آشنایی با بزرگان تاب آوری دنیا؛ قسمت دهم “مایکل آنگار”

آشنایی با بزرگان تاب آوری دنیا؛ قسمت دهم “مایکل آنگار” | گردآوری و ترجمه: جواد طلسچی یکتا | مددکار اجتماعی و عضو تیم تخصصی تاب آوری خانواده در  انجمن ازدواج و خانواده کشور

بزرگان تاب آوری دنیا

معرفی

مایکل آنگار، متولد ۱۹۶۳ در مونترئال کانادا، محقق در زمینه تاب آوری روانی و اجتماعی و پژوهشگر اصلی در مرکز تحقیقات تاب آوری در دانشگاه دال هاوسی (دالاهو) هالیفکس کاناداست. جایی که سِمت استادی دانشکده مددکاری اجتماعی را از سال ۲۰۰۱ در اختیار داشته است. وی مدرک کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه مک گیل در سال ۱۹۸۸ و دکترای خود در زمینه مددکاری اجتماعی را از دانشگاه ویلفرد لوریه دریافت کرده است.

دوره کاری

آنگار در زمینه تحقیق تاب آوری در فرهنگ ها و ترجمه و تبدیل دانش آن برای محیط های بالینی فعالیت می کند. او که مدیر مرکز تحقیقت تاب آوری است در زمینه کودکان و خانواده های حاشیه نشین و جمعیت های بزرگسالی که چالش های سلامت روان را تجربه میکنند، مطالعات طولی و پروژه های ارزیابی در بیش از ۱۰ کشور با درآمد پایین، متوسط و بالا را طراحی کرده است. او همچنین در زمینه تاب آوری کودکان و خانواده های درگیر خدمات رفاهی و سلامت روان، تاب آوری جامعه و جمعیت های جوان مهاجران و پناه جوها خصوصا تاب آوری در برابر افراط گرایی شدید، مطالعاتی دارد.

این مرکز همچنین ابزار سنجش تاب آوری و آموزش از طریق کارگاه های آموزشی و همایش ها را فراهم می کند. مرکز مطالعات تاب آوری از طریق مشارکت با محققین، سیاست گزاران و متخصصین بالینی در سراسر دنیا ، قطب منابع مشهور جهان در زمینه تخصص و ابزار تاب آوری را ایجاد نموده است که از افراد و جوامع در مسیرشان به سوی سلامت جسمی، فرهنگی، اجتماعی و روانی پشتیبانی میکند.

او اظهار می دارد که تاب آوری به طور معمول به معنی توانایی فرد برای غلبه بر مشکلات و تداوم رشد طبیعی اوست. اما مرکز تحقیقات تاب آوری از تعریفی که از منظر فرهنگی و بوم شناختی مهم است استفاده می کند. او معتقد است که بهتر است تاب آوری را بدین صورت تعریف کنیم:
وقتی درمعرض مشکلات قابل توجهی قرار می گیریم ، تاب آوری هم توانایی افراد برای هدایت مسیرشان به سوی منابع فیزیکی، فرهنگی، اجتماعی و روانی است که سلامت و رفاه آن ها را حفظ می کند و هم ظرفیت فردی و جمعی شان برای مذاکره در مورد منابعی است که از طریق شیوه های معقول فرهنگی فراهم می شوند.

این تعریف، درک ما از تاب آوری را از مفهوم فردی که مشهور در بین محققین آموزش دیده غربی و خدمات رسان هاست به سمت درک رفاه نهادینه شده در یک چارچوب اجتماعی- بوم شناختی سوق می دهد.

در واقع تاب آوری به افرادی نیاز دارد که توانایی پیدا کردن منابعی که رفاه شان را حفظ می کند داشته باشند با تاکید بر اینکه تامین منابع به شیوه هایی که افراد ارزش گذاری می کنند به خانواده ها، جوامع و دولت ها بستگی دارد. بنابرین تاب آوری، هم نتیجه هدایت موفق به سمت منابع و هم مذاکره برای تامین منابع به روش های معقول است.

آنگار همچنین اشاراتی به رویکردشان در زمینه تحقیق پیرامون تاب آوری دارد. او بیان می دارد که تعریف آن ها بازتابی از درک تکثرگرایانه تر از پدیده هاست؛ جایی که نمی توان تنها به خود جوانان تمرکز کرد بلکه باید روابطی که آن ها را احاطه کرده نیز در نظر داشت؛ جوامعی که در آن افراد، خودشان و منابع را در دسترس می یابند؛ همچنین دنیای بزرگتری که بر تخصیص منابع برای جوامع تاثیر می گذارد و تاثیر اقتصاد سیاسی جهانی بر رفاه خانواده ها و جوامع.

او در انتها می افزاید که به درک نقش فرهنگ و محیط در این فرآیندهای جمعی نیاز است. بررسی فرهنگ و محیط، سوال های مهمی را در خصوص تناسب و ارتبط منابع، واکنش ها ، اقدامات ایجاد میکند و شاید مهمتر از همه نحوه تعریف مان از سلامت و عملکرد خوب در این زمینه است.

چندی از آثار او

آنگار نویسنده سه کتاب در زمینه فرزند پروری و شش کتاب دانشگاهی در زمینه مددکاری اجتماعی و مشاوره می باشد.
برخی از آثار اوعبارت اند از:
1_ دنیایت را تغیییر بده: علم تاب آوری و مسیر درست به سوی موفقیت، ۲۰۱۹
2_ هنوز دوستت دارم: نُه خواسته ای که کودکان دارای مشکل از والدین خود دارند، ۲۰۱۵
3_ کار با کودکان و جوانان دارای نیازهای پیچیده: ۲۰ مهارت برای ایجاد تاب آوری، ۲۰۱۵
4_ تاب آوری جوانان و فرهنگ: اشتراکات و پیچیدگی ها، ۲۰۱۵
5_ بوم شناسی اجتماعی تاب آوری: کتاب راهنمای نظریه و شیوه عملکرد،۲۰۱۲

منابع:

۱. https://www.michaelungar.com/
2. https://resilienceresearch.org/about-resilience/
3. “Archived copy”. Archived from the original on 2011-07-06. Retrieved 2010-09-24