شأن مددکاری اجتماعی و بزرگان مددکاری اجتماعی

کوتاه و مختصر پیرامون مددکاری اجتماعی

حرفه های مددکاری اجتماعی نیز مانند سایر حرفه ها سهمی از چالش ها را دارند. در واقع، ویژگی هایی که مزایای مددکاری اجتماعی را منعکس می کنند، می تواند بزرگترین چالش های آن باشند. به عنوان مثال، همین ماهیت کار و تعامل با انسانها و سیستم های چندگانه می تواند شغلی در این حرفه را به چالش بکشد. چه یک مددکار اجتماعی با افراد، خانواده ها، گروه ها یا جوامع همکاری کند کمک به افرادی که مشکلات روانی، بهداشتی، اجتماعی یا مالی پیچیده و بغرنج دارند، بخشی از روز اوست. این سرمایه گذاری در کمک به مردم، در عین حال سر و کار داشتن با سیستمی که در آن کار می کنند، می تواند از لحاظ احساسی تحلیل برنده باشد و گاهی منجر به ناامیدی از خود و / یا از مددجویان شود. ماهیت استرس زای این شغل بر اهمیت مطلق مراقبت از خود و زندگی شخصی و حرفه ای متعادل تأکید دارد. به همین ترتیب، کار با افرادی که دچار مشکل یا ناپایداری هستند، همچنین به ایمنی بعنوان یک مسئله حیاتی اشاره دارد که باید به طور جدی مورد توجه قرار گیرد. سر و کار داشتن با مشکلات اخلاقی مرتبط با کمک به افراد نیز ممکن است  بویژه دشوار باشد.

علاوه بر این، طبیعت همیشه در حال تغییر مددکاری اجتماعی نیازمند آن است که یک مددکار اجتماعی بتواند با ادبیات موجود در رابطه با دانش، مهارت ها، سیاست ها و برنامه های حاضر به روز باشد تا بتواند موثر باشد. این نیاز به زمان و تلاش بیشتری در تحصیل، آموزش، و دیگر تلاش های توسعه حرفه ای دارد. با این حال، باید مراقب باشید که دچار سندرم مددکار اجتماعی کامل  نشوید. هیچ مددکار اجتماعی کامل وجود ندارد – همه ما اشتباهاتی انجام می دهیم که از آنها یاد می گیریم که بهتر شویم. به همین ترتیب، هنگامی که یک مددکار اجتماعی مجبور است در یک حوزه خاص تخصص داشته باشد، می تواند چالش برانگیز باشد، با دانستن اینکه مردم مشکلات همزمانی را تجربه می کنند.

همانند سایر حرفه های یاری دهنده مانند تدریس و پرستاری، مددکاری اجتماعی به حمایت از احترام به عنوان یک حرفه و عدالت در جبران خسارت ادامه می دهد. از آنجا که چنین تغییراتی گاهی آهسته است، ضروری است که صبور باشیم و همچنان به جلو حرکت کنیم.