دیدگاه ها و گرایش های نوظهور در حرفه مددکاری اجتماعی

دیدگاه ها و گرایش های نوظهور در حرفه مددکاری اجتماعی

کاری از کارگروه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان

مددکاری اجتماعی حرفه ای است که بر ارتقای تغییرات اجتماعی، توانمندسازی افراد و جوامع و افزایش رفاه افرادی که در زندگی خود با مشکلاتی روبرو هستند، تمرکز دارد.

مددکاران اجتماعی با افراد، خانواده ها، گروه ها و جوامع کار می کنند تا به آنها کمک کنند که با چالش های مختلف کنار بیایند و به منابع اجتماعی برای بهبود زندگی خود دسترسی پیدا کنند.

با تکامل جامعه، رویه مددکاری اجتماعی نیز برای پاسخگویی به نیازهای نوظهور جوامع تغییر می کند. در این مطلب، برخی از دیدگاه‌ها و روندهای نوظهور در کار عملی مددکاری اجتماعی را بررسی خواهیم کرد.

تمرین آگاهانه از تروما

تمرین آگاهانه از تروما رویکردی است که تأثیر تروما را بر افراد و جوامع تشخیص می دهد.

این رویکرد بر نیاز به ایجاد یک محیط امن و حمایتی برای افرادی که تروما را تجربه کرده اند تأکید می کند.

هدف مددکاران اجتماعی در استفاده از این رویکرد، درک این نکته است که چگونه تروما بر رفتار، احساسات و عملکرد شناختی تأثیر می گذارد.

آنها همچنین بر ایجاد اعتماد، توانمندسازی افراد و حمایت از تاب آوری آنها تمرکز می کنند.

رویکرد پاسخگوی فرهنگی

رویکرد پاسخگوی فرهنگی، تنوع فرهنگ ها و زمینه های موجود در جامعه را تصدیق می کند.

مددکاران اجتماعی با استفاده از این رویکرد تلاش می کنند تا باورها و عملکردهای فرهنگی گروههای هدف و جوامع خود را درک کنند.

آنها همچنین نقشی را که فرهنگ در شکل دادن به تجربیات و ارزش های افراد ایفا می کند، تشخیص می دهند.

عملکرد فرهنگی پاسخگو برای اطمینان از مؤثر بودن مداخلات مددکاری اجتماعی و احترام به تفاوت های فرهنگی ضروری است.

رویکرد فناوری پیشرفته

رویکرد فناوری پیشرفته شامل استفاده از فناوری برای ارائه خدمات مددکاری اجتماعی است.

این رویکرد در سال‌های اخیر به دلیل همه‌گیری COVID-19 محبوبیت فزاینده‌ای پیدا کرده است.

مددکاران اجتماعی می توانند از ویدئو کنفرانس، مشاوره های مددکاری و بهداشتی و درمانی از راه دور و سایر ابزارهای دیجیتال برای ارتباط با گروههای هدف و ارائه خدمات استفاده کنند.

رویکرد فناوری پیشرفته پتانسیل افزایش دسترسی به خدمات مددکاری اجتماعی و موثرتر کردن مداخلات را دارد.

حمایت و کُنشگری

مددکاران اجتماعی سابقه طولانی در حمایت از عدالت اجتماعی و مبارزه با ظلم دارند.

حمایت و کُنشگری همچنان از اجزای اساسی تمرین مددکاری اجتماعی است.

مددکاران اجتماعی می توانند با سازماندهی جنبش های اجتماعی، شرکت در کمپین های سیاسی و حمایت از تغییر خط مشی ها، به حمایت و فعالیت بپردازند.

هدف از رویکرد حمایت و کنشگری رسیدگی به علل ریشه ایِ مشکلات اجتماعی و ترویج تغییرات اجتماعی است.

رویکرد تلاقی

رویکرد تلاقی چارچوبی است که ماهیت به هم پیوسته اشکالِ مختلفِ ستم مانند نژادپرستی، جنسیت گرایی، همجنس گراهراسی و توانایی گرایی را تشخیص می دهد.

مددکاران اجتماعی با استفاده از این رویکرد تلاش می کنند تا درک کنند که چگونه اشکالِ مختلف ظلم در تعامل هستند و تجربیات منحصر به فردی را برای افراد و جوامع ایجاد می کنند.

متقاطع بودن برای اطمینان از اینکه مداخلات مددکاری اجتماعی نسبت به ماهیت پیچیده و متقاطع ستم حساس است، ضروری می باشد.

مددکاری اجتماعی زیست محیطی

مددکاری اجتماعی زیست محیطی یک دیدگاه نوظهور است که ارتباط متقابل بین محیط و رفاه انسان را تشخیص می دهد.

مددکاران اجتماعی با استفاده از این رویکرد تلاش می کنند تا پایداری زیست محیطی را ارتقا دهند و به بی عدالتی های زیست محیطی رسیدگی نمایند.

مددکاری اجتماعی زیست محیطی مهم است زیرا مشکلات زیست محیطی مانند تغییرات آب و هوایی، تأثیرات قابل توجهی بر جمعیت های آسیب پذیر، از جمله جوامع کم درآمد و جوامع رنگین پوست دارد.

در نتیجه، عملکرد مددکاری اجتماعی به طور مداوم در حال تکامل است تا نیازهای نوظهور افراد و جوامع را برآورده سازد.

دیدگاه‌ها و گرایش‌های نوظهوری که در این مطلب مورد بحث قرار دادیم، تنها نمونه‌هایی از چگونگیِ تغییر رویه های مددکاری اجتماعی هستند.

مددکاران اجتماعی باید با این دیدگاه‌ها و گرایش‌های در حال ظهور برای ارائه مداخلات مؤثر و فرهنگی پاسخ‌گو باشند.

مددکاری اجتماعی یک حرفه حیاتی است که نقش مهمی در ارتقای عدالت اجتماعی و افزایش رفاه افراد و جوامع دارد.