تاب آوری و مقابله با حوادث و تهدیدات
تاب آوری اجتماعی (Social Resilience) از مسائل و مشکلاتی صحبت میکند که طیف کاملی از پدیده‌های طبیعی مثل سیل، زلزله حتی مشکلات پایداری معیشت را در بر می‌گیرد.
تاب آوری اجتماعی می‌تواند نگرشی عمیق از مدیریت باشد که با تأکید بر تحلیل درک بهتری از توانایی‌ها و مخاطرات به ویژه در مدیریت بحران ارائه نماید.
این نقش مردم و جوامع محلی، سازمان‌های مردم نهاد و تشکل‌های مدنی است که برای حمایت از بهزیستی و رفاه اجتماعی بیشترین اهمیت را به خود اختصاص می‌دهد.
سازمان‌های مردمی و دولتی، خانواده‌ها و افراد در سطوح مختلف با تهدیدات و مخاطراتی متنوع و متعدد روبرو هستند؛ لذا مجموعه‌ای از توانایی، دانش، ابزار و امکانات ویژه‌ای لازم است تا علاوه بر پیشگیری، مواجهه و عبور موفقیت آمیز از تهدیدات، سرعت باز سازی و بازیابی را نیز تدارک و فراهم نماید که این را می‌توان (تاب آوری اجتماعی) نامید.
در واقع تاب آوری اجتماعی عبارتست از حفظ ساختار و رفتار سازه‌های اجتماعی، قدرت بازسازی و ترمیم خسارت، قدرت مقابله و مواجهه با تهدیدات و مشکلات اعم از اینکه این تهدیدات اقتصادی، زیست محیطی و یا اجتماعی باشند بنایراین می‌توان گفت: تاب آوری از مخاطب عام و تحسین خاص برخوردار است.
تاب آوری و مقابله با حوادث و تهدیدات
تاب آوری اجتماعی از مسائل و مشکلاتی صحبت می کند که طیف کاملی از پدیده‌های طبیعی مثل سیل، زلزله و … حتی مشکلات پایداری معیشت، مسائل اکولوژیک و چالش‌های اقتصادی و سایر مخاطرات و بحران‌های اجتماعی را در بر می‌گیرد.
شایسته است از نگاه اجتماعی برای تقویت نهاد‌های سازگار و توانمند در (مدیریت بحران) نیز غافل نباشیم که تاب آوری از این زوایه هم می‌تواند ضمن حمایت از مفاهیم سنتی و کلاسیک مدیریت بحران، مفاهیم مُدرن توسعه سازگاری با مخاطرات اجتماعی و اکولوژیک را نیز به خوبی نمایندگی کند.
