تربیت جنسی کودکان و نوجوانان
کاری از دکتر احمد جبارزاده؛ مددکار اجتماعی و روانشناس
غفلت عبارت از کوتاهی در مراقبت مسئولانه از سوی مراقب بالغ، جهت فراهم نمودن مراقبت فیزیکی و نظارت کافی بر رشد کودک می باشد. غفلت رایجترین شکل کودک آزاری است. در مورد ابعاد و زیر مجموعه های رفتارهای غفلت آمیز میتوان به غفلتهای جسمی، نظارتی، اجتماعی و آموزشی اشاره کرد. در تعیین شاخهای آموزشی غفلت از کودکان در ایران بیشتر به بازماندن کودک از رفتن به مدرسه و کسب سواد اشاره شده است؛ در صورتیکه که غفلت از نیازهای آموزشی ضروری کودکان در خانواده و جامعه از مصادیق بارز کودک آزاری غفلت میباشد.
یکی از حوزه های چالش برانگیز تعلیم و تربیت در جوامع مختلف، از جمله جامعه ما، تربیت جنسی است، که همواره به دلیل پاره ای از ابهام ها و سوء تفاهم های نظری و فکری و نیز موانع اجرایی با مشکلات فراوانی دست به گربیان بوده است. غریزه جنسی بر اغلب مسائل انسان تأثیر گذار است، و موضوعی است که خانوادهها و جامعه در مورد آگاه کردن کودکان نسبت به آن در هراسند و این تصور را دارند که آگاهی کودکان نسبت به مسائل جنسی باعث گمراهی آنها خواهد شد. درصورتیکه در عصرکنونى با توجه به دسترسی آسان به انواع اطلاعات جنسی، افزایش بلوغ جنسی زودرس در بین کودکان، افزایش محرکهای جنسی در فضاهای حقیقی و مجازی جامعه، افزایش جرایم جنسی علیه کودکان و … تربیت و هدایت جنسى کودکان نه تنها لازم بلکه واجب میباشد. چرا که توجه به تربیت جنسی کودکان به عنوان مهمترین راهکار پیشگیری از انحرافات جنسی در جامعه است. با توجه به اهمیت تربیت جنسی کودکان در پیشگیری از جرایم جنسی و انحرافات اجتماعی، ضروری است در مدارس و خانواده ها نسبت به تربیت جنسی کودکان حساس باشیم. چراکه غفلت از نیازهای آموزشی کودکان در زمینه مسایل جنسی و عدم تربیت جنسی صحیح کودک، رشد بهنجار کودک در زمینه مسایل جنسی و آینده کشور را از نظر انحرافات جنسی و اخلاقی به خطر خواهند انداخت و پیامدهای ناخوشایند آن ممکن است سالها جامعه و خانواده ها را درگیر نماید. پس ضروری است با تدوین کتابها و مجموعه های آموزشی متناسب با سن و رشد کودکان، آموزش مربیان مدارس و والدین نسبت به پاسخگویی به نیازهای آموزشی کودکان در زمینه مسائل جنسی و حساس نمودن جامعه نسبت به پیامدهای ناگوار و مخرب غفلت از تربیت جنسی کودکان فرصت مناسبی برای تربیت جنسی کودکان در خانواده و جامعه ایجاد کنیم.
نویسنده: پروانه خفتان؛ کارشناس ارشد مددکاری اجتماعی
انتشاریافته در مجموعه رسانه های مددکاری اجتماعی ایرانیان