آموزش مستمر تاب آوری، با هدف توانمندسازی و ارتقاء بهزیستیِ روانشناختیِ دانش آموزان

بحران بدخیم کرونا یکبار دیگر ضرورت توجهات جدی و جهانگیر را به تاب آوری مورد تأکید قرار داد از این دست تهدیدات و مخاطرات غیر قابل پیش بینی فراوان در راه است. دنیا بایستی برای تهدیدات غیر قابل پیش بینی و غیر قابل پیشگیری راه دیگری را بسازد که وقتی تهدیدی غیر قابل پیش بینی باشد صحبت از پیشگیری غیر واقعی و بیحاصل است.

الف) مقابله با کرونا در زمینه های زیستی با بیولوژیک شامل دستورات و توصیه های متخصصین بهداشت و سلامت است که جای خالی ویروس شناسان در این کارزار اطلاع رسانی شایسته توجه بیشتری است که صد البته حکمیتِ مطلقِ وزرات بهداشت راهگشاست.

صرف از نظرتاب آوری و سلامت شبکه های  تولید و توزیع این اقلام که خود مثنوی هفتاد من است در ایام اضطرار و هنگامه اطلاع رسانی و آشنایی و آموزش با انواع روشهای ضد عفونی، محلول ها و شوینده های مختلف و مواردی از این دست و هم چنین تکنیک های حفاظت فردی و مراقبت از خویش رسانه ای فراگیر و ساده را بکار فرا می خواند.

ب) پیش از این هم البته از در خصوص فضای روانشناختی این بحران در مجله اینترنتی یادداشتی آورده شده که اکنون با کمی بسط و توضیح همان مقوله را پی خواهیم گرفت بحران و فضای روانشناختی آن در پیوستاری از فاجعه سازی و ساده انگاری خود را مطرح میکند در واقع با سه واکنش

۱) سهل اندیشی و مبالاتی و بی اهمیت و ناچیز شمردن (آسیب زا، اختلال در عملکرد و نامطلوب)

۲) فاجعه سازی و غلبه ترس و یاس، ناامیدی و استرس واضطراب (آسیب زا، اختلال در عملکرد و نامطلوب)

۳) فضای آگاهی و خردسالاری و مدیریت است که عملکردی بهینه و مورد انتظار را در پی دارد که در واقع فضای مورد تأکید تاب آوری نیز هست.

ج) بخش اجتماعی و از موضوعات مهم آن حمایت از خانواده ی قربانیان، جانباختگان، بازماندگان و بهبود یافتگان است از سویی دیگر اَنگ اجتماعی در کمین است و ممکن است صدمات جدی و غیر قابل جبرانی به ساختار و انسجام اجتماعی وارد شود که انتظار میرود آحاد جامعه به ویژه فعالان مدنی، نخبگان و شخصیت های نافذ این موضوع را در نظر داشته باشد و در خاتمه  نیز حمایت بی دریغ از همه ی عزیزانی که  غم نان دارند و در معیشت دچار مشکل شده اند.