درمان‌های سلامت روان و طرح‌های درمانی برای پیش‌نوجوانان و نوجوانان

درمان‌های سلامت روان و طرح‌های درمانی برای پیش‌نوجوانان و نوجوانان

پایگاه خبری اختصاصی مددکارنیوز

درمان سلامت روان برای کودک شما با ارزیابی سلامت روان آغاز می شود. این موضوع به حل مسائلی که بر سلامت روان و سلامت کودک شما تأثیر می گذارد کمک می کند.

نکات کلیدی در این مطلب:

• درمان‌های سلامت روان و برنامه‌های درمانی برای نوجوانان به علائم و تشخیص بستگی دارد.
• گزینه‌های مختلف درمانی سلامت روان شامل مشاوره، روان درمانی، CBT، درمان الکترونیکی، خانواده درمانی و غیره است.
• برنامه‌های درمانی سلامت روان باید شامل بررسی‌های منظم پیشرفت باشد.

برنامه های درمانی برای مشکلات و شرایط سلامت روان قبل از نوجوانی و نوجوانی

درمان سلامت روان برای کودک شما با ارزیابی سلامت روان آغاز می شود. این موضوع به حل مسائلی که بر سلامت روان و سلامت کودک شما تأثیر می گذارد کمک می کند.

ارزیابی باید منجر به یک برنامه درمانی شود که هدف آن بهبود سلامت فرزند شما و کاهش علائم او باشد. همچنین می تواند بر روی نقاط قوت فرزند شما تأثیر بگذارد و از رشد او حمایت کند.

این طرح باید بر روی چیزهایی تمرکز کند که برای کودک شما مشکل است، یا علائم کودک شما را تحریک و همچنین آن علائم را بدتر می کند.

به عنوان بخشی از برنامه درمانی، متخصص سلامت روان ممکن است بگوید کودک شما به نوع خاصی از درمان نیاز دارد. وقتی نزد متخصص سلامت روان فرزندتان هستید، می‌توانید با پرسیدن سؤالات و نوشتن نکاتی که می‌تواند برای کودکتان انجام دهید بیشتر در جریان جزییات قرار بگیرید. داشتن این اطلاعات موجب مراقبت بهتر و با کیفیت تر از فرزندتان خواهد شد.

برخی از درمان های رایج سلامت روان

برخی از درمان های رایج سلامت روان در زیر توضیح داده شده است.

برنامه‌های درمانی سلامت روان، حمایتی را که افراد برای مشکلات سلامت روان خود نیاز دارند، توصیف می‌کنند.

اگر در مورد فرزند شما یک بیماری سلامت روان همچون اضطراب یا افسردگی تشخیص داده شده است، می توانید از یک برنامه درمانی رسمی سلامت روان از یک پزشک متخصص استفاده کنید تا حداکثر ۱۰ جلسه سلامت روان را از روانشناسان، مددکاران اجتماعی و کاردرمانگران در هر سال تقویمی دریافت نمایید.

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) از رفتار درمانی شناختی ناشی می شود. از ذهن آگاهی و استراتژی های دیگر استفاده می کند.

در درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، فرزند شما یاد می گیرد که چیزهایی را بپذیرد که خارج از کنترل او هستند و این روش بر افکار و احساسات او تأثیر می گذارد. آنها همچنین یاد خواهند گرفت که بپذیرند که احساساتشان پاسخ مناسبی به موقعیت ها هستند.

کاوش ارزش ها نیز جنبه مهمی از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد است. فرزند شما یاد خواهد گرفت که چگونه متعهد به تغییر مواردی مانند رفتار خود باشد تا این موارد و نکات بهتر با ارزش های آنها مطابقت داشته باشد.

رفتار درمانی

رفتار درمانی جزء اصلی درمان شناختی رفتاری (CBT) است، اما یک درمان جداگانه نیز هست.

رفتار درمانی بر رفتار کودک شما تمرکز دارد. درمانگر فعالیت هایی را برنامه ریزی می کند که به کودک شما کمک می کند تا مهارت های مقابله با موقعیت های دشوار را توسعه دهد. درمانگر همچنین از یک رویکرد گام به گام برای کمک به کودک شما برای مقابله با موقعیت‌ها و احساسات دشوار استفاده می‌کند.

