گزارش هفتمین گردهمایی انجمن ازدواج و خانواده | تحلیلی بر روابط دختر و پسر قبل از ازدواج

تحلیلی بر روابط دختر و پسر قبل از ازدواج
هفتمین گردهمایی انجمن ازدواج و خانواده
دکتر میترا خاقانی فرد

یکی از مسائل مهم اجتماعی در سال های اخیر، مسئله روابط دختر و پسر است. درباره این پدیده، مانند بسیاری پدیده های اجتماعی دیگر، دیدگاه های متفاوت و گاه متضادی وجود دارد که می توان تا حد زیادی آن ها را تیپ بندی کرد.
از آنجا که جامعه ایرانی جامعه ای در حال گذار به سوی مدرنیته است و همچنان سنت ها و نهادهای سنتی در برابر مدرنیته و مظاهر آن مقاومت می کنند، باید در تعمیم واقعیت ها و ویژگی های جوامع مدرن به جامعه ایرانی، جانب احتیاط را پیش گرفت.
مفهومی که از روابط دختر و پسر در این نوشتار مورد نظر است، ویژگی ها و مؤلفه های زیر را دارد:
الف- در روابط دختر و پسر، نفس ارتباط موضوعیت دارد.
ب- در این نوع از روابط، جنسیت طرف مقابل موضوعیت دارد.
ج- در این روابط، طیف وسیعی از عاطفه و احساس و در پاره ای موارد، رفتارهای جنسی در اشکال و مراتب گوناگون آن مبادله می شود.
عوامل و دلایل افزایش روابط دختر و پسر
تسهیل روابط دختر و پسر
توسعه وسایل ارتباط جمعی
تغییر در گروه های مرجع جوانان
بالا رفتن سن ازدواج
بحران هویت
ناکارآمدی خانواده ها در ارضاء نیازها و عواطف زوجین
همچنین می توان به مهمترین پیامدهای ارتباطات قبل از ازدواج بین دختران و پسران در نظر گرفت که عبارتند از:
افسردگی، انواع بزهکاری، اُفت تحصیلی، بروز مشکلات جسمی، بی توجهی به لباس و ظاهر، کنار کشیدن از مسئولیت های شغلی و خانوادگی، تنها ماندن در اتاق خود، گوش دادن به موسیقی های غم انگیز و همزمان اشتغال ذهنی با فرد سابق، کاهش اعتماد به نفس و …

با توجه به نتایج بررسی، تنها می‌توان یک پیشنهاد مهم و اساسی، نخست به دختران عزیز و بعد هم به پسران داد و آن اینکه:
دختران ما باید ضمن پیروی از دستورات قرآن کریم (سوره نساء آیه ۲۵) و رعایت ارزش‌ها و هنجارهای گرانبهای سرزمین مقدس ایران که بر اثر تجربه در تاریخ نه هزار ساله حاصل شده و متابعت از راهنمایی‌های مادر و پدر که بهترین دوست، یاور و دلسوز آنها هستند، از ارتباطات نادرست و غیرمشروع با اینگونه پسران که در اکثر موارد قصد فریب آنها را دارند، به شدت پرهیز و دوری کنند، زیرا همانطور که بررسی‌ها نشان داد مطمئن باشند که اینگونه پسران هرگز حاضر به ازدواج با چنین دخترانی نیستند و تنها قصد فریب آنها را دارند. طبق بررسی، حدود ۸۴ درصد آنها با اطمینان اظهار داشته اند، چنانچه بخواهند ازدواج کنند، هرگز با ” دوست دختر ” خود ازدواج نخواهند کرد. چون از لحاظ نجابت و پاکدامنی و عفت و طهارت، به هیچ وجه به آنها اعتماد ندارند.
پسران نیز باید بدانند، علاوه بر آنکه صدمه روحی و روانی جبران ناپذیری بر دختران ساده دل و بی‌آلایش واردکنند و آنها را آزرده خاطر و بدبین می‌نمایند، خود نیز در زندگی و ازدواج با هر دختر دیگری به دلیل سوءظن و بدبینی به سبب تجربه‌ای که نسبت به دختران پیدا کرده اند، موفق و خوشبخت نخواهند شد و عاقبت کار زشت خود را خواهند دید.
در نتیجه بهترین پیشنهاد برا ی همسرگزینی و ازدواج، علاوه بر دخالت والدین که بهترین دوست ویاور آنها هستند، گذراندن دوران نامزدی رسمی و آشنایی باخصوصیات شخصیتی همدیگر و درک متقابل از هم است.
به این صورت که هرچه طول این دوران بیشتر باشد (البته تاحدودی) از میزان طلاق کاسته می‌شود و برعکس. به طوری‌که اگر دوران نامزدی:
– صفر باشد طلاق بسیار زیاد.
– صفرتا سه ماه طلاق کمتر می‌شود
– سه تا شش ماه طلاق کمتر می‌شود
– شش تا نه ماه طلاق کمتر می‌شود .
– نه تا دوازده ماه طلاق بسیار بسیار کمتر می‌شود، زیرا دختر و پسر با شناخت نسبتا کاملی از رفتار، کردار، شخصیت و تناسب فرهنگی، اجتماعی وخانوادگی، از یکدیگر ازدواج می‌کنند و پیوند آنها عقلانی تر و منطقی تر است.
افزایش تاب آوری در دختران و پسران در این نوع ارتباطات ضمن اینکه میتواند آسیب پذیری روانی، جسمی و اجتماعی آنان را کاهش دهد. به آنان در رشد فردی و تصمیم گیری عقلانی و بدور از هیجانات دوره نوجوانی و جوانی عمل کنند.