تصویر اول
به گزارش مجله اینترنتی مددکاری اجتماعی ایران، روزنامه شرق نوشت: رفقا دور آتش نشستهاند و چای مینوشند. میانگین سنیشان ۳۵ سال است. حالا هرکدام نویسنده، عکاس، مهندس، خبرنگار و کارمند شدهاند و از کتکخوردنهای دوران مدرسهشان حرف میزنند. یکی درباره اضطراب سر صف و ناظم مدرسهشان صحبت میکند؛ اضطرابی که باعث شده یکبار سر صف روی همکلاسیهایش بالا بیاورد، یکی دیگر درباره فلکشدن سر کلاس به دست معلم فیزیک میگوید؛ اتفاقی که بهخاطر اشتباه بچههای دیگر افتاد. یکی دیگر درباره اخراج دوهفتهای از مدرسه بهخاطر داشتن موچین میگوید و هرکدامشان بعد از تعریف خاطرات نهچندان شیرین، درباره مدرسهرفتنهای امروزی میگویند. همهشان اتفاقنظر دارند که حالا مدرسهرفتن شبیه خوابیدن روی تشک پر قو است. بچهها نه تنبیه میشوند و نه درس میخوانند. آنها هیچکدامشان نمیدانند، در همین روزهای سپریکردن تعطیلات، عکس قیصر قادری، دانشآموز پایه پنجم دبستان ادیب روستای خیرآباد بمپور، با چشمان ورمکرده و صورت کبود دستبهدست میشود و خبر میرسد آنقدر کتک خورده که تمام روزهای تعطیلش را در بیمارستان گذرانده است.
تصویر دوم
قیصر قادری، دانشآموز پایه پنجم دبستان ادیب روستای خیرآباد بمپور که به دست معلمش مورد تنبیه بدنی شدید قرار گرفته بود، بهدلیل شدت مصدومیت در بیمارستان ایران ایرانشهر بستری شد و تحت درمان قرار گرفت. رئیس اداره ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات آموزشوپرورش سیستانوبلوچستان در همین راستا از تنبیه معلم مربوطه خبر داد. غلامرضا باقری با بیان اینکه این اقدام، کاری زننده و خارج از عطوفت بوده است، گفت: تمام مراحل قانونی این موضوع در حال پیگیری است و معلم خاطی به واحد تخلفات آموزشوپرورش استان معرفی شده است. باقری با بیان اینکه این حادثه در روز یکشنبه، ۱۸ مهر جاری رخ داده و هنوز این دانشآموز در بیمارستان تحت مداوا قرار دارد، افزود: یک تیم از آموزشوپرورش به عیادت این دانشآموز رفته و بحث درمان آن را نیز بهطور ویژه پیگیری میکنند. بعد از این اتفاق بود که علیرضا نخعی، مدیرکل آموزشوپرورش سیستانوبلوچستان، از دانشآموز بمپوری در بیمارستان ایران شهرستان ایرانشهر عیادت کرد. از طرفی در پی این اتفاق تلخ، رئیس آموزشوپرورش منطقه استعفا کرد. فریدون دامنی در متن استعفای خود آورده است: «با سلام و احترام و تشکر از عنایات حضرتعالی با توجه به تنبیه بدنی دانشآموز در حوزه مسؤلیت اینجانب و نظر به حساسیت موضوع و اینکه شاید قصوری از طرف اینجانب در امر نظارت و توجیه زیرمجموعه صورت گرفته باشد به احترام دانشآموز عزیز و خانوادهاش و همچنین به حرمت افکار عمومی که بهحق در این قضیه جریحهدار گردیده استعفای خویش را از مسئولیت آموزشوپرورش بمپور تقدیم میدارد. باشد که دیگر شاهد اینگونه حوادث در مجموعه دستگاه مقدس تعلیم و تربیت نباشیم». تنبیه بدنی پنج دانشآموز کلاس هشتم در مدرسه طالقانی کلاله استان گلستان از سوی آموزشوپرورش کلاله به تأیید رسید و مشخص شد دوشنبه هفته گذشته، ۱۹ مهر، پنج نفر از دانشآموزان با تأخیر وارد مدرسه میشوند و در واکنش به این موضوع یکی از معلمان مدرسه دانشآموزان را پای تخته خواسته و آنان را مورد ضربوشتم قرار میدهد که پس از این حادثه، پدر دو نفر از دانشآموزان، فرزندان خود را به دکتر برده و تحت معاینات اولیه قرار میدهند زیرا فرزندانشان دارای کوفتگی بدن، خراشیدگی گردن و سردرد بودهاند.