رفتار درمانی شناختی

درمان شناختی رفتاری (CBT) یک درمان روان‌شناختی ساختاریافته است که تشخیص می‌دهد نحوه تفکر (شناخت) و احساس ما بر نحوه رفتار ما تأثیر می‌گذارد.

درمان شناختی رفتاری (CBT) به کودک شما کمک می کند تا سبک های فکری و عادات رفتاری نامفید یا ناسالم را تشخیص دهد. سپس کودک شما می آموزد که آگاهانه و عمدی افکار خود را به عنوان گامی در جهت تغییر احساس و رفتار خود تغییر دهد.

درمان شناختی رفتاری (CBT) می تواند برای درمان مشکلاتی مانند اضطراب، افسردگی، عزت نفس پایین، عصبانیت غیرقابل کنترل، سوء مصرف مواد و اختلالات خوردن استفاده شود. فرزند شما می تواند درمان شناختی رفتاری (CBT) را یک به یک با یک متخصص، به صورت گروهی یا آنلاین انجام دهد.

مشاوره

مشاوره یک «درمان مبتنی بر گفتگو» است. اگر فرزند شما به مشاور مراجعه کند، کودک شما در مورد وضعیت خود با مشاور صحبت خواهد کرد. در مقابل، آنها به فرزند شما کمک می کنند تا خودش تصمیم بگیرد و راه حل های خودش را پیدا کند.

مشاوره معمولا یک درمان انفرادی است.

درمان های خلاقانه

هنر، موسیقی و رقص یا حرکت درمانی همه اشکال روان درمانی خلاق هستند که می توانند به کودک شما کمک کنند تا با مشکلات عاطفی، روابط یا رفتاری کنار بیاید.

متخصصان سلامت روان از این روش‌های درمانی برای کمک به کودک شما برای درک بهتر، برقراری ارتباط یا بیان خود به روش‌های جدید و مثبت‌تر استفاده می‌کنند. این نوع درمان ها اغلب برای جوانانی که در بیان نقطه نظرات و عقاید و احساسات با کلمات و واژه ها در دشواری های خاصی بسر می برند مفید و موثر می باشد.

درمان های الکترونیکی

درمان های الکترونیکی به عنوان درمان های آنلاین یا درمان روانشناختی به کمک رایانه نیز شناخته می شوند. برخی از درمان ها – برای مثال، CBT و رفتار درمانی – به خوبی از طریق درمان های الکترونیکی اثربخش می باشند.

اکثر درمان های الکترونیکی به کودک شما می آموزند که چگونه الگوهای تفکر و رفتاری را که ممکن است مانع از غلبه بر اضطراب و استرس شان شود، شناسایی و تغییر دهد.

درمان‌های الکترونیکی می‌توانند به خوبیِ خدمات چهره به چهره برای برخی از نوجوانان مبتلا به اضطراب و/یا افسردگی خفیف تا متوسط اثربخش باشد. اما آنها برای نوجوانان یا پیش نوجوانانی که در بحران هستند یا به طور جدی ناخوش می باشند، مناسب نیستند.

خانواده درمانی

خانواده درمانگران با فرزند شما و افرادی که برای فرزند شما مهم هستند (به ویژه اعضای خانواده) کار می کنند.

این موضوع می تواند مفید باشد زیرا روابط نزدیک، اغلب راهی برای کمک به فرد برای عبور از مشکلات و بهبود شرایط زندگی است.

در طول یک جلسه خانواده درمانی، یک خانواده درمانگر اعضای خانواده را تشویق می کند تا در مورد دیدگاه ها، تجربیات و باورهای یکدیگر فکر کنند، راه های سازنده ای برای حمایت از یکدیگر بیابند و مشکلات را با هم حل کنند.

درمان بین فردی

درمان بین فردی (IPT) نوعی روان درمانی است که بر این ایده مبتنی است که نحوه ارتباط و تعامل افراد با دیگران می تواند بر سلامت روان آنها تأثیر بگذارد.

هدف درمان بین فردی این است که به کودک شما کمک کند تا بفهمد چگونه تجربیات او از تعاملات اجتماعی و مسائل (به عنوان مثال، در مدرسه یا در روابط) بر سلامت روان او تأثیر می گذارد.

