از مشکلات عدیده جامعه توانخواهان ساکنین روستاها غافل نشویم
اگر صخره و سنگ در مسیر رودخانه نباشد، صدای زیبای آب را هرگز نخواهیم شنید.
بنا بر آمار موجود، ۳ میلیون از جمعیت کشور را معلولین تشکیل میدهند که این افراد شامل: معلولین جسمی، حرکتی و ذهنی میباشند. امروزه در تمامی جوامع اعم از صنعتی و جهان سوم، معلولین، درصدی از افراد جامعه هستند. در جوامع پیشرفته صنعتی تلاش های بسیاری در راستای بهبود شرایط زندگی این عزیزان صورت گرفته که نتایج مثبت و قابل توجهی هم به همراه داشته است. متأسفانه برخلاف جوامع پیشرفته، در کشورهای جهان سوم از جمله کشورمان شاهد چنین تلاشهایی در قبال این جامعه، حداقل در عمل نیستیم. ما باید بپذیریم که این افراد با وجود نقص های ژنتیکی یا ناشی از حوادث غیرمترقبه باز هم تشکیل دهنده بخشی از جامعه بزرگ ما هستند و توجه به آنها وظیفه آحاد افراد این کشور است.
متأسفانه در کشور ما به علت وقوع جنگ تحمیلی و اثرات ناشی از آن، ما شاهد جمعیت قابل توجه معلولین در جامعه هستیم که دغدغه بسیاری از آنها وجود مشکلاتی از قبیل مسکن، نبود شغل مناسب و … می باشد. ما همواره شاهد این هستیم که هیچ مسوولی تابحال نتوانسته یک محیط سالم و خالی از مانع برای معلولین ایجاد کند. همه ی این عزیزان مانند دیگر اقشار جامعه حق استفاده از امکانات موجود در جامعه را دارند اما با وجود مشکلاتی از قبیل : عدم وجود پیاده رو مناسب، سرویسهای بهداشتی، آسانسور، سرویس حمل و نقل عمومی مناسب، متروی مناسب و خاص آنها و …. این حق از آنها گرفته شده است. این امکانات باید به گونه ای برنامه ریزی و ترتیب داده بشوند که تسهیل کننده زندگی این قشر از جامعه هم باشند. متأسفانه این گروه به دلیل عدم تناسب این امکانات با شرایط خاص خود در خانه میمانند که این باعث ایجاد مشکلات عدیده روحی و … در آنان نیز میگردد. علاوه بر ذکر مشکلات معلولین شهرنشین، از معلولان روستا نشین و مشکلاتشان هم نباید غافل شد. در بسیاری از روستاها به علت نبود سازمان توانبخشی که یکی از ملزومات این عزیزان میباشد آنها درگیر مشکلات پیش پا افتاده ای میگردند، برخی از این مشکلات به طور مثال عبارتند از: مشکل معیشتی، نبود مدارس نزدیک به محل سکونت، صعب العبور بودن راهها و…..
علاوه بر این برخی از این خانواده های روستایی دارای بیش از یک معلول میباشند که مشکل رفت آمد با دو فرزند معلول در راههای نامناسب روستایی برای آنان دو چندان است. حل این مشکلات باید از طریق دولت و وزارتخانه های مرتبط و تعیین بودجه مناسب صورت گیرد که متأسفانه با عدم توجه مسئولان این مشکلات همچنان پابرجاهستند. این مشکلات و رفع آنها باید به صورت جدی مورد بررسی قرار گیرند تا هرچه سریعتر بتوانیم بر کیفیت زندگی معلولان عزیز روستایی و شهری بیافزاییم.
نویسنده: ایمان یونسی | کارشناس مددکاری اجتماعی
پایگاه اطلاع رسانی مددکاران اجتماعی ایران
