره مند شوند.

مددکاری اجتماعی و بیماران خاص

اکنون میخواهیم به بیماری های خاص بپردازیم، به طور مثال چطور است نگاهی به زندگی یک بیمار سرطانی و یا حتی MS و … بیندازیم، بله تمامی ما در این جامعه شهروند به حساب می آییم، اما بیماران خاص، کمی شرایطشان از ما خاص تَر است.

فراموش نکنیم که پاسخگویی یک وظیفه است و از سویی پاسخ جوییِ هم یک رفتار شهروندی هوشمندانه است. بیماران خاص چقدر از حقوق شهروندی خود آگاه هستند و ما به عنوان یک مددکار اجتماعی چقدر با حقوق آنها آشنا هستیم؟ در کلینیک های جدید الافتتاح حقوق شهروندی چقدر به این امر میتوانیم بپردازیم؟! همانطور که میدانیم این بیماران دارای خانواده هایی هستند، خانواده هایی که در این جامعه زندگی میکنند و با تمام مشکلات، مجبور به تقبل هزینه های سنگین درمانی میباشند، در کنار خدمات درمانی و مسایل مالی، چقدر به حمایت عاطفی و روانی خانواده ها توجه میکنیم؟ صبر و تاب آوری، آموزشی که به چنین خانواده هایی باید به صورت مستمر و رایگان داده شود و این وظیفه ی ما مددکاران اجتماعی در قالب کلینیک های حقوق شهروندی میباشد. توجه همه جانبه به مسایل و مشکلات بیماران خاص، کلی نگری و برنامه ریزی و آموزش به فرد بیمار، خانواده و جامعه وظیفه ی مددکاران اجتماعی با حمایت دولت میباشد.
من میپذیرم که بیماران، بیمارند، چون در ارتباط با افراد حاضر در زندگیشان مشکل دارند و نمیتوانند آنچه میخواهند را از دیگران بگیرند. اما اطلاع رسانی و حمایت یابی وظیفه و نقشی است بزرگ بر دوش مددکاران اجتماعی.

نازنین روستا | مددکار اجتماعی و مدیر کلینیک پارسا
پایگاه اطلاع رسانی مددکاران اجتماعی ایران