درمانگر به کودک شما کمک می کند تا مهارت های ارتباطی خود را بهبود بخشد و احساسات خود را مدیریت کند.

داروها

برخی از بیماری های روانی پیش از نوجوانی و نوجوانی را می توان با دارو درمان کرد. داروها می توانند به کاهش علائم کمک کنند.

اگر یک پزشک متخصص، دارویی را برای کودک شما تجویز کند، متخصص معمولاً دارو را با سایر درمان ها و حمایت ها ترکیب می کند تا به بهبود کودک شما کمک کند.

داروهای سلامت روان می توانند عوارض جانبی داشته باشند. مهم است که در مورد این موارد بپرسید، بنابراین شما و فرزندتان می توانید تصمیمی آگاهانه در مورد استفاده از داروها بگیرید.

اگر کودک شما یک بیماری روانی دارد و متخصص سلامت روان دارویی را برای او تجویز می کند، کودک شما معمولاً حق تصمیم گیری و یا انتخاب در مورد مصرف دارو را دارد.

اداره اقلام درمانی (TGA) و تولید کنندگان داروهای ضد افسردگی، استفاده از داروهای ضد افسردگی را برای افسردگی در نوجوانان زیر ۱۸ سال توصیه نمی کند.

اما دستورالعمل های منتشر شده در سال ۲۰۱۱ نشان می دهد که فلوکستین را می توان برای کودکان زیر ۱۸ سال مبتلا به افسردگی متوسط تا شدید در نظر گرفت.

ذهن آگاهی

شواهد واضحی وجود دارد که نشان می‌دهد، برای بزرگسالان، تمرین ذهن آگاهی می‌تواند مزایای سلامتی داشته باشد.

به عنوان مثال، مطالعات نشان می دهد که کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی (MBSR) می تواند استرس را کاهش دهد و سایر مشکلات سلامت روان را بهبود بخشد.

آنها همچنین پیشنهاد می کنند که درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی (MBCT) می تواند به افراد مبتلا به افسردگی کمک کند تا خوب بمانند و از عود افسردگی در آینده جلوگیری کنند. ابن مُدل درمانی می تواند به خوبیِ داروهای ضد افسردگی عمل کند.

شواهد فزاینده ای وجود دارد که نشان می دهد ذهن آگاهی در کودکان و نوجوانان نیز موثر است.

روان درمانی

هدف روان درمانی کمک به کودک شما برای درک بهتر مشکلات است. رفتار درمانی و مشاوره هر دو نوعی روان درمانی محسوب می گردند.

در روان درمانی، یک درمانگرِ آموزش دیده با کودک شما در مورد افکار و احساسات کودک شما صحبت می کند.

فرزند شما و درمانگر او روی طرز فکر کودک شما در مورد موارد مختلف کار می کنند و سعی می کنند بفهمند کودک شما چگونه با دیگران تعامل می کند. هدف این است که به فرزندتان کمک کنید تا مشکلات را به طرق مختلف مدیریت کند.

روان درمانی معمولاً یک درمان انفرادی است، اما می تواند به صورت گروهی یا با اعضای خانواده نیز انجام شود.

در حین و بعد از درمان سلامت روان

همانطور که کودک شما در درمان سلامت روان خود پیشرفت می کند، ممکن است لازم باشد کودک شما برای بررسی مجدد به پزشک عمومی مراجعه کند.

این امر به ویژه اگر فرزند شما یک برنامه درمانی رسمی برای سلامت روان داشته باشد، صدق می کند. همراه با سایر متخصصان بهداشت روان که با کودک شما کار می کنند، پزشک عمومی پیشرفت کودک شما را مشاهده و بررسی می کند تا مطمئن شود که درمان موثر است.

اگر نگران این هستید که سلامت روان فرزندتان در حال بهبود نیست، می‌توانید نگرانی‌های خود را با متخصص سلامت روان یا پزشک عمومی فرزندتان در میان بگذارید.

بسته به پیشرفت فرزندتان، پزشک عمومی یا متخصص سلامت روان شما ممکن است روش‌های جایگزینی را پیشنهاد کنند. همچنین ممکن است پیشنهاد کنند که فرزند شما به برنامه درمانی فعلی ادامه دهد.