محمدرضا سنچولی، سرپرست آموزشوپرورش کلاله، اعلام کرد: موضوع ضربوشتم دانشآموزان از طرق مختلف و نیز حراست این مدیریت تحت بررسی دقیق قرار دارد و پس از پایان تحقیقات و جمعآوری مستندات در جهت رفع هرگونه شبهه، اطلاعرسانی خواهد شد.
همچنین در هفته جاری خبری در فضای مجازی دستبهدست شد که از تنبیه بدنی تعدادی از دانشآموزان رودبار جنوب استان کرمان خبر میداد و در این خبر دانشآموزان مدرسه مدعی بودند که مدیر مدرسه به دلیل ناتوانی در پرداخت ۳۰هزار تومان پول، آنها را شلاق زده و از مدرسه اخراج میکند. در پی انتشار این خبر، آموزشوپرورش با صدور اطلاعیهای، فیلم و مصاحبه تنبیه بدنی و اخراج دانشآموزان رودبار جنوب را ساختگی و مغرضانه اعلام کرد.
تصویر سوم
کمتر از یک ماه از آغاز سال تحصیلی گذشته است. در شرایطی که آرامش دانشآموزان اولویت تمام مقاطع تحصیلی قرار میگیرد، شاید بشود نگران بود که از تمام اتفاقاتی که در مدارس میافتد، تنها سه خبر شانس عمومیکردن را پیدا کرده باشد. چهبسا دانشآموزانی که از ترس اخراج از مدرسه یا رفتار خشونتآمیز خانواده آنچه را که در مدرسه برایشان پیش میآید بازگو نکنند. بارهاوبارها تصاویری از تنبیه بدنی دانشآموزان در مدارس دستبهدست شده است، حدود سه سال پیش خبر تعرض معلمان چند مدرسه به دانشآموزان نیز نگرانیهای زیادی را پدید آورد. مینو خوشخلق، دبیر آموزشوپرورش و روانشناس بالینی، در گفتوگو با «شرق» درباره تنبیه بدنی دانشآموزان به وسیله معلمان میگوید: «وضعیت نابسامان معیشتی معلمان و حقوقهای کمشان در قبال زحمت و وظیفهای که بر عهده دارند، باعث میشود شرایط زندگی و گذران آن برایشان بسیار سخت باشد. چهبسا این مشکلات در مناطق مرزی کشورمان پیچیدهتر باشد.
در استان سیستانوبلوچستان هرساله چند نفر در مسیر مدرسه به وسیله تروریستها به شهادت میرسند و در چنین شرایطی فشارهای عصبی زیادی بر معلمان تحمیل میشود».
وی افزود: «البته این مسئله نمیتواند توجیهی برای کتکخوردن دانشآموزان در مدرسه باشد. اما همیشه باید جلو وقوع این اتفاقات را از گلوگاه اصلی گرفت. از طرفی به نظر میرسد آموزشوپرورش در بررسیهای روحی و روانی معلمان خود چندان موفق عمل نکرده است. هرازگاهی ما اخبار ضربوجرح دانشآموزان را میشنویم و بسیاری از این اتفاقات از دید افکار عمومی پنهان میمانند. از طرفی در سالهای اخیر به دلیل رشد تکنولوژی حریم کلاسهای درس نیز زیر سؤال رفته است، انتشار کتکخوردن دانشآموزان، انتشار تصاویر دانشآموزانی که بنا بر هر دلیلی از پاسخگویی به سؤالات معلمها عاجزند، باعث میشود چارچوب حریم کلاس رعایت نشود. دانشآموزان زیادی را دیدهایم که بهدلیل انتشار تصاویرشان در حال تنبیهشدن یا مورد مؤاخذه قرارگرفتن قید درسخواندنشان را زدهاند. همه این اتفاقها دستبهدست هم میتواند شرایط بدی را برای ما پیش بیاورد». این کارشناس آموزشی در پایان تأکید کرد: «به هر جهت، استعفای مدیران آموزشوپرورش راهحل نیست، هرچند نشان از مسئولیتپذیری آنها دارد، اما نباید فراموش کرد باید ریشه این اتفاقات را که متأسفانه کم هم نیستند، جستوجو کرد».
