حفظ دورنمای وسیعتر به عنوان مؤلفه تاب آوری: رویکرد هر فرد نسبت به زندگی متاثر از عواملی چون ژنتیک، تربیت، فرهنگ، ارزش ها، باورها و موارد دیگری است؛ در نتیجه به نسبت آدم های مختلف، رویکردهای منحصر به فردی وجود دارد.
برخی افراد به گونه ای زندگی می کنند که در مواجهه با مشکلات سخت گیر نبوده و کاملا با هر اتفاقی که در زندگی شان رخ می دهد، شاد و خرسند هستند. اما در مقابل، افرادی کمال گرا قرار دارند که در تلاشند هر کاری را ولو روند آن پیچیده باشد، عالی و بی عیب و نقص انجام دهند.
حفظ دورنمای وسیعتر به عنوان مؤلفه تاب آوری
افراد خرسند که تاب آوری و سازگاری بیشتری دارند را می توان به سه دسته تقسیم کرد:
- افراد ساده گیر که کارها را به ساده ترین روش ممکن انجام می دهند حتی اگر با اضافه کردن یک مورد کوچک، نتیجه بهتری بگیرند
- افراد بهینه ساز که در جستجوی بهترین راه ، برای حل مشکل هستند حتی اگر احتمال پیچیدگی کار را اندکی بالا ببرد.
- افراد بیشینه خواه (که برای تصمیم گیری تمامی جوانب را در نظر می گیرند) هرگز از اینکه خودشان را آموزش دهند و از دیگران بیاموزند، دست نمی کشند؛ بنابراین در مسائل و امور مهم، موفق هستند.
خبر خوب اینکه فرد هر زمان که مناسب می بیند، می تواند رویکرد خود را تغییر دهید.
در حقیقت افرادی زندگی متعادل دارند که از سه گروه بالا باشند نه افراد کمال‌گرا و ایده آلیست که با ایجاد توقعات غیرواقعی، استرس را برای خود رقم می زنند. فوت و فن آن، دانستن نحوه رویکرد فرد در زندگی بر اساس ضوابطی است که در شرایط حال حاضر بهترین کاربرد را با کمترین هزینه (جسمی، احساسی، روحی و روانی) داشته باشد. خبر خوب اینکه فرد هر زمان که مناسب می بیند، می تواند رویکرد خود را تغییر دهید.
اما بهتربن رویکرد در زمان های معین چه می تواند باشد؟
قطعاً این عبارت را شنیده‌اید که “خودت را درگیر فلان کار نکن”؛ چون برخی امور، ارزش این را ندارند که فرد برایشان وقت گذاشته و خود را درگیر کند اما برخی دیگر بسیار مهم هستند. البته گاهی اوقات فرد نمی داند که آیا این موضوع ارزش رسیدگی دارد یا خیر مگر اینکه کاملا مشغول و درگیر آن کار بشود. اینجاست که انعطاف پذیری، تاب آوری و سازگاری اهمیت پیدا می کند.
به عنوان یک قاعده کلی، با انتخاب ساده گیری، میزان انرژی فرد بالاتر می رود. انسان قطعا با یک کار ساده از پا در نمی آید، بنابراین انرژی زیادی برای امور دیگر خواهد داشت.
انجام کارها به طور ساده نه‌تنها برای خود فرد بلکه برای تمامی افراد درگیر، انجام کار را آسان تر می سازد. فرد وقت زیادی خواهد داشت و سطح استرس او پایین خواهد ماند. اگر لزومی ندارد ، بهترین راه این است که از پیچیده سازی امور پرهیز شود.
اگر هر سیستمی را ساده سازی و پیکربندی کنید، دیگر نیازی نیست که در آینده وقت و انرژی اضافی بابت باز طراحی آن صرف کنید. در این صورت، می توانید به راحتی کار را به دیگران بسپارید و مطمئن باشید که کار را به همان صورتی که شما می خواهید انجام می دهند.
با ساده سازی امور زندگی همچون مسائل روتین و عادات روزانه، شما فرصت بهینه سازی و بیشینه سازی امور مهم را خواهید داشت. با گذشت زمان متوجه خواهید شد آنچه که گمان می کردید دقت و توجه شما را می طلبید ضروری نبوده، در حالی که آنچه که مورد غفلت شما بود، به توجه شما نیاز داشته است.
اگر درباره بازبینی امور روزانه و درک آنچه که کاربردی است و آنچه که نیست آگاهی داشته و با احساسات خود و سایر افراد پیرامونی هم نوا هستید، می توانید با اصلاح رویکردهای زندگی، انعطاف پذیری و خلاقیت را در خود پرورش و رشد دهید.
حفظ دورنمای وسیعتر: رویکرد فرد برای یک زندگی عالی
دکتر جواد طلسچی یکتا؛ مددکار اجتماعی و مدیر رسانه مددکاری اجتماعی ایرانیان
