تاب آوری در کودکان و نوجوانان اوتیستیک
نکاتی که رعایت آنها به ایجاد و توسعه تاب آوری کودک و نوجوانان اوتیستیک کمک می کند
فهرست عناوین مطلب
- ۱ تاب آوری در کودکان و نوجوانان اوتیستیک
- ۲ در مورد تاب آوری
- ۳ همه کودکان می توانند تاب آوری ایجاد کنند
- ۴ چرا کودکان و نوجوانان اوتیستیک به تاب آوری نیاز دارند؟
- ۵ محیط های فیزیکی که از تاب آوری برای کودکان و نوجوانان اوتیستیک حمایت می کند
- ۶ مهارتهای هیجانی برای کمک به کودکان و نوجوانان اوتیستیک جهت ایجاد تابآوری
تاب آوری در کودکان و نوجوانان اوتیستیک
نکاتی که رعایت آنها به ایجاد و توسعه تاب آوری کودک و نوجوانان اوتیستیک کمک می کند
پایگاه خبری اختصاصی مددکارنیوز
نکات کلیدی در این مطلب:
- تابآوری توانایی بازگشت به عقب در زمانهای سخت یا بعد از آن است.
- تاب آوری به کودکان و نوجوانان اوتیستیک کمک می کند تا استرس و چالش های جدی تر را مدیریت کنند.
- محیط های آرام و قابل پیش بینی نشان دادن تاب آوری را برای کودکان و نوجوانان اوتیستیک آسان تر می کند.
- مهارت های عاطفی، کلیدی برای تاب آوری برای کودکان و نوجوانان اوتیستیک است.
- مهارت های حل مسئله، اجتماعی و سازمانی نیز به تاب آوری کودکان و نوجوانان اوتیستیک کمک می کند.
در مورد تاب آوری
تابآوری توانایی «بازگشت» در حین یا بعد از زمانهای دشوار و بازگشت به احساس خوب همچون قبل است.
تاب آوری همچنین توانایی انطباق با شرایط دشوار است که قابل تغییر نیست. در واقع، تابآوری میتواند به کودکان کمک کند تا از موقعیتهای دشوار یاد بگیرند و به پیشرفت خود ادامه دهند.
کودکان ممکن است در برخی موقعیتها بهتر از دیگران تاب آوری نشان دهند. انعطاف پذیری و تاب آوری آنها می تواند در زمان های مختلف در نوسان باشد. تاب آوری میتواند در موقعیتهای چالشبرانگیز یا در پایان یک روز سخت «استفاده» شود. تاب آوری کودکان نیز می تواند تحت تأثیر محیط آنها قرار گیرد.
همه کودکان می توانند تاب آوری ایجاد کنند
شما می توانید با ایجاد محیطی که از تاب آوری حمایت می کند به کودک اوتیستیک خود کمک کنید تا تاب آوری ایجاد نماید.
همچنین میتوانید به فرزندتان کمک کنید تا مهارتهای تابآوری، از جمله مهارتهای احساسات، مهارتهای تفکر مفید، مهارتهای حل مسئله، و مهارتهای اجتماعی و سازمانی را بیاموزد.
چرا کودکان و نوجوانان اوتیستیک به تاب آوری نیاز دارند؟
نوجوانان و کودکان اوتیسمی با چالشهای روزمره مانند نتایج ناامیدکننده آزمون یا شکستهای ورزشی، مشکلات با دوستان یا همسالان، تغییر در روال معمول، صداهای بلند، لباسهای ناراحتکننده و معلمان ناآشنا مواجه میشوند.
نوجوانان و کودکان اوتیسمی همچنین می توانند با چالش های جدی مانند قلدری و مشکلات سلامت روان مانند افسردگی و اضطراب روبرو شوند.
کودکان اوتیستیک برای مدیریت و یادگیری از این چالش ها به تاب آوری نیاز دارند.
محیط های فیزیکی که از تاب آوری برای کودکان و نوجوانان اوتیستیک حمایت می کند
یک محیط فیزیکی ایمن، پرورش دهنده و قابل پیش بینی می تواند سطح استرس کودکان اوتیستیک را کاهش دهد، به آنها کمک کند آرام بمانند، و مدیریت چالش ها و نشان دادن تاب آوری را برای آنها آسان تر کند.
در خانه، ممکن است بتوانید به روش های زیر یک محیط آرام برای کودک خود ایجاد کنید:
- اتاق فرزندتان را با رنگ هایی که آنها احساس آرامش می کنند رنگ کنید.
- نورپردازی آرام را در اتاق کودک خود قرار دهید.
- به کودکتان هدفون بدهید و از صداهایی که باعث ناراحتی کودکتان می شود اجتناب کنید.
- برنامه های تصویری روز فرزندتان را در جایی نشان دهید که فرزندتان بتواند آنها را ببیند.
در مدرسه، ممکن است راه هایی وجود داشته باشد که کارکنان بتوانند محیطی آرام ایجاد کنند. مثلا:
- تعداد تصاویر روی دیوار کلاس را کاهش دهید.
- به کودک خود یک صندلی مشخص بدهید تا بتواند هر روز در یک مکان بنشیند.
- در صورتی که فرزندتان احساس ناراحتی کرد، مکانی امن برای رفتن او ایجاد کنید.
- نور را کاهش دهید و در صورت امکان از نور طبیعی استفاده کنید.
برنامه ریزی هایی (همچون موارد ذکر شده بالا) می تواند به فرزند شما کمک کند تا یاد بگیرد، اجتماعی شود و راحت تر در فعالیت های آموزشی و تفریحی شرکت کند. این موارد می توانند به کودک شما در ایجاد انعطاف پذیری و تاب آوری کمک کند.
مهارتهای هیجانی برای کمک به کودکان و نوجوانان اوتیستیک جهت ایجاد تابآوری
وقتی کودکان اوتیستیک احساسات قوی را تجربه میکنند و میتوانند آرام شوند، یاد میگیرند که احساسات قوی برای همیشه دوام نمیآورند و به زودی خوب میشوند. این بدان معناست که شناخت و مدیریت احساسات بخش مهمی از تاب آوری است.
کودک اوتیستیک شما ممکن است برای تشخیص احساسات خود نیاز به حمایت داشته باشد. شما می توانید با اشاره و برچسب زدن به احساسات فرزندتان کمک کنید. به عنوان مثال، “شما در حال لبخند زدن هستید”. باید خوشحال باشی’. همچنین میتوانید به فرزندتان کمک کنید تا بفهمد که وقتی احساس میکند، بدنش چه احساسی دارد. به عنوان مثال، “شما عصبی به نظر می رسید. آیا احساس خندهداری در شکم خود دارید؟
به ویژه برای انعطاف پذیری و تاب آوری کودک شما مهم است که بتواند احساس غرق شدن را تشخیص دهد.
هنگامی که کودک شما بتواند این احساس را تشخیص دهد، می تواند استراتژی هایی را برای مدیریت آن و آرام شدن تمرین کند. وقتی کودک شما می داند که می تواند از موقعیت هایی که باعث می شود احساس غمگینی کند عبور نماید، این موضوع برای انعطاف پذیری و تاب آوری او خوب است.