تصویر آخر
تماسهای خبرنگار «شرق» برای گفتوگو با آقای نخعی، مدیر آموزشوپرورش شهرستان خاش، جایی که قیصر قادری مورد ضربوجرح قرار گرفت، به جایی نرسید. اما سلیم چاکرزهی، معلم ادبیات استان سیستانوبلوچستان، به «شرق» میگوید: «ماجرا برای ما بهعنوان دبیران این منطقه بسیار غمانگیز و ناراحتکننده است، اتفاقی که افتاده به هیچوجه توجیهپذیر نیست. ما معلمی که مرتکب این عمل شده را بهخوبی میشناسیم، او مردی آرام و بسیار بامسئولیت بود. امیدوارم توجیهی هرچند نپذیرفتنی برای رفتار خودش داشته باشد».
قیصر قادری دانشآموز کلالهای و صدها دانشآموز دیگری که ممکن است اینروزها دستان کبودشان را از خانوادهشان پنهان کرده باشند، تازه آغاز راه علم و دانش هستند و سالهای زیادی را باید در مدارس بگذرانند. چه کسی ضمانت میکند قیصر، همان پسر کوچکی که تصویر چشمان کبود و ورمکردهاش این روزها دستبهدست میچرخد تا آخر این راه را برود و مدرسه را دوست داشته باشد و چه کسی امنیت جانی فرزندان این معلمان را که در خانهها با خانواده فرهنگیشان زندگی میکنند، تضمین خواهد کرد.
به گزارش مجله اینترنتی مددکاری اجتماعی ایران، روزنامه شرق نوشت: رفقا دور آتش نشستهاند و چای مینوشند. میانگین سنیشان ۳۵ سال است. حالا هرکدام نویسنده، عکاس، مهندس، خبرنگار و کارمند شدهاند و از کتکخوردنهای دوران مدرسهشان حرف میزنند. یکی درباره اضطراب سر صف و ناظم مدرسهشان صحبت میکند؛ اضطرابی که باعث شده یکبار سر صف روی همکلاسیهایش بالا بیاورد، یکی دیگر درباره فلکشدن سر کلاس به دست معلم فیزیک میگوید؛ اتفاقی که بهخاطر اشتباه بچههای دیگر افتاد. یکی دیگر درباره اخراج دوهفتهای از مدرسه بهخاطر داشتن موچین میگوید و هرکدامشان بعد از تعریف خاطرات نهچندان شیرین، درباره مدرسهرفتنهای امروزی میگویند. همهشان اتفاقنظر دارند که حالا مدرسهرفتن شبیه خوابیدن روی تشک پر قو است. بچهها نه تنبیه میشوند و نه درس میخوانند. آنها هیچکدامشان نمیدانند، در همین روزهای سپریکردن تعطیلات، عکس قیصر قادری، دانشآموز پایه پنجم دبستان ادیب روستای خیرآباد بمپور، با چشمان ورمکرده و صورت کبود دستبهدست میشود و خبر میرسد آنقدر کتک خورده که تمام روزهای تعطیلش را در بیمارستان گذرانده است.
