تاب آوری در شرایط سوگواری
باشگاه تاب آوری؛ انعکاس دهنده فعالیتها و اقدامات تخصصی کارگروه تاب آوری در رسانه مددکاری اجتماعی ایرانیان
تاب آوری در شرایط سوگواری: کنار آمدن با مرگ یکی از اعضای خانواده و یا دوستان یکی از سخت ترین چالش هایی است که هر کسی می تواند با آن در طول زندگی اش روبرو گردد.
باشگاه تاب آوری: وقتی شخص همسر، برادر یا خواهر و یا والدین خود را از دست می دهد میزان غم و اندوه وی بسیار شدید است. فقدان یکی از عزیزان، بخشی از زندگی ماست، اما افراد قادر هستند که بر شوک و پریشانی که منجر به ناراحتی و افسردگی طولانی مدت می گردد، غلبه نمایند. هر شخصی واکنش متفاوتی را به مرگ عزیزانش نشان داده و ساز و کارهای شخصی کنار آمدن با اندوه را به کار می برد.
تاب آوری در شرایط سوگواری
تحقیقات نشان داده است که اگر افراد از حمایت اجتماعی و سرگرمی های سالم برخوردار باشند با گذر زمان می توانند بهبود یابند. البته ممکن است این فرآیند، چند ماه تا یک سال طول بکشد. با بررسی تحمل فقدان عزیزان و ادامه زندگی، می توان ادعا نمود که انسان بالطبع از تاب آوری برخوردار است. اما برخی برای مدت زمان طولانی در کشمکش با اندوه خود بوده و از عهده فعالیت های روزانه بر نمی آیند. اما محققین معتقدند که می توان این غم و اندوه را تبدیل به کاتالیزوری نمود که حس معنا را که به زندگی هدف و جهت می دهد، تجدید کرد.
برای این منظور، راهبردهای زیر می تواند برای چنین افرادی مثمرثمر باشد:
– با دوستان یا همکاران خود در باره مرگ عزیزانتان صحبت کنید تا به آن چه که روی داده است پی برده و یاد آن عزیز را زنده کنید. در عوض طفره رفتن منجر به انزوا شده و در روند درمان شما با سیستم پشتیبان اختلال ایجاد می کند.
– احساسات خود را بپذیرید. ممکن است طیف وسیعی از احساساتی چون غم، خشم و فرسودگی را تجربه کنید. همه این احساسات طبیعی بوده اما مهم این است که تشخیص دهید چه زمانی این احساسات به شما روی می آورند. اگر گمان می برید که با این احساسات محصور شده اید با یک روان شناس و یا متخصص سلامت روان صحبت کرده تا بتوانید با احساسات خود کنار آمده و به زندگی عادی خود برگردید.
– از خود و خانواده تان مراقبت کنید. خوردن غذای سالم، ورزش کردن و خواب کافی در بهبود سلامت جسمی و روانی شما موثر است. غم و اندوه عوارضی را بر بدن ایجاد می کند. اطمینان یابید که با اعضای خانواده تان صحبت کرده تا آن ها اقدامات ضروری برای حفظ سلامتی شان را انجام دهند.
– در مواجهه با فقدان عزیزان به دیگران کمک نمایید. گذراندن وقت با افرادی که عزیزی را از دست داده اند در کنار آمدن با این ضایعه مفید است. بیان داستان ها و گوش دادن به موسیقی مورد علاقه عزیزان شاید در ظاهر تلاش های کوچکی به نظر آیند اما می توانند تفاوت های بزرگ و معناداری برای برخی ایجاد کنند. یادتان باشد کمک به دیگران در شما نیز احساس بهتری ایجاد می نماید.
– برای عزیزانتان یادبود بگیرید. سالگرد فوت عزیزان برای خانواده و دوستان سخت خواهد بود اما زمانی برای یادآوری و بزرگداشت آن هاست. این بزرگداشت می تواند به صورت جمع آوری هدیه برای خیریه مورد نظر شخص متوفی، نام گذاری یک کودک یا کاشت باغ به یاد آن مرحوم باشد که در انتها حس خوبی به شما خواهد داد.
– نحوه اندیشیدن شما اثرگذار است. از خودتان بپرسید آیا آن چه که انجام می دهید، نحوه اندیشیدن و عملکردتان در گذار از این زمان سخت کمک می کند یا ضرر می رساند؟ سعی کنید از دور خود را برانداز نموده تا متوجه عملکردتان شوید که در این صورت در تصمیم گیری درست شما نیز موثر است.
– امیدوار باشید. از خودتان بپرسید که آیا عزیز از دست رفته شما تمام امیدی بود که شما در زندگی داشتید یا زندگی تان پر از امیدواری های ریز و درشت دیگر است.
روانشناسان چگونه می توانند کمک کنند
روانشناسان آموزش دیده اند تا به مردم کمک کنند تا ترس ، احساس گناه یا اضطرابی را که می تواند با مرگ یک عزیز همراه باشد ، کنترل کنند. اگر برای مقابله با غم و اندوه خود و یا مدیریت خسارت به کمک نیاز دارید، با یک روانشناس یا سایر متخصصان بهداشت روان مشورت کنید.
روانشناسان می توانند به افراد کمک کنند تا مقاومت خود را بسازند و راهکارهایی برای عبور از غم و اندوه خود بسازند. روانشناسان از انواع روشهای درمانی مبتنی بر شواهد – معمولاً روان درمانی – برای کمک به افراد در بهبود زندگی خود استفاده می کنند.
منابع:
