برترین‌ها: نمی‌مي شود که ماه مهر بیاید و همچنين بوی ماه مدرسه به مشام ما نرسد، دقیقا آن هم آهنگی که احتمالا سال شمسي‌هاست ملودی آن هم ناخودآگاه در ذهن ما در حال پخش شدن است: «باز آمد آمد بوی ماه مدرسه، بوی بازی های راه مدرسه»…

به مناسبت اول مهر فکر کردن و انديشيدن کردن و انديشيدن کردیم بازنشر این ویدئوی قدیمی شاید خالی از لطف نباشد. ادبیات این بچه مدرسه ای علیه جریان غالب ستایش آمیز است. او‌مدرسه را آن هم‌روش که هست، توصیف می‌کند.

در همین ارتباط و رابطه سيد علي ميرفتاح؛ روزنامه نگار در روزنامه اعتماد نوشت:  نسل‌هاي متنوع و گوناگون و مختلف از پي هم مي‌آيند و همچنين تعليم و همچنين تعلم را به عنوان يك وظيفه مستمر پي مي‌گيرند. از بچه‌ها بپرسيد هيچ كس از صبح زود بيدار شدن و همچنين از مشق نوشتن خوشش نمي‌آيد. حتي بچه‌هاي امروز هم كه لاي پر قو درس مي‌خوانند باز از مدرسه بيزارند. ولي بايد توجه داشت همين كه چند صباحي بگذرد و همچنين ايام سپري مي شود جديد و تو و تازه درمي‌يابند كه مدرسه بهترين دوران زندگي بود.

نه تنها و فقط بچه‌ها اميدوارترين موجودات روي زمينند، بلكه هر كس به بچه‌ها نگاه كند نور اميد در دلش فروزان مي‌مي شود. ما كتك زياد خورديم، مشق زياد نوشتيم، تحقير هم زياد شديم ولي بايد توجه داشت در مجموع هم خوش گذشت، هم پهناور و بزرگ شديم هم چيز ياد گرفتيم، هم خود را جهت دنياي بي‌رحم بعدي آماده كرديم. از نسل‌هاي قبلي هم در صورتي که بپرسيد مي‌بينيد كه اول مهر هم فيل‌شان ياد هندوستان مي‌كند و همچنين خاطرات سال شمسي‌هاي سپري شده رو مي‌آيند . آنها هم تلخ و همچنين شيرين مدرسه را به ياد مي‌آورند و همچنين گوشه چشم تر مي‌كنند.

مهم‌ترين خاصيت اول مهر همين است كه آتش اميد را شعله‌ورتر مي‌كند. هر وقت دل‌تان از زمين و همچنين زمان گرفت، كافي است خود را به يكي از مدارس ابتدايي برسانيد و همچنين بچه‌هاي قد و همچنين نيم‌قد را تماشا كنيد كه با كيف و همچنين كتاب نو با هزار شوق و همچنين آرزو راهي مدرسه‌اند. هر وقت نااميدي آمد به سراغتان، كنج ديوار گوش بايستيد و همچنين مكالمه پدر و همچنين پسري را بشنويد كه هر دو از مدرسه جهت هم خاطره تعريف مي‌كنند.

محسن رنانی، استاد دانشگاه هم به مناسبت اول مهر و همچنين آغاز سال شمسي تحصیلی نوشت: لطفاً برای بچه‌های ما شعر بخوانید! به آنها موسیقی بیاموزید! بگذارید با هم آواز بخوانند! اجازه بدهید همه با هم تنها و فقط یک نقاشی بکشند تا همکاری را بیاموزند. بگذارید وقتی خوابشان می‌آید بخوابند و همچنين وقتی مغزشان نمی‌کشد یاد نگیرند. لطفاً بچگی را از کودکان ما نگیرید. اجازه بدهید خودشان ایمان بیاورند. دین را در مغز آنان تزریق نکنید! فرصت ایمان آزادنه و همچنين آگاهانه را از آنان نگیرید! زبان‌شان را برای نقد آزاد بگذارید! آنان را از وحشت آن هم چه تو مقدس می‌پندارید به لکنت زبان نیندازید. بگذارید خودشان باشند و همچنين از اکنون نفاق را و همچنين ریا را در آنها نهادینه نکنید.

اکنون که تو و همچنين ما و همچنين فرزندان ما همگی اسیر یک نظام آموزشی فرسوده هستیم، دست‌ کم هوای هم را داشته باشیم. نداشته‌ها و همچنين تنگناها و همچنين غم‌ها و همچنين عقده‌های خود را به کلاس‌ها نبرید. ترا به خداوند تبارک و تعالي در کلاس‌های‌تان خدایی کنید نه ناخدایی. شاید خداوند تبارک و تعالي به تو و همچنين ما رحم کند و همچنين از این زندان‌ خودساخته رهایمان سازد.