مددکاری اجتماعی؛ آرزوی کودکی شغل بزرگسالی

مددکاری اجتماعی آرزوی کودکی: ”جواد طلسچی یکتا ” در کسوت یک مددکار اجتماعی، ۱۲ سال است که در شهر ساحلی انزلی مشغول به فعالیت است. این کارشناس در گفتگو با خبرنگار همشهری اظهار می کند: مددکاری اجتماعی حرفه ای علمی و تخصصی است در راستای توانمندسازی افراد، گروه ها و جوامع فعالیت می کند.

مددکاری اجتماعی آرزوی کودکی

وی در ادامه می گوید: از سال ۸۶ تا ۹۰ در دادگستری انزلی در ارتباط با پروژه کاهش طلاق، مشاوره مددکاری ارائه می کردم. مدتی هم مدیریت اورژانس اجتماعی انزلی را بر عهده داشتم و همچنین روی پرونده های واگذار شده از سوی بهزیستی به کلینیکم با موضوعاتی چون زنان سرپرست خانوار و فرزندان امدادبگیر بهزیستی کار می کنم. طلسچی یادآور می شود: همه مراکز مددکاری اجتماعی با مجوز سازمان بهزیستی و زیر نظر آن فعالیت می کنند.

نگرش یک مددکار

وی در باره چگونگی علاقه به این حرفه می گوید: دایی من کارشناس مددکاری اجتماعی و فارغ التحصیل این رشته از آلمان بود. زمانی که او پس از ۳۰ سال به ایران بازگشت، نوع نگاهش به مسائل اجتماعی و خانوادگی مرا شیفته این حرفه کرد. انتخاب اولم برای ورود به دانشگاه همین رشته بود. حس همکاری و کمک به دیگران از نوجوانی در من وجود داشت اما زمانی که وارد این حرفه شدم با نگاهی علمی به این موضوع نگاه کردم. پیشنهادم برای داوطلبان ورود به رشته مددکاری اجتماعی این است که ابتدا اطلاعات کافی را در مورد آن کسب کنند و اگر علاقمندند، قدم در این راه بگذارند.

بعضی ممکن است گمان کنند، احساساتی هستند و تحمل دیدن درد و رنج دیگران و توان تصمیم گیری درست در این مسیر را ندارند اما باید بگویم روحیات به مرور شکل می گیرد و با افزایش دانش و کسب اطلاعات تخصصی و پایبندی به اصول کار، این مسأله برطرف می شود. این کارشناس مددکاری اجتماعی در ادامه تصریح می کند: البته به نظرم لازم است پیش از ورود به این رشته همانند بسیاری از کشورهای دنیا با داوطلبان مصاحبه ای انجام شود تا نوع تفکرات اجتماعی آنها سنجیده شود.

احساس خوشایند کمک به دیگران

بی تردید مددکاری اجتماعی، حرفه ای سرشار از خاطرات گونان است. طلسچی می گوید: یکی از تخصص های ما مشاوره در خصوص مصرف شیشه است. پس از ۳ سال فعالیت در این عرصه آنهایی که موفق به ترک مصرف شیشه شده اند هر چند وقت یک بار با من تماس می گیرند و از پاک ماندشان با خبرم می کنند و این یکی از شیرین ترین خاطرات حرفه ای من است. طلسچی یادآور می شود: یکی از مهم ترین دغدغه های مددکاران اجتماعی، بلای خانمانسوز اعتیاد است. با توجه به اینکه ۹۵ درصد موفقیت در ترک اعتیاد، وابسته به درمان اجتماعی آن است اما متأسفانه در مراکز ترک اعتیاد کمترین اثری از مددکاران اجتماعی نیست. باید توجه داشته باشیم که اگر به درمان اجتماعی بهبودیافتگان بی اعتنا باشیم و تنها به دارو درمانی اکتفا کنیم، احتمال بازگشت آنها به اعتیاد بالاست. البته ضرورت استفاده از تخصص مددکاران اجتماعی در کلینیک های ترک اعتیاد در قوانین این مراکز لحاظ شده است اما استفاده از مددکاران اجتماعی در کلینیک های ترک اعتیاد، عموماً مشاهده نمی شود. طلسچی درباره مراجعان به مرکز می گوید: بسیاری از افرادی که به ما مراجعه می کنند نسبت به خدمات ما شناخت ندارند. معمولا به سبب مشکلات اقتصادی به کلینیک می آیند و گمان می کنند این مرکز در راستای موسسات خیریه فعالیت می کند. وی می افزاید: ادارات، سازمان ها و نهادهایی چون بهزیستی، انجمن مددکاران اجتماعی و همچنین رسانه ها می توانند در شناساندن این حرفه به مردم نقش موثری داشته باشند. مسلما این شناخت می تواند بر آسیب های نوپدید اجتماعی که کیان خانواده و جوامع را به خطر می اندازد تأثیرگذار باشد.

ترجمه و طراحی پوستر

پوستر روز جهانی مددکاری اجتماعی از سوی جواد طلسچی ترجمه شد و روی وب سایت فدراسیون جهانی مددکاران اجتماعی قرار گرفته است. طلسچی در این باره می گوید: اواخر ماه دسامبر ۲۰۱۴، فدراسیون جهانی مددکاران اجتماعی طی فراخوانی از سازمان های عضو در سراسر جهان خواست تا پوستر طراحی شده برای روز جهانی مددکاری اجتماعی را به زبان کشور خود ترجمه کنند.

وی در ادامه اظهار می کند: من تحت تأثیر شعارهای نوشته شده روی بنرهای پوستر قرار گرفتم که کاملا در مسیر فکری ما قرار داشت؛ بنابراین برای ترجمه اعلام آمادگی کردم. ترجمه و طراحی آنرا انجام دادم که پس از تأیید و اصلاح از سوی بخش بین الملل انجمن به صورت رسمی به فدراسیون ارسال شد و به عنوان دهمین زبان در سایت فدراسیون جای گرفت.

این مددکار اهل انزلی در پایان از تلاش های همکارانش و انجمن مددکاران اجتماعی به منظور تبیین جایگاه حرفه مددکاری اجتماعی در جامعه تقدیر می کند و می گوید: اگر جایگاه مددکاری اجتماعی در جامعه شناسانده شود، دیگر شاهد حضور فارغ التحصیلان رشته های دیگر به جای آنها در ادارات و سازمان ها نخواهیم بود و مددکاری اجتماعی توسط مددکاران اجتماعی محقق خواهد می شود. کمک کردن به انسان ها در همه فرهنگ ها و کشورها کاری پسندیده است؛ اما با توجه به مشکلات زندگی فعلی و معضلات و بیماری های روحی، هر فردی بدون داشتن تخصص لازم نمی تواند این کار را انجام دهد. حتی کمک کردن به انسان ها هم به علم نیاز دارد و این کار از عهده هر کسی بر نمی آید.

منبع: روزنامه همشهری

دوشنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۳