توانمندسازی به عنوان یک مولفه تاب آوری زنان

توانمندسازی (Empowerment) در حرفه مددکاری اجتماعی مفهومی است که از اهمیت خاصی برخوردار است و به تعبیری شالوده مددکاری اجتماعی بر آن بنا نهاده شده است. توانمندسازی تغییر و توسعه ظرفیت­ها برای درک نیاز برای تغییرات وسیع­تر در گروه­ها و جوامع را شامل می­شود. توانمندسازی فرآیند تغییر ناتوانی و افزایش کنترل سازمان بر محیط است و در آن بر افزایش خود تصمیم­ گیری مددجویان سازمان تأکید می­گردد. اهداف عمده توانمندسازی عبارتند از: عدالت اجتماعی، ایجاد امنیت، برابری اجتماعی و سیاسی، حمایت دو جانبه و یادگیری مشارکتی، برداشتن گام­های کوچک برای رسیدن به اهداف بزرگ.

نظر به اینکه مددکاری اجتماعی در مسیر توانمندسازی مددجویان نیازمند کاربست راهکارهای مختلفی است و این راهکارها با توجه به ویژگی­ های فردی، خانوادگی، توانایی­های اقتصادی، منزلت و موقعیت اجتماعی و … باید متفاوت باشد و نظر به سیاست­های در پیش­ گرفته از سوی سازمان­ های حمایتی (بهزیستی، کمیته امداد و …) در ایران مبنی بر کوچک­ سازی و ایجاد مسیر توانمندسازی مددجویان و خروج آنان از سیستم حمایتی در جمع تلگرامی مددکاران اجتماعی متشکل از اساتید، دانش­ آموختگان و دانشجویان مددکاری اجتماعی سوالی بر این اساس طرح گردید که: راهکارهای توانمندسازی مددجویان از منظر مددکاری اجتماعی چیست؟

گردآوری داده­ ها در فضای تلگرام و با مشارکت حداکثری اعضای گروه تلگرام مددکاران اجتماعی ایرانیان صورت گرفت. داده ­های گردآوری شده با روش تحلیل محتوای گرینهایم و لاندمن (۲۰۰۴) مورد تجریه و تحلیل قرار گرفت.

جدول زیر راهکارهای توانمندسازی مددجویان از دیدگاه مددکاری اجتماعی راه نمایش می­دهد.

جهت مطالعه متن کامل و نیز جداول تحلیلی اینجا کلیک کنید.