تاب آوری؛ خودکارآمدی و خودآگاهی «قسمت اول»

در مورد تاب آوری بیشتر بدانید:

تاب آوری اجتماعی به ظرفیت، میزان تحمل و سازش افراد با دگرگونی های جامعه و تنش های موجود در آن گفته می شود.

با احیای مهربانی و سازش در جامعه می توانیم به توسعه و تقویت تاب آوری در دنیای امروز بپردازیم.

تاب آوری از میزان ظرفیت هر شخص در تحمل مسائل گوناگون در جامعه صحبت می کند. با احیای مهربانی و سازش در جامعه می توانیم به توسعه و تقویت تاب آوری در دنیای امروز بپردازیم.

هنگامی که یک بحران شروع می شود، عده ای از افراد نمی توانند آن را تحمل کنند و دچار از هم شکستگی و تزلزل می شوند.

یادگیری تاب آوری به افراد کمک می کند تا در سریع ترین زمان ممکن به شرایط قبل از بحران باز گردند.

تاب آوری و نقش آفرینی آن در مدیریت بحران

تاب آوری در هنگام بروز مشکلات و بحران ها نقش اساسی را ایفا می کند. شاید برایتان جالب باشد بدانید نقطه مقابل تاب آوری اجتماعی، آسیب پذیری اجتماعی است.

روانشناسی تاب آوری، معطوف بر فرایند هایی است که در جامعه رخ می دهد. این فرایند می تواند شامل تعامل یک کودک با خانواده خود، همسالان، محیط های آموزشی و… باشد؛ در نتیجه فرایند ترکیب روانشناسی تاب آوری با روش های بالینی همیشه نتیجه مثبتی بر جای گذاشته است.

منظور از روش های بالینی چیست؟

منظور از روش های بالینی مواردی نظیر بستر سازی مشاوره های بالینی، مددکاری اجتماعی و… می باشد که همین امر باعث بالندگی انسان در شرایط حساس می شود.

لازم به ذکر است مشارکت افراد در فعالیت های مدنی و حمایت های اجتماعی بر تاب آوری اجتماعی، رشد و بالندگی افراد تاثیر مستقیم می گذارد.

به این نکته توجه داشته باشید که بسیاری از مشکلات و ناهنجاری های فردی به وسیله تاب آوری از بین رفته است و این مورد یک اتفاق مثبت در جامعه است.