تصویر دوم
قیصر قادری، دانشآموز پایه پنجم دبستان ادیب روستای خیرآباد بمپور که به دست معلمش مورد تنبیه بدنی شدید قرار گرفته بود، بهدلیل شدت مصدومیت در بیمارستان ایران ایرانشهر بستری شد و تحت درمان قرار گرفت. رئیس اداره ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات آموزشوپرورش سیستانوبلوچستان در همین راستا از تنبیه معلم مربوطه خبر داد. غلامرضا باقری با بیان اینکه این اقدام، کاری زننده و خارج از عطوفت بوده است، گفت: تمام مراحل قانونی این موضوع در حال پیگیری است و معلم خاطی به واحد تخلفات آموزشوپرورش استان معرفی شده است. باقری با بیان اینکه این حادثه در روز یکشنبه، ۱۸ مهر جاری رخ داده و هنوز این دانشآموز در بیمارستان تحت مداوا قرار دارد، افزود: یک تیم از آموزشوپرورش به عیادت این دانشآموز رفته و بحث درمان آن را نیز بهطور ویژه پیگیری میکنند. بعد از این اتفاق بود که علیرضا نخعی، مدیرکل آموزشوپرورش سیستانوبلوچستان، از دانشآموز بمپوری در بیمارستان ایران شهرستان ایرانشهر عیادت کرد. از طرفی در پی این اتفاق تلخ، رئیس آموزشوپرورش منطقه استعفا کرد. فریدون دامنی در متن استعفای خود آورده است: «با سلام و احترام و تشکر از عنایات حضرتعالی با توجه به تنبیه بدنی دانشآموز در حوزه مسؤلیت اینجانب و نظر به حساسیت موضوع و اینکه شاید قصوری از طرف اینجانب در امر نظارت و توجیه زیرمجموعه صورت گرفته باشد به احترام دانشآموز عزیز و خانوادهاش و همچنین به حرمت افکار عمومی که بهحق در این قضیه جریحهدار گردیده استعفای خویش را از مسئولیت آموزشوپرورش بمپور تقدیم میدارد. باشد که دیگر شاهد اینگونه حوادث در مجموعه دستگاه مقدس تعلیم و تربیت نباشیم». تنبیه بدنی پنج دانشآموز کلاس هشتم در مدرسه طالقانی کلاله استان گلستان از سوی آموزشوپرورش کلاله به تأیید رسید و مشخص شد دوشنبه هفته گذشته، ۱۹ مهر، پنج نفر از دانشآموزان با تأخیر وارد مدرسه میشوند و در واکنش به این موضوع یکی از معلمان مدرسه دانشآموزان را پای تخته خواسته و آنان را مورد ضربوشتم قرار میدهد که پس از این حادثه، پدر دو نفر از دانشآموزان، فرزندان خود را به دکتر برده و تحت معاینات اولیه قرار میدهند زیرا فرزندانشان دارای کوفتگی بدن، خراشیدگی گردن و سردرد بودهاند.
محمدرضا سنچولی، سرپرست آموزشوپرورش کلاله، اعلام کرد: موضوع ضربوشتم دانشآموزان از طرق مختلف و نیز حراست این مدیریت تحت بررسی دقیق قرار دارد و پس از پایان تحقیقات و جمعآوری مستندات در جهت رفع هرگونه شبهه، اطلاعرسانی خواهد شد.
همچنین در هفته جاری خبری در فضای مجازی دستبهدست شد که از تنبیه بدنی تعدادی از دانشآموزان رودبار جنوب استان کرمان خبر میداد و در این خبر دانشآموزان مدرسه مدعی بودند که مدیر مدرسه به دلیل ناتوانی در پرداخت ۳۰هزار تومان پول، آنها را شلاق زده و از مدرسه اخراج میکند. در پی انتشار این خبر، آموزشوپرورش با صدور اطلاعیهای، فیلم و مصاحبه تنبیه بدنی و اخراج دانشآموزان رودبار جنوب را ساختگی و مغرضانه اعلام کرد.
تصویر سوم
کمتر از یک ماه از آغاز سال تحصیلی گذشته است. در شرایطی که آرامش دانشآموزان اولویت تمام مقاطع تحصیلی قرار میگیرد، شاید بشود نگران بود که از تمام اتفاقاتی که در مدارس میافتد، تنها سه خبر شانس عمومیکردن را پیدا کرده باشد. چهبسا دانشآموزانی که از ترس اخراج از مدرسه یا رفتار خشونتآمیز خانواده آنچه را که در مدرسه برایشان پیش میآید بازگو نکنند. بارهاوبارها تصاویری از تنبیه بدنی دانشآموزان در مدارس دستبهدست شده است، حدود سه سال پیش خبر تعرض معلمان چند مدرسه به دانشآموزان نیز نگرانیهای زیادی را پدید آورد. مینو خوشخلق، دبیر آموزشوپرورش و روانشناس بالینی، در گفتوگو با «شرق» درباره تنبیه بدنی دانشآموزان به وسیله معلمان میگوید: «وضعیت نابسامان معیشتی معلمان و حقوقهای کمشان در قبال زحمت و وظیفهای که بر عهده دارند، باعث میشود شرایط زندگی و گذران آن برایشان بسیار سخت باشد. چهبسا این مشکلات در مناطق مرزی کشورمان پیچیدهتر باشد.
در استان سیستانوبلوچستان هرساله چند نفر در مسیر مدرسه به وسیله تروریستها به شهادت میرسند و در چنین شرایطی فشارهای عصبی زیادی بر معلمان تحمیل میشود».
وی افزود: «البته این مسئله نمیتواند توجیهی برای کتکخوردن دانشآموزان در مدرسه باشد. اما همیشه باید جلو وقوع این اتفاقات را از گلوگاه اصلی گرفت. از طرفی به نظر میرسد آموزشوپرورش در بررسیهای روحی و روانی معلمان خود چندان موفق عمل نکرده است. هرازگاهی ما اخبار ضربوجرح دانشآموزان را میشنویم و بسیاری از این اتفاقات از دید افکار عمومی پنهان میمانند. از طرفی در سالهای اخیر به دلیل رشد تکنولوژی حریم کلاسهای درس نیز زیر سؤال رفته است، انتشار کتکخوردن دانشآموزان، انتشار تصاویر دانشآموزانی که بنا بر هر دلیلی از پاسخگویی به سؤالات معلمها عاجزند، باعث میشود چارچوب حریم کلاس رعایت نشود. دانشآموزان زیادی را دیدهایم که بهدلیل انتشار تصاویرشان در حال تنبیهشدن یا مورد مؤاخذه قرارگرفتن قید درسخواندنشان را زدهاند. همه این اتفاقها دستبهدست هم میتواند شرایط بدی را برای ما پیش بیاورد». این کارشناس آموزشی در پایان تأکید کرد: «به هر جهت، استعفای مدیران آموزشوپرورش راهحل نیست، هرچند نشان از مسئولیتپذیری آنها دارد، اما نباید فراموش کرد باید ریشه این اتفاقات را که متأسفانه کم هم نیستند، جستوجو کرد».
تصویر آخر
تماسهای خبرنگار «شرق» برای گفتوگو با آقای نخعی، مدیر آموزشوپرورش شهرستان خاش، جایی که قیصر قادری مورد ضربوجرح قرار گرفت، به جایی نرسید. اما سلیم چاکرزهی، معلم ادبیات استان سیستانوبلوچستان، به «شرق» میگوید: «ماجرا برای ما بهعنوان دبیران این منطقه بسیار غمانگیز و ناراحتکننده است، اتفاقی که افتاده به هیچوجه توجیهپذیر نیست. ما معلمی که مرتکب این عمل شده را بهخوبی میشناسیم، او مردی آرام و بسیار بامسئولیت بود. امیدوارم توجیهی هرچند نپذیرفتنی برای رفتار خودش داشته باشد».
قیصر قادری دانشآموز کلالهای و صدها دانشآموز دیگری که ممکن است اینروزها دستان کبودشان را از خانوادهشان پنهان کرده باشند، تازه آغاز راه علم و دانش هستند و سالهای زیادی را باید در مدارس بگذرانند. چه کسی ضمانت میکند قیصر، همان پسر کوچکی که تصویر چشمان کبود و ورمکردهاش این روزها دستبهدست میچرخد تا آخر این راه را برود و مدرسه را دوست داشته باشد و چه کسی امنیت جانی فرزندان این معلمان را که در خانهها با خانواده فرهنگیشان زندگی میکنند، تضمین خواهد کرد.